Порано во тешки времиња имав креативност за барем јак пост да напишам, како што стареам ниту имам мотивација ниту креативност ниту волја да направам нешто во врска со тоа.
Два месеци сум скрос без никаков социјален контакт, освен електронски, искрено не сум сигурен дали е добро или лошо тоа, најверојатно не. Убаво ми е вака ама и не.
Денес и беше роденден на бившата. И после 2 години сеуште ми фали. Таа најверојатно во ретките моементи кога ќе и текне на мене сигурно оди во стилот нешто вака.. "Уф, како сум можела да бидам со таков дечко", и не ја обвинувам.
И сега што, нешто е fuck up во мојот ум, не дека не сум пробал, колку и да пробувам пак се враќам на истото.
Не сфаќам нешто, можно е да сум глуп, ама многу се трудам, не знам како.
Нешто не сфаќам.