Драга Кајгана, разбрав дека има наградна игра во Веро. Се што треба е да потрошиш над 500 денари и добиваш купон за наградната игра. И тргнав јас денес кон Веро ГТЦ без список, ама со лимит, не смее да е под 500. Јуришно се залетав кон кафињата, и си купив ни помалку ни повеќе 800 грама несквик. Во гоооолема метална кутија. Радосен си помислив, јес, пола чекпоинт поминат. Продолжив кон муслите од Виталија, ми останаа непробани од малини, актив и од брусница. После долго двоумење се решив за актив. И почна тешкото. Отидов кон четките за заби, ама мојата е нова. Отидов кон алкохолоте и енерџи дринкови, немаше ништо интересно. Свртев кон паломите, купив пакување од 10. И веќе стана напорно... не ми се купуваше козметика, не ми се купуваа еден куп чоколади... едноставно не знаев на што да ги лупнам парите за да стигне сметката над 500 денари. По долго шетање низ рафтови се решив да си купам еко сијалица за во соба. И пак дилема, неколку типови на сијалици, различни моќности, различни производители, различни пакувања (2+1 гратис кај што гратисот е пресметан во цената) или само една. На крај се решив за само една сијалица од 100W (13W реална потрошувачка на енергија, сепак ова е еко сијалица). Изненадувачки на една од касите немаше гужва. Фина млада девојчица ја прими корпата и почна да ги поминува производите пред баркод читач. Имаше значка Обука, но не и значка со нејзиното име. Малку противзаконски, ама ајде, ќе останам без информацијата како се вика оваа млада дама. Кога ми враќаше кусур, по грешка наместо 57 ми даде 107 денари. Ми светна значката Обука и си викам, ајде Тончи, биди фер, направи добро дело, укажи и на грешката и врати дел од парите. Отпрвин девојчето беше збунето, мислеше дека ми дала 50ка, но јас бев упорен. Кога и таа виде што направила ја исправи грешката и со искрена насмевка ми кажа Благодарам. Излегов од продавницата замислувајќи си ореол околу мојата глава. Кога излегов од ГТЦ ми текна дека девојката не ми даде купони за наградна игра. Ми беше незгодно да се враќам.
Кога стигнав дома му ја дадов кутијата од несквик на внук ми Алек. Се израдува ко и на секоја нова играчка. Потоа влегов во соба за да ја сменам сијалицата. Пријатна топла светлина ми ја исполни собата, сепак вечерва ќе легнам да спијам замислувајќи си ореол околу мојата глава.