Драга Кајгана

[PokerFace]

Драга ако не си купам воздушна и да го утепам волон од комшија како што ми ги утепа он сите мачиња еве на.
Му ебам племето голубарско сељак глуп ебен идиот.
Да дае господ све у фамилија да му исцрка да му ебам матер.

 

[Пеам на свадби]

Драга Шенка,
Јас не сум воспитана да серам позади грб или да премолчувам, уште помалку да се правам дека се` е во ред со некоја личност, кога всушност нешто и` фали.
Затоа јавно објавувам: Tonchie не вибрира позитивно. Tonchie вибрира лицемерно, негативно, грубо и тужно.

Друго: Во недела се крштевам . Се чувствувам горда што ќе може да ја објавам пред сите мојата верба во Исус.

Трече: За мене нема ни празник ни делник, ни сабота, ни спиење, ни биоритам. Само аргатлук! И уживам!

Четврќе: Се радувам што утре ќе може да играме одбојка на Какакабана, во склоп на проектот „50 спортски сали без кров“.

Петто: Unique girl да дојде утре!

Шесто за седмо: Матеа, те сакам!

Сполај ти!

П.С. Знаеш ти, дека да сите ситуации се случајни, освен оние што не се.

 

[TaMчЕ]

Драга,
само што испратив најдобар другар за Австралија...и толку бедно и празно и осамено се осеќам што ми иде да забегам на некоја планина и да се издувам :/
ми фали веќе а тек сите овие следни години...:/

 

[~DaRko]

драга
денов не беше лош освен сега вечерва алергијата............
носов затнат, грлото тапан, очите насолзени........:nesvest:
не можам да излегувам вечер у п.м.

ај пријатно

 

[ivana87]

Кејј еве ме и мене :cheeky1: цел ден сум надвор со Слаѓаааааааанаааа иииии Кеј сум среќќќќнаааааа

 

[Vespertine]

на тренинг.... кичмата.... си ја сјебав...хахахахахахаха... цела десна страна ми е парализирана неможам!....
its fuckin awesome!

 

[Paranoik]

Кххххххрххххкххххх.
Ме чекаат две сезони Pasta и Coffee House, а јас седам и учам учтиви фрази.
Као на некој да ќе му биде гајле дали сум учтива или не. -.-

 

[GoddessOfRock]

Драга Кајгано,

У последно време живеам за задачките по физика. И сега ми е јасно зошто Чичо ми Алберт велел дека кога седеш на топла печка 2 минути изгледа како да е 2 саата, а со добро момче 2 саата како 2 минути. Ми се оде на школо!!!

 

[Chapstick]

Кајганоо
На ваа над мене и се оде на школо
А мене у Швајцарија

Мој је живот ШВИЦАРСКАААА

Back in the hell....

 

[Мармеладова]

Драга,
Сонот ми е на работ од окото!
Но, непостојат нит ноќи, нит луѓе без морал што ќе ме избркаат од најголемата мисла под чадорот!

 

[~~РубинРед~~]

Драга

Пак јас -.-
Сите спијат.
А јас неможам да спијам.Имам стомачен вирус,имам главоболка,качив температура.
Гледам дупло ко да сум пијана.
Не помага апсолутно ништо.Само прегратка од саканиот,ама не можам да го будам само заради мои глупости,утре е на работа,кутриот тој.
А јас што ке правам?
Ке се превртувам со часови во креветот смислувајки лек како да ми помине оваа проклета болка што ја имам.
Еве уште малку и ке се самне.Сакам да го гледам изгрејсонцето но дали ке издржам?
Ама сепак би ризикувала, па што биде нека биде.Не ставам на памет.
Слушам музика,ама некако не ми е по мерак ни тоа.
Утре ке биде денот...
Денот Д
Денот кога ке бидам најсрекна,ако ми помине болкава.
Ке врескам на сет глас,ке плачам од срека,ке скокам насекаде во куката ко кенгур.
Сигурно се прашуваш која е причината.
Извини ама не можам да ти ја откријам,можеби понатаму,а може и веке следниот ден ако се испадне како што треба.
А додека ти пишам тебе жолчко една сонот никако нема да ми дојде...
Не ми замерувај што те будам ова време.

You and me
We used to be together
Everyday together always
I really feel
That I'm losing my best friend
I can't believe
This could be the end
It looks as though you're letting go
And if it's real
Well I don't want to know

Don't speak
I know just what you're saying
So please stop explaining
Don't tell me cause it hurts
Don't speak
I know what you're thinking
I don't need your reasons
Don't tell me cause it hurts

Our memories
Well, they can be inviting
But some are altogether
Mighty frightening
As we die, both you and I
With my head in my hands
I sit and cry

Don't speak
I know just what you're saying
So please stop explaining
Don't tell me cause it hurts (no, no, no)
Don't speak
I know what you're thinking
I don't need your reasons
Don't tell me cause it hurts

It's all ending
I gotta stop pretending who we are...
You and me I can see us dying...are we?

Don't speak
I know just what you're saying
So please stop explaining
Don't tell me cause it hurts (no, no, no)
Don't speak
I know what you're thinking
I don't need your reasons
Don't tell me cause it hurts
Don't tell me cause it hurts!
I know what you're saying
So please stop explaining

Don't speak,
don't speak,
don't speak,
oh I know what you're thinking
And I don't need your reasons
I know you're good,
I know you're good,
I know you're real good
Oh, la la la la la la La la la la la la
Don't, Don't, uh-huh Hush, hush darlin'
Hush, hush darlin' Hush, hush
don't tell me tell me cause it hurts
Hush, hush darlin' Hush, hush darlin'
Hush, hush don't tell me tell me cause it hurts


What time is it?
Tочно е 05:01

Сега сум озбилна,одам да спијам зошто ништо нема да биде од планот за утрешниот ден.
Те сака Рубин

 

[HITCH]

Драга Кајги,

Денес е прекрасен ден! Сакав да завршам некои работи кои требаше да ги имам одамна завршено, но денов е прекрасен, па решив само да уживам. Добра музика и, бидејќи е топло, леден чај, мммм мерак. Ја средував темата вчера и си мислев за вредностите кои сега си ги негуваме. Секој сака да успее во животот, но што прави за да успее? Се бори ли? Дали чесно се бори за да стигне до она ниво каде сака да биде? Дали тоа го посакува цел живот или пак со текот на времето се појавиле некои планови за иднината? Знаеш Кајги, ние луѓето сме многу чудни. Ние сме крути. Не му веруваме на оној кој не сака и ни ја покажува својата љубов. Ние сме мазохисти! Го сакаме повеќе оној кој не повредува, оној кој не се грижи многу за нас. Можеби е така бидејќи не се почитуваме доволно себе, а штом не се почитуваме себе тогаш како може да го почитуваме другиот? Дури и се подзамислив и дали воопшто има почит? Вчера поминував улица и им реков добар ден на едни постари луѓе и тие се израдуваа. Поздравувањето на постари лица си го научив `ко мала во училиште. Со текот на годините некогаш намерно не го применував, а некогаш го заборавав, за во двата случаи се срамам од таа моја постапка. Сега, во изминатиов период, поради обврските кои ги имав, требаше да бидам уште повеќе насмеана. Јас многу го сакам ова што сега го правам, а и луѓето со кои сега соработувам и со кои се дружам, па воопшто не ми е тешко да бидам насмеана. Приметив нешто што ме стаписа, нешто што воопшто не ми се допадна. Луѓето не се навикнати некој да им пријде, секој бега. Кога ќе излезевме од кола сите гледаа во нас, но кога ќе се приближевме, кога ќе им посакавме добар ден, тие бегаа. Им објаснувавме која е нашата цел и во моментот го менуваа ликот и отворено ни кажуваа дека не мора ништо да им дадеш и да направиш, доволно им било што сме застанале, што сме се насмеале и што сме им рекле добар ден. Навистина се чувствувам тажно!!! Луѓето многу окрутеле, премногу, можеби и затоа не ни иде на сите. Ееееј, да не се навикнати на добар ден?! Не дека другите работи се нешто поцветни... Ептен сме се изгубиле, немаме грижа за другите, демек секој за себе да си гледа, ама не е така. На пример: поминува мало дете на улица, никој не се врти дали иде кола, никој не го советува дека треба да погледне лево и десно кога ќе помине улица, никој воопшто не се ни сврте околу детето. Ме зачудува и довербата која ја имаат родителите во тоа мало дете, та го пуштиле само до продавница. Дали е правилно?! Не е! Целото општество ни е отидено за никаде, никој никого не сака да го види, а не сме лош народ! Баш напротив, многу сме меки, ама како ли стигнавме до ова дереџе?! Како ли ќе се вратиме во колосек, оти ептен сме скршнале од патот...
Драга Кајги, толку многу работи ми поминуваат низ глава... Сакам да почнам нешто ново, ама морам да го завршам прво она што требаше да го завршам одамна, многу одамна. Мрзата ме убива. Не можам да се препознаам на моменти. Јас, онаа која немаше проблем да оди до крај на светот, сеедно дали пешки или со кола, сега ме мрзи да појдам да си земам за јадење. Знам дека е период кој мора да се помине, ама нервира. Мрзата премногу ме нервира. Бев надвор од Скопје на ручек, ми се иде пак, ама не можам само јас да возам.

Ааааах колку прекрасна песна... ДА! Сакам да ти кажам толку многу работи, ама нема. Не дека не сакам, туку не можам да те најдам. Веќе почнав и да се мислам што би било ако те најдам?! Почнувам да оладувам за премногу работи, ама не по мој избор, а тоа е жално. Имав толку многу енергија, толку многу планови, хах се` ми се срушува, но имам сила за да продолжам. Изморена сум, ама и среќна сум, барем знам на што сум. Нема да дремам во оној тапа вакуум простор и да се чудам што ме снашло. До кога јас да поставувам прашања, а да не добивам одговор? До кога да мислам дали пак сум погрешила нешто и да се извинувам за работи кои немам поим дали се случиле? Доста ми е од: извини ако сум ти погрешила нешто! Сега дојде обратно време, па повели докажи се дека ти значам и дека вредиш да бидам со тебе. Повели покажи каков маж си, ама на дело, немој со зборови, аман немој! Јас бев многу јасна, доста беше сакам ова, нејќам она. Одлучи што сакаш! Хах ти не си тип кој се докажува? Не си тип кој се менува? Хах и јас не бев, ама заради тебе станав. Не си тип кој сака да му идат по ќеиф? Како да не, сите сакаат да им идат по кеиф, ама ти си од најлошиот вид, убаво ти е а не признаваш. Почна да се опушташ? Тоа не е лошо, само гледај да не се изгубиш себе. Јас одамна се опуштив, ги преминав многу мои граници, станав нешто што не сум, па пак се вратив во колосек. Не се плашам да погрешам во животот, така се учи. Прави што сакаш и како сакаш! Јас сакам да уживам, ако сакаш и ти тогаш сме на исто, а ако не... секој по својот пат :back:

 

[Medea]

Пита со зеље. Недела.
Убав ден, сонце низ завевчиња, сестра ми ми кенка, а ја ко Бриџит Џоунс, седам со лап топ у кревет, околу мене ѓубренца од Баунти, слушам Еир и ми се свиѓа денов.
Ме боли предницава.
Ај, да добијам, може?
Воспитана бев!
Дисциплинирана.

Сеа си планирам што да си купам од прва плата.
Микрофон можда
И заеднички ручек со Голејшки, плус вечера со Трите страни на светот.
Еј, многу сум добра периодов.

Ми се свиѓа тоа што балансот опстана.
Ќе трчам на Кеј вечер.
8кила мањак еј.
Треба фала да му кажам, ептен ме пролепша дебаклот.:pos2:

Медс, посилна од било кога.

 

[sanuska]

Dear,
Роднендееен епа помина така малку се запивме и после ин д диско ...и сеа ке полагам а книгата цело лето се шлаам ц ц ц

 

[Fantom]

Драга Шенка,
Јас не сум воспитана да серам позади грб или да премолчувам, уште помалку да се правам дека се` е во ред со некоја личност, кога всушност нешто и` фали.
Затоа јавно објавувам: Tonchie не вибрира позитивно. Tonchie вибрира лицемерно, негативно, грубо и тужно.

А кога некој друг не е воспитан да премолчува, и јавно ти кажува дека хуморот ти е потапа него на Јофета, тогаш тоа е лоша особина и се бришиме од пријателчиња?
Како вибрираш ти пиљка?