Моментално сум во животна фаза каде пробувам да ѕирнам во другата димензија за да видам дали сум доживотно проколнат или сум дебело благословен..Патот е тој само зависи од која страна го гледаш..Велат се е до психата..а дали е..кој да ти каже потврдно а да не му е погрешен одговорот..
Животов во последниве години беше, чекорење низ торта.
Не можам ни да опишам колку сум благодарен. Имам чувство дека само еден е на моја страна. Онај најголемиот.
Но, јас одамна кренав раце од себе. Ни сам незнам под кој прилики и неприлики сум овде каде што сум. Но онај ентузијазм кој го имав до 17ет или 18ет го нема. Со ѕвездички се сеќавам на детето што сум бил. Но и на моментот кога баш реков сеедно. Веќе изгубив тоа што ми значеше најмногу во животот. На 20ет години. Затоа, не ми е јасно како до овде. Јас одамна не пробувам повеќе.
Сепак, фала му на Архитектот на просторот за сево ова последниве години. Посебно, за неколкуте извонредни луѓе кои ги запознав. Тие ме импресионираа, повеќе од другото.
Фала му и за сето зло и несреќа таму пред 20ет. Јас сеуште не пробувам натака. Хаха, тогаш заврши секој обид за подобро. Добра ноќ ќеј.
#ЗАСЕКОГАШ#МАЈКИН#СИН
Автоматски споено мислење:
За сите мајкини синој! и ќерки таму некаде низ светот.
MY MOTHER always told me that I'd make it.
So I've made it.
Се е добро и добро оди. Многу работи остварени и успешно на многу полиња. Нешто со борба доста нешто доста лесно. Одиме понатаму има уште мал број работи кои ги посакувам најголем дел ги добив.
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.