Дигитален архив: Компилација на историски извори за Македонците!

Член од
8 јануари 2012
Мислења
10.261
Поени од реакции
15.363
префрлено во тема`` Словени``
 
Член од
17 март 2005
Мислења
11.493
Поени од реакции
1.587
Јован Божин од Лерин, Македонија, изјавил пред австралиските власти во 1932 година дека е од македонска националност.

1932 AUSTRALIAN naturalization (citizenship) requirement - to place public notice in newspapers as part of formal process - Yovan Bozin says he is from Florina, Macedonia of Macedonian nationality.

ИЗВОР: National Archives of Australia.

 
Член од
9 јули 2018
Мислења
777
Поени од реакции
638
15 век:
beaucop de Crestiens qui par force servent le Turc comme Grecz, Vulgaires, Macédoniens, Albanois, Esclavons, Rasciens et de Servie subjectz au dispot de Rascie et Wallaques, lesquelz, car il les tient en grant servitude.”

La Broquière takes every chance to report on Christian slaves and “the shocking hardships they suffer”. He describes that there are a “a great number of Christians, who serve through force, Greeks, Bulgarians, Macedonians, Albanians, Sclavonians, Wallachians, Servians”, all of whom detest the Turk, because “he holds them in a severe captivity”.

И јас си припомнав за големата потчинетост во која Турчинот го држи царот во Цариград и сите Грци, Македонци и Бугари, па и деспотот на Расија (Рашка) и сите негови поданици, што е многу жално за целото христијанство.
https://edit.elte.hu/xmlui/bitstream/handle/10831/35374/XXII_Byzance_Occident_III_Attila_Barany_p_17-39.pdf?sequence=1&isAllowed=y
 
Член од
8 јануари 2012
Мислења
10.261
Поени од реакции
15.363
МАКЕДОНСКОТО ПИСМО И ЈАЗИК ОД НАЈДРЕВНИ ВРЕМИЊА ДО ДЕНЕС


Презимето на можеби најпознатиот научник и физичар на 20-от век, Алберт Ајнштајн (Einstein), знаете ли што значи? “Еден камен!”: Ein = еден (1) и Stein = камен (на Англиски: Stone) – уствари од Македонски “Стена“. Треба ли да ce спомнe"

Презимето на можеби најпознатиот научник и физичар на 20-от век, Алберт Ајнштајн , знаете ли што значи? “Еден камен!”: <em>Ein</em> = еден (1) и <em>Stein</em> = камен (на Англиски: <em>Stone</em>) – уствари од Македонски “<strong>Стена</strong>“. Треба ли да ce спомнe дека на пример прастарото име на Демир Капија било <strong>Стена</strong>?</p>
Сведоштва за Македонското Писмо и Јазик има безброј и тие се единствени и непобитни докази за континуитетот на Македонската писменост која била раширена по целa Eвропа и пошироко. Македонскиот јазик е единствениот јазик во Европа, а можеби и во Светот, којшто може да си ги пронајде корените уште пред новата ера. Потврда за тоа имаме во Македонскиот Зборник (“<em>Glossario</em>“) на Америас, во мноштвото документи од Старото (Рим) и Новото Римско царство (Константинополитана Нов Рим), како и во Лексиконот на Македонски Jазик од 16 век. Во сите нив среќаваме зборови кои се апсолутно и недвосмислено исти на денешниот литературен Македонски јазик.</p>
<p>Tака на пример древниот Македонски лексикограф Америас во 3-от век п.н.е ги запишал чисто Македонските зборови: <em>Зелка</em>, <em>Елан</em>, <em>Кал-јаруга</em>, <em>Клизи</em>(он), <em>Легло</em>, <em>Лична</em>, <em>Смуѓ</em>, <em>Шор</em>, и т.н. Англискиот историчар Хамонд (<em>T.Hammond</em>) направи случај со зборот “Челник” кој остана забележан од повеќе антички автори. Типично е и името на Македонската капа за сонце „<em>Каусиа</em>“, на модерен Македонски: кога ќе усвити (сонцето).
<p>Римјаните од Стариот Рим и Ромеите од Константинополитана Нов Рим истотака ни пренесоа други бројни сведоштва за континуитетот на Македонскиот јазик низ вековите. Така, во 4 и 5 век го имаме важниот сведок на Македонската писменост – Св. Јероним од Стриговиа, кој останал забележан како доктор, теолог и познат историчар во Сиријa на тогашното Ново (Источно) Римско Царство во 4-от и почетокот на 5-от век. Но најважно од сé е што останал забележан како творец на Глаголицата – цели четири века пред Кирил и Методиј!</p>
<p><img class="alignnone size-full wp-image-284797" src="https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-2.jpg" alt="" width="600" height="336" srcset="https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-2.jpg 600w, https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-2-175x98.jpg 175w, https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-2-300x168.jpg 300w" sizes="(max-width: 600px) 100vw, 600px" /></p>
<p>Горе: <strong>Од „Хроника“ на Антон Врамец од 1578 г. каде тој помеѓу другото запишал: „<em>429.(</em></strong><strong><em>г</em></strong><strong><em>o</em></strong><strong><em>дина</em></strong><strong><em>) </em></strong><strong><em>Свети </em></strong><strong><em>јероним</em></strong><strong><em>доктор</em></strong><strong><em> словен </em></strong>(писмен)<strong><em>, oво време умре у Витлеем, деведесет и едно лето је бил стар, роден од </em></strong><strong><em>Еузебиус</em></strong><strong><em>у Стриговиа</em></strong><strong><em>, у многи книги </em></strong><strong><em>на</em></strong><strong><em>Дијачки </em></strong><strong><em> јазик напиcа, и Глаголска книга и Писмо он најде и справи</em></strong><strong>.“ </strong>(приближна транскрипција за полесно разбирање)</p>
<p>Доле:<strong> Глаголицата </strong>(или ‘<em>Буквица</em>‘)<strong>на Св. Јероним од 4-5 век од нашата ера, како што стои </strong><strong>з</strong><strong>абележана во архивите на Ватикан.</strong></p>
<p><img class="alignnone size-full wp-image-284798" src="https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-3-1.jpg" alt="" width="600" height="230" srcset="https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-3-1.jpg 600w, https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-3-1-175x67.jpg 175w, https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-3-1-300x115.jpg 300w" sizes="(max-width: 600px) 100vw, 600px" /></p>
<p>Потоа во Сирија, која во последно време за жал ја гледаме заради крвопролевање и страдања, ни остана уште еден споменик на Македонскиот јазик и писменост. во местото кое денес се вика „<em>Палата </em><em>на Синот на </em><em>Вардан</em>“ (Qasr Ibn Wardan) се наоѓаaт остатоци од прекрасна црква и палата изградена од Јустинијан I Велики. Комплексот се наоѓа на работ на пустината североисточно од Хама. Бил изграден заедно со придружни воени бараки за време на владеењето на Јустинијан, и завршен во 564 година. Како засилување на околните Ромејски тврдини, како што се <em>Халабиех</em> (Halabiyeh) и <em>Ал</em><em>-Рашафех</em> (Al-Rasafeh), служеле како истурена одбрана на Новото Римско царство (<em>Константинополитана Нова Рома</em>) од Персијците на исток.</p>
<p>Но, она што за нас Македонците е интересно околу ова место се натписите зачувани на градбата на ова здание од времето на Јустиниjан I Велики. Бидејќи се напишани на Кирилица и – на Македонски јазик! На едниот од порталите на црквата може многу јасно и буквално да се прочита Септември (СЕПТЕМBPI), а на друг понатаму Ноември (NОЕМВРI):</p>
<p><img class="alignnone size-full wp-image-284799" src="https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-5.jpg" alt="" width="600" height="596" srcset="https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-5.jpg 600w, https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-5-175x175.jpg 175w, https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-5-300x298.jpg 300w, https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-5-423x420.jpg 423w" sizes="(max-width: 600px) 100vw, 600px" /></p>
<p>&nbsp;</p>
<p>Какошто може да се види и од сликите и натписите, кои за секој нормален и писмен човек се многу јасно видливи, нема место за сомнеж: „<strong><em>Септември</em></strong> и <strong><em>Ноември</em></strong>“ се многу јасно и читливо напишани на јазик ист со денешниот наш Македонски јазик. Што не би требало ни многу да не чуди ако знаеме дека Јустинијан I бил родум од Таор близу Скопје. А таму сигурно не збореле Јапонски или Турски (уште помалку Англиски), бидејќи во 6 век овие јазици уште не биле измислени.</p>
<p>Значи Македонскиот јазик со кој ние и ден-денес зборуваме, во помалку или повеќе неизменета форма бил во употреба и за време на владеењето на Јустинијан I Велики, а сигурно и пред него. Докази за тоа и за континуитетот на Македонската писменост која била раширена по цел свет има безброј, а заслугата за неа денес се приграбува од многу модерни нации, но caмо не од Македонската.</p>
<p>Би требало повеќе да не запрепасти неозбилноста и индолентноста на нашите (ај за странските фалсификатори и арамии да не се чудиме) лингвисти и научници, кои сеуште ни сервиpаат една иста странска метанија дека: „<em>писменоста ни ја создале Кирил и Методиј</em><em>дури во 9 век…</em>“ Па откаде тогаш чисто Македонски зборови на чисто Македонско писмо од 564 г. во Сирија? Повеќе од 3 века пред официјалната приказна што ни ја продаваат како алва… До кога восочните фигури од МАНУ ќе ќутат за овие и други факти?</p>
<p>Значи, ако зборовите “Септември” и “Ноември” се зачувале во иста форма во Македонскиот јазик цели 15 века, т.е. еден и пол милениум (1500 години!), нема причина да не веруваме дека и други зборови не биле исти или слични и пред 6-от век, или уште порано, пред новата ера.</p>
<p>Ромеите од Константинопол, покрај “Септември” и “Октомври” ни сочуваа и многу други наши зборови кои денес ги велат “<em>Латински</em>“. еден таков типичен Македонски збор какошто е “Другар” означувал армијски чин од ранг на <em>Капетан</em> во Ромејската Војска (еден <em>Drouggarios </em> командувал со 1000 коњаници). Или “<em>Пролетери</em>“! Toa не се никаква “<em>Работничка класа</em>” туку <strong>Пролетари</strong>, т.е. млади, полетни (пролетни). Кој не верува слободно нека го погледа етимолошкото објаснување на овој “<em>Латински</em>” (?) збор. (cпоред мене вистинското значење на терминот “<em>Латински</em>” е всушност “Лажински”, а „<em>латин</em>“ значи <strong>лажен</strong>!)</p>
<p>Значајно е да се напомене и тоа дека според историските извори Сиријските кристијани во тоа време јасно се чувствувале како дел од таканаречената <strong><em>Сиро-Македонска</em></strong> и Константинополскo-Македонска културна историја. Да не заборавиме дека Константин I Велики, Јистинијан I Велики, како и Македонската династија на Васил II “Вулгароубиецот” биле сите од Македониja.</p>
<p>Кои биле овие <strong><em>Сиро</em></strong><strong><em>-Македонци</em></strong> во 6-от век во тогашна Сирија? Интересно е да се спомне и тоа дека во античката Горна Македонија, или <em>Пајонија</em> (денешна Р. Македонија) постоеле и <strong><em>Сиро-Пајонци</em></strong>! Според познатиот Сиријски историчар и теолог Јаков од Воден (<em>Jacob of Edessa</em>) династијата на Авгаридите која останала во Сирија по походот на Александар била по потекло од Македонија, од околината на Воден. Тој понатаму објаснува и дека тие бидејќи биле родум од Беломорска Македонија, затоа и таму во Сирија градот кој го основале на местото на поранешниот град Урхој (<em>Urhoy</em>) си го нарекле истотака – Воден. Тоа е само еден од низот градови со Македонски имиња во Мала Азија посведочени од историчарите: <em>Бела</em>, <em>Бер</em>, <em>Диум</em>, многубројните „Александрии“, и т.н.</p>
<p>Сиро-Македонците, бидејќи не основале свое кралство, ja признавале влаcтa нa Константинополитана Нова Рома и Ромејската империја владеена од Македонски династии како единствена своја држава. Истотака, нивното рано прифаќање на кристијанската вера, запишано во историските хроники и според кристијанските записи и еванѓелија, се поклопува повторно со нивното Македонско културно потекло.</p>
<p>Е дури потоа настапиле Кирил и Методија, кои во 9-от век на барање на Великиот Кнез Ростислав од Велика Моравија, и по наредба на Царот од Контантинополитана Нов Рим, пристапиле кон создавање на азбука која би била читлива за тогашните жители на Велика Моравија. Значи, тие не измислиле топла вода, туку само го преправиле дотогашното Македонско Црковно Писмо – Глаголицата, во облик кој би бил поедноставен за читање и пишување и поразбирлив за широките народни маси.</p>
<p><img class="alignnone size-full wp-image-284800" src="https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-7.jpg" alt="" width="600" height="251" srcset="https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-7.jpg 600w, https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-7-175x73.jpg 175w, https://cdn-5859be45f911ca35ec95022d.closte.com/wp-content/uploads/2018/07/makedonskoto-pismo-7-300x126.jpg 300w" sizes="(max-width: 600px) 100vw, 600px" /></p>
<p>И на крај, зa да го запазиме континуитетот, вреди да се спомене Лексиконот на Македонски Јазик направен пред 400 и кусур години од професорот Чиро Џанели (Čiro Gianelli) од Римскиот Универзитет и Андре Ваилант (Andre Vaillant) од Франција. Тие биле во Богатско, Беломорска Македонија, и таму запишале голем број зборови со кои се служеле Македонците во 16 век. Оригиналот на овој Македонски Лексикон се чува во архивата на Парискиот Универзитет. Еве како зборувале Македонците во тој дел од Македонија:</p>
<p><strong>“<em>Господине, брате, да си </em></strong><strong><em>з</em></strong><strong><em>драв, да си прост, остави ни да спиме, ела да јаме, и да пиме, дол да појдиме, да работиме. Имате хљабо</em></strong>(леб)<strong><em> да купиме, имате вино да купиме, од која страна да појдиме во Богацко.</em>“</strong> Зборови эа Животни/Храна/Анатомија: <strong><em>Мраве</em>, <em>Цурвец</em>, <em>Сокол</em>, <em>Врапци</em>, <em>Голоби</em>, <em>Кокошки</em>, <em>Петел</em>, <em>Офци</em>, <em>Ко</em></strong><strong><em>з</em></strong><strong><em>и</em></strong><strong>, <em>Јагне</em>, <em>Мечика</em>, <em>Елен</em>, <em>Лисица</em>, <em>Кон</em>, <em>Зелје</em>,</strong><strong><em>Катици </em></strong>(Ореви)<strong>,</strong><strong><em>Круша</em></strong><strong>, <em>Месо</em>, <em>Сирене</em>, <em>Јајца</em>, <em>Вино</em>, <em>Сол</em>, <em>Жито</em>, <em>Коска</em>, </strong><strong><em>Мишка</em></strong><strong>, <em>Стапалки</em>, <em>Галухци </em></strong>(глувци)<strong>, <em>Велигден</em>, </strong><strong><em>Дедо</em></strong><strong>, и т.н.</strong></p>
<p>Значи, како <strong><em>Зелката</em></strong> и другите Македонски глоси (зборови) запишани од Америас пред 2300 години, <strong><em>Септември</em></strong> и <strong><em>Ноември</em></strong> од пред 1500 години, <strong><em>Аз-Буки-Веди-Глаголи-Добро</em></strong>… од пред 1200 години на Кирил и Методи, така и овие зборови од пред 400 години се истите со кои ние денес зборуваме во Македонија. Ни тогаш, ни пред тоа ни по тоа, долго немало ниту “<em>Бугарски</em>“, ниту “<em>Српско-Хрватски</em>“, ниту “<em>Албански</em>“, ниту многу други новокомпонирани јазици, а камоли па нивни писма или лексикони

https://365.com.mk/284795/makedonskoto-pismo-jazik-od-najdrevni-vremina-denes

ПС.се извинувам што е вака не едитирано, бидејќи страната забранува десен клик, па одев со -view source
 
Последно уредено:

Македонеро

Домаќин
Член од
15 декември 2008
Мислења
3.483
Поени од реакции
1.854
https://vecer.mk/node/17564


x
МАКЕДОНСКОТО ЕВАНГЕЛИЕ СЛУЖЕЛО ЗА КРУНИСУВАЊЕ НА ФРАНЦУСКИТЕ КРАЛЕВИ - се чува во градот Ремс
24 May 2019 - 12:06
FacebookTwitter



Македонското евангелие е едно од најстарите постоечки писмени споменици на пергамент и сведоштво за македонскиот јазик, писмо и православните религиозни практики, кое според некои извори потекнува од XI век.се чува во катедралата Нотр Дам во РЕМС источно од Париз.

Оваа книга, од поранешните римски провинции (денес дел од таканаречена Франција), сметана е за света книга, подарена од обожествениот македонски народ на своите браќа Македонци во таа област, поврзани илјадници години со културниот центар на светот – Македонија.

Низ долгата историја, Македонскиот народ дури од камениот период на Зета Македонија, ги пренесува најновите достигнувања во науката и писменоста од Македонија во таа област, како и низ Зета Македонија Европа и пошироко низ светот.

Обожествениот македонски народ како божји народ, својата посветеност на Бог ја докажува со пренесеното писмо и знаење православно[1], пристигнато директно од Господ, со македонското евангелие напишано со божјта словарница Кирилица (или македонското писмо ЦУТНО) и Глаголицата создадена од македонскиот обожествен просветител Св. Кирил, со што уште еднаш се потврдува светоста на евангелието. Во име на таа светост, пред оваа света книга се крунисувале и давале заклетва десетина кралеви, идентификувајќи се со македонскиот народ како богови на земјата. Тоа се од Луј VIII 1223 г., Хенри III како и неколку негови наследници вклучувајќи го и Луи XIV.
Евангелието се состои од 47 страници, од кои 16 се напишани на кирилица, а 31 на глаголица. Било богато украсена со злато, скапоцени камења и реликвии.

Кога во 1717 година рускиот цар Петар Велики го посетува Ремс, тој забележува дека во евангелието има и страници запишани со кирилична азбука и со неговиот разбирлив јазик македонскиот. Од тогаш престанува употребата на евангелието за крунисување на кралеви во таа поранешна Римска провинција денес наречена Франција.

Потеклото на евангелието е загадочно. Самите историски факти кои покажуваат дека словарниците кирилица и глаголица, нивниото потекло, темел и развој се наоѓаат длабоко во
древениот македонски јазик, со писмени докази уште од пред 400.000 години (факти наведени од книгата Зета Македонија), како и фактот дека центарот на писменоста бил Охрид, можеме со сигурност да кажеме дека и самото евангелие потекнува од Македонија.

Според непотврдени извори, прв пат книгата била забележана во втората половина на 14.век, во времето на Шарл IV, кој ја подарил на тогаш основаниот манастир во Прага, каде литургијата се одржувала на македонски јазик, а црквата била посветена на светите Кирил и Методиј, Св. Војтех, Св. Прокопиј и Св. Јероним. Светиот Јероним познат како Св. Жером, бил црковен отец, филозоф и лингвист роден во Стридон, на граница помеѓу римските провинции на Далмација и Панонија, кој ги превел или транскрибирал житијата од древен македонски на, во тоа време, современ македонски јазик.

Трагата на Евангелието му се губи во Чешка во времето на Хуситските војни, кога манастирот бил изгорен во 1421 година а по некое време, некаде во 1451 г. се појавилo во Истанбул, каде се чувале и други книги од св. Јероним. Во 1574 г. евангелието било купено од Шарл, Кардинал на Лорен, од патријархот на Костантинопол, а потоа било донирано во Катедралата Ремс, каде бил вршен обредот на крунисување на француските кралеви. За време на француската револуција ракописот и вредните орнаменти на корицата исчезнале се до 1830 година. Од тогаш се јавуваат и првите анализи, а ракописот предизвикува голем интерес меѓу македонскиот народ во денес ново формирани држави.Всушност тие новоформирани народи се нарекуваат со терминот Словени. Терминот Словени е неупотреблив за одбележување на народ кој е македонски. (Подетална анализа прочитајте во делото „Зета Македонија”).

Една од причините зошто овој текст се користел за давање заклетва и крунисување на обичните луѓе Македонци, тоа е што потекнува од божјиот македонски народ, кој го користи божјиот македонски јазик и божјите македонски словарници, преку кои пристига господовата круна со која му се подарува божја земја-територија, да владее како обожествен Македонец и бог на земјата на Македонците од таа римска провинција.

Древномакедонскиот јазик, како и денешениот современ јазик е како ехо или одек на природата, со една мистично лингвистичка содржина, каде што таа е во хармонизација со формата на буквата. Нема ништо во природата, а кое што го нема во јазикот, писмото и формата на буквите. Древните две словарници (кирилица и латиница) со право може да се наречат МАКЕДОНСКИ ПИСМА НА ЦУТОТ, т.е. СЛОВА НА ПРОЛЕТТА, БИДЕЈЌИ СОНЧЕВИОТ ЗРАК Е ДУХ БОЖЈИ МАКЕДОН И КАКО ПРИЧИНА И ПОЧЕТНА ТОЧКА ПРИ ОФОРМУВАЊЕ НА СЛОВОТО ИМ ДАВА КАРАКТЕР НА ЦУТ ИЛИ НЕШТО ШТО дава ПЛОД, Т.Е ЗБОР. Светите кирилични букви (ЦУТНИ) претставуваат одек на природата.

Симбол на писмото, пролетта, поезијата, љубовта, цвеќињата и убавината, зачеток на живиот свет „ИС“. Симбол на науката, уметноста и македонската митологија. Симбол на Зета Македонија, македонска цивилизација и историја на светот. Симбол за континуитетот на македонската култура до денес

И поради облиците на буквите од глаголицата во која се отсликува една цела филозофија на разбирање на космосот и светот, која од неа прави повеќе кодиран систем, отколку обична азбука. Токму таа негова мистичност направила Евангелието oд Македонија а чувано во Ремс да биде светата книга врз, која положувале рака идните владетели идентифукувајќи се со обожествените Македонци.

Причините зошто се крунисуваат кралевите во Ремс, нивните потомци ги чувствуваат за огромен срамен чин.Тој срам, денес наречените Французи, како одродени Македонци, неможат да го издржат. Со сета сила се борат своите крунисани владетели во Ремс, да ги стават во заборав. Врв на бунтот против сопствените браќа, покрај другото е и уништување на кралските династии и прогласување на тие поранешни римски провинции за република Франција. Следбениците на крунисаните кралеви заедно со своите сојузници и сопствените непријатели, како одродени Македонци, ќе бидат најголемите противници и уништувачи на сопствениот корен и сопствената традиција на културниот и писмениот развој. Процесот на уништување на сопствениот македонски корен трае до денес
 

LordDragonII

Dr.Strangelove
Член од
15 август 2008
Мислења
10.995
Поени од реакции
5.726
Зета Македонија е чиста фашистичка пропаганда која се манифестираше баш преку овие псевдо научни "автори", спонзорирани од тогашното минисерство за култура.
 

Македонеро

Домаќин
Член од
15 декември 2008
Мислења
3.483
Поени од реакции
1.854

Македонеро

Домаќин
Член од
15 декември 2008
Мислења
3.483
Поени од реакции
1.854

Kajgana Shop

На врв Bottom