Драга Кајгана

[коцка]

Драга...

Сакав да прашам нешто. Ако решам да им дадам шанса на radiohead, од каде да почнам (ама да не се самоубијам)?

п.с. Никој од лондонскиве кајганџии не ме викна на кафе. Следно -> брисел!

 

[Nino Manchester]

Најлошо помината два сата у мојoв живот,Лозановски+матарица,плејбек,еднакво на катасторфа,чим едно пиво не ми идеше да го испијам ко човек,се гледа колку е сат.Ама арно ми е ко им идеш по гзот на сите.Друга работа да те прашам што мислат дека ако се ожениш,омужиш тука застанува животот и забавата?епа мало сутра,или па мислат дека се нешто повеќе над другите.Цела недела замараат ајде малу ваму,на плејстешен,на кафенце,ама ко некој глувци,ама а доаѓа сабота нигде ги нема.да не биде дека само кењам на празно,ја и те како им ги разбирам фамилиљарните потреби,ама едно излагање у месецот можеш да си дозволиш,море што месечно,еднаш у два месеци.

 

[Spiegel]

Марчело
Дечките од Зад Аголот не не загреаа него не прегреаа, партали али ипак Марчело си е Марчело. Не можам да функционирам веќе легнувам сега и ништо не ме буди

 

[Reckless]

Eh kajgi samo sto se vrativ doma, preubav den posle dolgo vreme bev na rabota I si zemav dnevnica I odma na trosenje

Sent from my GT-B5330 using Tapatalk

 

[StormRage]

^You too man? новиве деца ептен жилави низ шутките излегоа


Мене кајг ме немаше едно недела дена, не знам зошто. Има многу работи да ти пишам. Ме маваа сеа флешови коа се влечев онака ептен уморен од хавана до гоце, испрана партизанска од ситниот дожд... Не знам, по пат ми се гледаа луѓе, т.е. застанав на едно познато место и мислам дека видов познати луѓе. Или барем мислев. Или можда сакам да ги видам.
Низ дождот минуваат многу работи низ глава, толку време да размислиш, работен такт со брзина на секоја капка која удира на тебе. Слухот изострен и рефлексија од светлата на водениот асфалт. Слики од некое друго време, илузии, познати места и сето тоа изгледа како духови да се издигаат од земјата. Тука, болката на преуморните нозе, чувството на забиена шипка во коленото избледува, се потсеќаш на сите убави работи тука, се до следниот семафор... а таму, таму гледаш наоколу и сфаќаш дека сето тоа го нема некое време. Тие луѓе, тие места, тие кафиња по тераси, пива по клупи, сето избледело. И пак се осеќаш старо, сеќавајќи се на саат претходно каде едвај си се држел во шутката, па враќање поназад кога жива сила не можела да те запре да се журкаш.

Се осеќам старо или уморно? Или пак ми фалат некои работи во животот?
Епа кајг, појма неам, стварно појма неам... али пак, дождот во зората ги избришал стапките по тротоарите и се што останало од претходната ноќ, и почнува пак од почеток, како ништо да не било.

Rain
Everyone wants to get out of the rain
Wants to be free, wants to see no more pain
We're guaranteed that the season will change
'Till then, I'm keeping sunshine on my brain
When the drops hit my head they leave a stain
Everyone wants to get out of the rain
We cannot avoid nature's bleeding vein
But I smile while it trickles down the rain

 

[M-1]

Драга
Сакам да ти кажам нешто, ама не ти кажвам сега ке си почекаш друга прилика, жалам.
Ке изумев бе кајги сакам да те прашам дали само јас сум едниствен пациент на форумов шо ги читам темиве од назад па до прва страна?

 

[MIL]

Kajgeee, vremeto bljakkk samo za u krevet so spusteni roletni,odamna ne sum bil vakov pospan,zmurest, no sladok ... da aknam edno kafe i posle ke nurkam... bujrum kafica

 

[КвикСилвер]

Драга, еве зошто го измислиле динамитот.

 

[Школка]

Драга ова со времево не требаше
Ама добро денес школка че се преправа во сирена па има корист и од времево
и Драга проштевај ако ти имам нешто згрешено

 

[Толстој]

Што е ова бре? Вака на гоце делчев роденденот дали ќе му го прославите. Ебаве децата ебаве. Побарајте и школото Бибер да ви се вика.

 

[Лигеја]

Драга Кајгана ми се повраќа од луѓе кои читаат книги но не ја разбираат нивната суштина и длабочина.Колку да се рече само дека го прочитале Кафка или пак Тагоре а некаде пропратно ќе им се слизне и возбудата дека ги прочитале Шевалие и Коељо па дремат во исчекување да бидат уважувани како експерти за литература.Таа просечност,таа безвременска желба да се биде дел од буржоаската елита ми отвара рана на јазикот која знам дека никогаш нема да зацели затоа што постојано е во благопријатно опкружување од премногу плунка натрупана од молчење затоа што не вреди да се докажувам пред имбецилни суштества.Најмногу ме боли кога некоја минијатурна кокона,ставајќи си црвен кармин на усните и мафтајќи со раката на која има намотано праменче од нејзината коса,мислиш ќе препадне во секој момент ако го испушти,аматерски и ноншалантно ми ги коментира,цитира и образложува Вирџинија Вулф или Силвија Плат додека џвака мастика а нема искусено ниту делириумска инспирација,ниту меланхонично-општествена депримираност за да ги разбере нивните дела.Ебате фејкерите ебате,кај отиде светов.Мрш!

 

[Darling]

Не ми се верува... Иако не контактиравме често сепак те ценев... Зошто бе?

 

[О|ивер シ]

Дк,

Е ваков сум за празников

Спојлер: Слика

 

[Толстој]

Драга ја прости ми мене што сум ти згрешил досега.

 

[Мачорка]

Scumbag hormones...