Ќе се обидам да бидам што е можно појасен. Гледиштето за времето е комплетно погрешно. Еве зашто. Да си го замислиме времето како една бесконечна права. На таа права избираме една точка, која што ни претставува сегашноста, а минатото и иднината се двете полуправи чија граница е сегашноста. И зарем точката како точка може да се измери? Дали е разумно да бараш единици за да ја измериш вредноста на точката? Додека пак со иднината и минатото е друг случај, кај нив можеш да зборуваш за мерни единици, секунда, час, година... што ти претставуваат отсечки од правата. Значи времето постои и математички, додека неговото реално постоење не е дискутабилно. За постоењето на било што материјално или од енергетска природа, или пак за постоењето на четирите основни фундаментални сили (оние кои се запознаени со квантната физика, поточно со Стандардниот Модел, знаат за што зборувам) е потребно простор, дефиниран со просторните димензии, и се разбира времето како засебна димензија. Она кое постои само во рамките на просторните димензии се нарекува виртуелност, и е нешто "безвременско", во контекст на тоа дека се работи за прецизно дефинирани функции. За да биде ова појасно, ќе ја земам математиката, вклучувајќи ги полиномите, матриците, векторите, геометриските тела. Велам безвременски само затоа што 2+2 од секогаш било 4, најпросто кажано. Додека постојат и апстракции кои имаат само временска димензија. Со ова повеќе се занимава филозофијата... нешто кое го утврдил и самиот Сократ. Така, само временска димензија имаат мислите, идејата за постоење на нештата. Поточно двојната природа на реалноста. За нешто да биде реално постоечко, му се потребни специфични вредности за просторните димензии и да се изреализира во временската димензија. На пример за една коцка реално да постои се потребни нејзини димензии, поточно просторни координати на СЕКОЈА нејзина можна честичка, и нејзина реализација во времето, односно природата на секоја честичка на посакуваната топка (дали ќе се работи, за кварк, електрон, неутрин... или пак некој босон). Токму затоа времето и просторот се ставаат во еден ист кош, наречен димензии, затоа што токму тие се потреби за реално постоење на нештата. А инаку, не постојат само 3 просторни димензии, односно должина, ширина и висина. Ако нешто не можеме да детектираме со нашите сетила, не значи дека тоа не постои во реалноста. Верувале или не, на макро просторно ниво, постојат 6 димензии, а од некои гледишта, тие се дури седум. Додека на микро ниво, квантното ниво, постојат 26. Повторно нешто кое е во директна врска со Стандардниот Модел. Во овие димензии, егзистираат честичките на различните нивоа на материја, и босоните, односно честичките на фундаменталните сили, нешто кое што е сосема друга приказна.
Со овие работи се занимава квантната физика, се учат на студии. Сепак мојата преголема љубопитност направи да сум одлично упатен во оваа проблематика. Доколку имате било какви прашања, тука сум да ви одговорам.
Инаку времето, интересно нешто, крајно интересно... Од кога постои? Смешно прашање. Што дека го мериме и што АКО не го мериме? Пак смешно... 
