Ако знам што правам и што треба да направам, и што да мислам, и што е правилно, што не е избрзано или премногу чекано, ако знам со кој се дружам, и ако сум свесна за нешто,ќе частам.
Поголем хаос ни сум имала, па ни мислам ќе имам. Ме фаќа страв од постовите на Крејзи ин лав во Во врска со љубовта, ме фаќа страв од моите непромислени постапки, па уште повеќе од тоа дека сите мислат дека сето тоа е ок, а јас сум била заостаната. Кај си се карам сама што правам глупости, па и сфакам дека сум била глупава што не сум ги правела тие глупости порано. Плус се убивам од работа, и ми е смачено. И ме убива ПМС, ми се јаде, а живци кинам оти сум дебела. Наместо да ги симнам тие 2 кила, јас качив 2.
А највеќе ме нервира, посебно ме наапа вчера, кога добив комплименти од 5-6 мажи у стилот најубава си тука вечерва, а јас гледам најмалку 50 девојчиња кои се топ.И во секунда си ја преметувам користа која си мислат дека ке ја добијат од таквата реченица. УПМ, самодоверба за никаде. И плус си викам, ако на овие не им е тешко да ми дадат комплимент, зошто типовите кои мене ми се свиѓаат не ми даваат комплименти?
И не можам да ја заборавам реченицата на професорот по математика у средно. Комплимент е нешто што не го поседуваме, бидејќи комплеметнтари нешта, биле спротивни у матетматиката.. И кога дама ќе речела фала на комплиментот, уствари ја покажувала својата скромност со тоа, демек, нее точно дека сум убава, фала ти штоми даваш убави особини кои ги немам.
Што ме наведува да мислам дека можеби и подобро е што мажите кои ги сакам не ми даваат комплименти. Барем не ме лажат. И се ке беше добро, ако можев наместо телефон, да си купам 2-3 кила самодоверба.Ако знаеш кај се продава, кажи. Ќе заштедам и ќе си купам.
За жал, некои работи не се купуат. Што страшно ме нервира. Ај да не ти праам бед у недела кога сите одат на ручек, а јас се занесуамм дека ке држам диета и пак ке се напукам макарони.
Дан.