Ќеј,
па му се вратив на Блу Банистерс, изваен во доцен Октомври, 21ва. Имено Албумот ме одушеви уште ко ја слушнав Аркадија. Неколку години немав слушано Дел Реј толку активно. Ок, ако сме реални после Борн ту Дај и ги следев некој од Албумите сепак сум лојален, Горе над плажата, беше за мене лично солиден погодок, не е дека не бев во тек. НО. Но, со Аркадија ме вчудоневиди, беше ептен искрена, шо песната, шо спотот. Лана беше солидно попраена, не беше повеќе девојката од 45 кила со Тамблр-Естетика од времињата на Видео Игри, личеше и како ама баш ептен да не и е ниту гајле. Нешто беше тешко, во целата таа афера, а не беше нејзиното тело. Напротив, во спотот за Аркадија дури и јади нешто што личи на Камембер сирење. И користи вејп. Всушност, Албумот не беше ни промовиран. Единствениот промотивен Билборд беше во Оклахома, градот на нејзиниот во тој момент, веќе ептен бивши љубовник и другар, цајканот Шон Ларкин. Ептен лично, ептен со посвета, нејзиниот лик, на Билборд во неговиот град, со натписот
Сини Огради. Имено, тој лично и ветил дека ќе и ги фарба оградите сини и дека меѓу другото че и напрај и деца, под еден услов, да го остај Лос Анџелес и музиката, да се пресели со него. Долгата приказна ама скратено, се оставаат. Тој за 2 месеци се жени за латино американка.
Лана фрла детски тантрум со цел Албум песни посветен на него - СЕКОЈА ЕДНА ОД НИВ. Ирночно, тој ја тера да се откажи од музиката, а таа го вади.. веројатно делото на својот живот, во негово име.
Албумот е преспиен од критичарите, а од тие неколку кој се увек будни, е дебело искритикуван. Не и од фановите, овие го стримаат ко да нема утре, секоја една песна. Критичарите се будат, но не сакаат да признаат каква белја направиле и да го загрозат својот кредибилитет (да им се посерам на кредибилитетот), па затоа дебело ја наградуваат тек на следниот и засега последен Албум, тунел под булеварот Океан.
Лана со Ларкин
Иронично, Џек Антоноф не е продуцент на Албумот, иако го спомнува во главната песна (како и шетал бос низ градина) која го носи и името на Албумот, како еден од потесниот круг на луѓе, кој секоја година во месец Мај летаат од различни агли на САД, да и ги фарбаат дрвените огради во зелено и сиво, за да го заборави Синото на Ларкин. Имено Мај е месецот во кој нивната приказна завршила. Вели, сите мои пријатели и семејство, вршат одлична работа, да ме убедат дека љубовта шо сум ја имала за него не била вистинска. Па се враќа со, пекол е и секавици. Го слушам ова нем, и си мислам. Треба ептен да ја погазиш гордоста за на некој да му признаеш таква љубов.
"You act like fucking Mr.Brightside when you're with all your friends, but I know what you're like when the party ends." -
кој пишува вакво нешто? like, ова е THE ALBUM.
Лана е лик со кој со задоволство би делел време 24/7. И буквално сите 24 саати би ја слушал со винмателност, кај што зборува.