Следново што ќе го кажам е само прилог на конверзацијата... БЕЗ јасна и целосна слика, или теза, за тоа што било право или криво.
Пред неколку сати се вратив од надвор. Бев до самопослуга, и потоа во шетња до центар на град. Таму полиција на тротоар ме застана, испита, и претресе. Конверзацијата меѓу нас одеше, накратко, овака:
Она најмногу што кратам се лични податоци и повторувања на едни исти реченици во мали варијации.
„Легитимација, молам. ... Од каде си... Што правиш. Сликаш. Што сликаш?“
- Минувачи на улица каде - нема пешачки премин.
„Е, толку им е културата. Дај отвори торбата, извади се од неа.“
- Може да знам што е работата?
„Ете, проверка врз основ на пријава од граѓани... “
„Зошто сликаш?“
- Хоби.
„Хоби. Што сликаш?“
- Све...
„Веќе да не фотографираш ...“
- Сакам да ми наведете закон по кој ме предупредувате.
Тие беа без спремен одговор.
„Што, закон... Тебе некој да те слика ќе ти биде пријатно, ? Нема да ти биде. Е, па немој така да правиш.“
- Тоа - (бев прекинат)
“Неовластено фотографирање. “
(На јавен простор? ... Ама, пред да стигнам да одговорам тој веднаш брзо се оддалечи, отиде до полициската кола. И јас отидов до колата.)
„Извади све од таму и стави тука.“ (на хауба)
- Тука е косо, ќе ми падне.
„Извади малку по малку. И таму. И таму. А тоа што е..“ (...во десетина варијации.)
„Дај да видиме. Камера. Дај во камерата сликите да ги видиме. Што имаш: Мобилен .... Тоа што прави? Овој разговор го снимаш? Не? “
„Граѓани биле вознемирени од твоето фотографирање на улица таа-и-таа.“
„Ти сега сликаше на таа-и-таа улица?“
А-уу. Таму предмалку поминав без да и извадам камера, камоли да сликам. А, пред некоја седмица седнав таму да се одморам на клупа на убаво мирно место меѓу згради, и тогаш фотографирав. Како сведоци имаше пензионери од зграда.)
... „Овакви работи - ВЕЌЕ НЕ.“
- Не разбирам. Кои работи?
„(Неразговетно) и солзавец.“
- Тоа не е солзавец! Тоа е спреј против кучиња!
„Не е солзавец?“
- Не е.
(Ми го врати.)
(Бев запрепастен што замалку ќе ми го земеше без и да ме праша или било што слично...)
„За сликање, биди _подискретен_.“
- Може да речам нешто?
„Да.“
- Јас сум малку зачуден затоа што воглавном - не сликам луѓе. Обично сликам природа. И никогаш не фокусирам камера на поединец.
И овака сега. Јас ќе се придржувам до закон, и ќе го проверувам, а ако некој е вознемирен што се придржувам до закон тоа е работа на нивни чувства.
(Полицаецот пред мене, за дивно чудо, клима со глава без да се расправа со мене. Другиот вели и повторува : )
„Ова е само провера ....“
„Пријатно.“ „Пријатно“
- Пријатно.
„Убав ден. “
- И на вас.
од такви не очекуваме чесност..
