Драга Кајгана (виртуелен дневник)

[Ocajna]

 

[бристол]

Добро утро на сите освен на тие што носат вакви патики.

 

[Џонтра Волта]

Добро утро на сите освен на тие што носат вакви патики.

 

[zmej gorjanin]

Ако средновечни тетки се жени у нивни 40 ти или у касни 30 ти, а журки у Скопје ти се искачање по кафани и лаунџ барови, тетките водат убедливо споредено со тинејџерки или девојки во нивни 20 ти години.

 

[мкд владе]

Draga, planira nekoj da ja otvori prednovogodisnata tema za najkajgandjii za 2023
Tradicija si e tradicija

 

[Partizanen banditen]

Драга

Сестра ми овде ради во просвета и сега бидејќи имаат проблем со кров мораат да држат онлајн настава. Она е класен раководител и на колешката и се бунеле родителите зошто закажала контролен, кога немале редовна настава. И сега сестра ми, ни крива, ни должна мора со имбецилите да се објаснува по цел ден што и како.

Абе во мое време да кажев на родителите дека имам контролна, а не сум спремен ке ми дадоа добар ќотек, а потоа ке ја „загреев“ столицата. Ова се некои мочка генерации. Замисли не сакаат контролна затоа што немале редовна, него онлајн настава.

 

[YoucancallmeV]

Драга,

нека сме хумани и христијани, па да помогнеме на човекот, барем ако не да се сподели.

https://skopjeinfo.mk/toni-dosega-zhiveeshe-vo-plastichen-javen-toalet-vo-skopje-potrebna-mu-e-pomosh-za-da-ja-prezhivee

 

[Solaire of Astora]

Се осеќам ко оној локо лик од Записи од подземјето на Достоевски, кој не може да поднесе никого. Надвор од домот, поточно кажано во мојот случај.

А и како би, кога не можат вешто да го скријат својот ефтин цинизам, своето лицемерие не можат кај мене да го продадат како почит. Стравот не може никогаш да биде љубов. Педерлукот и курвинството во очите им се гледа. Понекогаш од умор се јавува некоја очајничка побуда на амбивалентни чувства, покрај презирот од една страна сакам да се предадам на таа простоќа и расипаност и конечно да ми олесни за да можам на раат да бидам, ама краткотрајно трае све тоа, некогаш ни толку.

Стварно ми е напор секој ден истото да го сведочам. До кога? Се прашувам некој пат дали сум премногу самозаљубен, дали е до мене, но не, не, веќе не ставам крстови на себе, не паѓам на таа стапица.

Како оди времето најскапоцена работа ми е мирот на душава и чистата совест. Семејството отсекогаш ми било. Другите кој ги ебе, од прв до последен.

 

[Ocajna]

Драга,
Со страв влагам у кујната, како нинџа прво подавам глава од врата, па после кога ќе се осигурам дека е безбедно влагам, мислам јес да глувчето го испратив за грчка, ама ми е страв жена му и децата да не ми рипнат од некаде, а сега за беља треба и мојава појака половина да дојде и да ждере овде и да се готви во куќава, пити да се прават, пастрмајлии, и да се пржат месишта и шо уште не....аххх а толку пазам да не паѓаат ронки по подот, за случајно да не прошета жената на глувчево да си собере мрвици, ко на пазар да си пазари за децата, а тој пустиот немари кога јаде, личи на онаа сцена од дизни цртаниот со ѕверот, кога вечераат со убавицата, а тој упрљан со муцката во тањирот, оххх Божее, а тој ќе си замине и ќе морам јас после уште неколку месеци во глувчарников да животарам. Туку нејсе ќе се изгура некако, морам да сум јака за малово ако не за друго.

 

[Patience.]

Некој рекол дека неодгатнат сон е како неоткриена тајна, порака што не треба да ја занемариш. Можеби, кој да знае. Знам само дека моиве соништа се безврска, како микс од нафрлани сцени на неколку нискобуџетни неуспешни филмови што немаат јасен почеток и крај...
Драга, духовите од минатото решаваат да ме посетуваат, кој на јаве, а кој на сон, секој според можностите. Се собираат како лешинари околу труп што скапува полека, но сигурно. Не ни помислував дека на 32 ќе ми се случува ова низ кое поминувам, ама и за други нешта не верував дека ќе се случат, а ете, некако ги пребродив и нив...

 

[ВардарскиМКД]

Абе ми се сере од fake it till you make it типови на луѓе. Клошари скапани што ако им го гледаш животот само преку Инстаграм сториња ќе си речеш леле каков живот живеат браво. Абе секоја прилика ја користат да стават стори каде што демек скриена е содржината ама сите треба да знаете што мислам со сторито, суптилно фалење видете ме јас каде сум, а каде сте вие.

Купил другар му некоја луксузна кола, дошол да ја види, бумеранг на инста со воланот и раката како демек видете што возам клошари, ако има старо пунто кец на плин што едвај пали. Го однеле од работа на ручек у Пелистер, стори на инста од кафе пред него и таг Пелистер, демек секој ден пие кафе во Пелистер. Отишол на тим билдинг во Пехчево бам стори од хотелска соба, демек патувањето е моето секојдневие.

Абе до кога ќе живеете за сториња на инстаграм? Што кур ако претставувате некој луксузен живот на социјални мрежи? Демек стварно некој ќе помисли дека така живеете? Сите пиете турско кафе дома, сите возите стари скапани коли, хотел гледате само ако ви платат од работа, од ресторани посетувате само локални биртии и праите муабет за кладилница. И нема ништо лошо во тоа, 99,9% во државава така живееме вклучувајќи ме и мене. Лошо е кога тие мали моменти на искусување луксуз си ги прикажувате како личен успех на Инстаграм. Која е поентата да преставуваш лажен живот кој не го живееш само заради други да те видат?

Најчесто сте фејк ит, никогаш мејк ит.

 

[Word$haker]

Драга,
кога во Скопје врне дожд, скопјанец од дома не излага со чадор, туку со кола.
Па така, во центар се ствара толкава гужва левел Токио, што мене како ПЕШАК ми треба дупло повеќе време да стигнам до одредена дестинација.
Работава боље не излагај ако не мораш.

 

[бристол]

Како и после секој последен работен ден во неделата, седам на шанк, пијам пиво и ги мањачам тетките кои минат надвор со шарени чадори.

 

[Ocajna]

 

[zmej gorjanin]

Драга, кога ѓаволот ќе се облече во јагнешка кожа и ќе изнуди јавно сожалување

не преостанува ништо друго освен да му се честита и песниве да се рокнат



и нормално духовите од минатото да не останат заборавени, мора и ова