Луѓе кои без трошка срам ќе ви ги исцицаат сите емоции и цела енергија од вас и после тоа ќе си отидат и нема никад да ги слушнете...
Значи не само за љубов и во другарство и во меѓучовечки односи, се почести се ваквите луѓе...
Постојано ти ја цицаат енергијата од тебе, позитивната се разбира и те полнат тебе со негативна и кога на крај ќе си изморен одат кон друг што има позитивна енергија...
Буквално зимаат се од тебе додека им користиш после не постоиш за нив...
Иако воопшто не делуваат така, многу се смирени, дури и забавни се, не се негативни сами по себе... додека не ја достигнат целта...
Што мислите за ваквите луѓе?
Сте имале ли ваков пример во животот?
Чаре?
Секој сеирџиски или Хаус коментар ќе биде избришан, а членот баниран од тема... Чисто информативно...:smir:
Да, за жал сум имал.
Терминот "вампир" неможе да биде посоодветен за овие луѓе. Ако се направи една анализа за карактеристиките на вампирите и симптомите на нивните жртви, според мене би го добиле следново:
Вампирите ја цицаат животната есенција од луѓето -
крвта.
Бегаат од
сонцето и светлината.
Немаат одраз во
огледало.
Нивните жртви во процесот на
"преобразување" минуваат низ процес кој е болен и во кој го губат човечкото, за на крај и самите да го пополнат со глад за крв.
Крвта
Овие карактеристики прават совршена аналогија за вистинските вампири меѓу нас. За разлика од филмовите, во вистинскиот живот гладта по внимание е "крвта" која вампирот ја бара.
Таа глад ќе ви ја спакува и претстави во "амбалажа" која најмногу ќе одговара во дадената ситуација. Може да биде љубов а може и пријателство сеедно за крвопиецот.
Понекогаш и самите веруваат дека задоволството кое го чуствуваат додека ја задоволуваат својата глад, е тоа што останатите го дефинираат како љубов или пријателство.
Сонцето
Една поговорка вели: "Три нешта неможе долго да се кријат - сонцето, месечината и вистината".
Вистината не им е сојузник, па затоа бегаат од неа. За овие суштества на "ноќта", вистината е сонцето кое ги пеплосува.......
Огледалото
Ликот кој го претставуваат пред останатите е она што на останатите им е потребно да го видат и чујат, ништо друго туку илузија.....Нешто кое непостои, неможе да даде ни одраз, неможе да се рефлектира.
Но затоа како појава, околината обично ги перцепира како мили, наивни, внимателни....Затоа вампирите се претставувани со надприродна привлечност.
Преобразувањето
Кога паразитот повеќе ќе нема корист, или ќе најде нова жртва, почнува преобразувањето....
Илузијата се руши и жртвата чуствува како во себе ја нема онаа "животна есенција". Нешто кое предизвикува болка. Одеднаш "сонцето" почнува да и пречи, бидејќи тоа безмилосно ја "осветлува" реалноста......Доколку не се осмели да погледне во него, преобразбата финишира со пополнување на новонастанатата празнина преку истата глад......
Чарето е да се има сила и да се погледне во "Сонцето", да не се падне на искушението да се задоволи "гладот".