Одамна те неам прашано како си Кајги.
Се надевам подобро од мене.
Вчера бев на извлекување од американската лотарија. Фала Богу, не ме извлекоа.
И јас сум будала, кај со мојата среќа тргнав натаму. Не е тоа моментот.
Моментот е во следново. Едно живели за сите соништа кои не сте знаеле дека ги имате се додека истите не ви пропаднат. Четири месеци се оставив себеси, трчање по агенции, молење договори да ни пратат со другарот, од апсолвентска ексурзија се откажав ради овоа.. Другар чекаше на мојата виза за да го ширам бизнисот негов у Америка од кој и двајцата ќе имавме корист, две другарки чекаа за дали да ме стават на список за свадба или не, дома моите чекаа, братучед и другар со кој требаше да одиме чекаа за да им кажам за смештај, за втора работа, за кај ќе седиме..
Се отиде у курац. Ќе ми извиниш на речник, крв да и плукаат децата на таа црнкињата у амбасада.
А да беше само ова добро ќе е. Какви ужасни три недели имав, сите хорор филмови можат гомна да ми јадат.
Еве ти еден поздрав од мене.
[DOUBLEPOST=1399712574][/DOUBLEPOST]