Граѓанската војна во Грција во австралискиот печат 1946-1948
На 14 август 1947 САД ја спроведува резолуцијата донесена во Советот за безбедност на ОН дека ќе ѝ помогне на грчката влада од претстојната опасност. Првите американски бродови полни со оружје и друга воена помош за грчката војска веќе пристигнале во Солун.
Се проценува дека во денешна Австралија живеат повеќе од 100.000 Австралијци од македонско етничко потекло. Постојат и други податоци во македонската заедница, според кои бројката е поголема од 200 илјади.
Голем дел од овие жители пристигнаа во еден масовен егзодус, по Граѓанската војна во Грција 1946-1949, кога илјадници етнички Македонци беа прислени да ги напуштат своите родни огништа и да ја бараат својата судбина во прекуокеанските земји.
Што тогаш читаа и што знаеја Австралијците за грчката Граѓанска војна, претставуваше предизвик за мене. Одговорот го побарав во државната библиотека во Перт, една од најстарите и најубавите во Западна Австралија.
Со само влегување во библиотеката нестрпливо влегував во просторија со микрофилмуван материјал и со таков ентузијазам ги поминав сите снимени страници, сè додека не дојдов до броевите од 1946 година, кога почна една од најголемите и најтрагичните епизоди од поновата историја на македонскиот народ.
Познато е дека Граѓанската војна во Грција имаше голем одглас во јавноста во Европа и Америка, но и одгласот во Австралија бил мошне голем. З тоа свој придонес имаа бројните специјални дописници на европските весници од самото воено боиште во Беломорскиот дел на Македонија. Сите овие вести во Австралија ги пренесувала новинската агенција Ројтерс.
Првите вести за почетокот на Граѓанската војна
Во 1945 и 1946 речиси сите австралиски весници објавуваат главно кратки вести за немирите во Грција. Еден од најинтересните написи што го објави весникот The New West Australian го појаснува целото македонско прашање, е позајмен од британските весници на 22 септември, под наслов Федерален систем. Во него пишува дека „во изминатите 30 години Македонија секогаш била главно место за борба за превласт помеѓу српските и бугарските националисти, но сега Македонија има статус на држава и сопствениот народ се признава како посебна нација".
„Оваа нова политика е доказ за конструктивниот обид за решавање на македонското прашање кое досега донело три војни на Балканот и продолжено угнетување на македонскиот народ", пишува весникот The New West Australian. Во истиот напис се подвлекува дека во новата југословенска федерација, Словенија и Македонија се посебни нации со свои различни јазици и дека Македонците, по 30 години угнетување од страна на Белград и Софија, се премногу чувствителни на какво било мешање однадвор против нивниот етнос и дека развојот на македонската нација на Балканот е во полн ек.
Еден од водечките австралиски весници Тhе Sydney Morning Herald кој се печати во Сиднеј, во најавата за ситуацијата во Грција пишува дека во ноември 1946, грчката војска се мобилизира поради постојните битки во Македонија и дека гувернерот за Северна Грција (читај: Македонија), со министерот за одбрана, М. Драгоумис допатувале во Северна Грција за од прва рака да ја разгледале ситуацијата со започнатите партизански активности, бидеќи телеграфската комуникација со Македонија била саботирана од страна на партизаните.
Во истиот весник се јавува и за грчкиот меморандум испратен до Обединетите Нации во Нјујорк, во кој грчката Влада ги обвинува Југославија, Албанија и Бугарија за 33 инциденти што се случиле на грчката граница помеѓу 9 и 19 септември 1946. Од сите страни ситуацијата заслужува сериозно разгледување, бидејќи вооружени чети на автономистите со помош на Е.Л.А.С (Народно-ослободителна Армија на Грција) се со цел да ја зацврстат цела грчка Македонија, вклучително и Солун како независна и самостојна македонска држава.
Весникот The New West Australian на 21 ноември 1946 известува дека герилците /партизаните по тешки борби со грчката војска, ослободиле повеќе од 100 села во областа Гревана и прогласиле „слободна зона". „Фактот дека востанички весници се печатат во оваа зона и дека се собирале даноци од населението е доволен доказ со каква намера биле овие востаници", пишува весникот.
Изгледа токму тоа ја плашеше тогашната грчка влада и во Солун допатува што поскоро грчкиот премиер М. Цалдарис и пред илјадници народ изјавил дека дошол на македонското население да му ги пренесе поздравите од Кралот, кој иако бил надовор од земјата, никогаш не си ја заборавил саканата Македонија. „Ние мора интензивно да работиме против оние анархисти, бидеќи токму тие сакаат да ја искористат приликата за да се добилижат на Егејското море", рекол премиерот Цалдарис.
Во истиот весник, на 7 јануари 1947, се наведува податок позајмен од британските весници од незнаен новинар, дека во Грција, како и во другите балкански држави, политичкиот живот е ограничен со меѓународни прописи и дека во последните 9 месеци во Македонија и Тракија, движењето на Македонците се засилува, бидеќи, како што вели самиот автор, претходно тој лично ги прошетал Македонија и Тракија и бил убеден дека силите на движењето биле 4.000 партизани. Во јануари 1947 силите броеле повеќе од 7.000 партизани и причините за ова значајно зголемување на бројноста на партизаните на ЕЛАС, била во негативната реакција на народот против репресивните мерки што ги презела Владата, затоа што се сомневала дека населението во Македонија им помагало на едниците на ЕЛАС и дека во селото Вапсори, блиску до Костур, како што пишува весникот, „во почетокот на ноември минатата година се ооформил комитет во состав од три членови на СНОФ (Словенски Народно ослободителен Фронт) и три членови на грчката Комунистичка партија".
Во своите партизански акции СНОФ е со барање за автономна Македонија, што предизвика и големи внатрешни расправии и проблеми во самата грчка Комунистичка партија во која има и противници за какво било македонско автономно движење, пишува незнаениот британски автор.
Област Слободна Македонија
На 25 јули 1947 во сите австралиски весници се пишува за областа "Слободна Македонија". Единиците на ЕЛАС се подготвуваат за ослободување на територија од Коница до Мецово и северно до Гревена, Костур и Лерин. Комунистичкиот весник Ризоспастис, според весникот The New West Australian, јавува дека седиштето на новата влада во оваа област требало да биде во близина на Скопје, од каде т.н слободна влада би можела да избега ако се појави потреба. Во тој момент се користела и новата радио станица наречена „Слободно македонско движење", пишува истиот весник.
Како една од од најударните надворешно-политички вести, грчката Граѓанска војна се појавува и во весникот The Daily News кој објавува напис под наслов „Востаничка Влада“. Во текстот пишува дека комисијата на ОН заминала од Солун за Коница за да ја разгледа ситуацијата и се поставува прашањето за признавање на новата револуционерна влада на генералот Маркос. По патувањето на самите боишта, комисијата на ОН на чело со полковникот Константинос Влахос им препорачува на ОН дека не треба да се признае владата на Маркос, бидејќи тоа било движење насочено против една демократска влада на земја која е членка на ОН и признавањето би претставувало опасност за меѓународниот мир и поредок.
Американска помош
Весникот The West Australian пишува дека на 14 август 1947, САД ја спровела резолуцијата донесена во Советот за Безбедност на ОН дека ќе ѝ помогне на грчката влада од претстојна опасност. Првите американски бродови полни со оружје и друга воена помош за грчката војска веќе пристигнале во Солун. Истиот ден, веднаш по прес-конференцијата на директорот на американската мисија за распоредување на оваа помош, се собрале дури осуммина уредници на тогашните весници кои се издавале во Солун во тоа време, и сите биле едногласни дека мешањето од, како што велат тие, „словенските држави на север", била главната причина за тогашната состојба во Грција. Како и дека истите тие држави им давале помош и засолништво преку границата на повеќе од 15.000 востаници и дека со новата американска помош, истите ќе биле имобилизирани во наредните три месеци, заклучува весникот.
Весникот се повикува на изјавите на тогашните грчки весници што се издаваа во Солун, кои заклучувале дека ако не било ова востание, тие ќе ја направеле Македонија – „Мала Калифорнија" без англо-американска помош и дека тоа се покажало во дело, кога по доселувањето на 1,5 милиони грчки бегалци од Мала Азија во 1922, тие за само три месеци живееле многу добро во Македонија. На 5 јануари 1948 сиднејскиот весник The Sydney Morning Herald јавува дека американската морнарица испратила незнаен број маринци и воeни бродови на Медитеранот како доказ за американската помош на грчката влада, против тогашните востаници кој беа наречени комунистички.
Каде сте Македончиња
Во пролетта 1948 австралиските весници почнуваат да јавуваат за децата-бегалци и на 4 март 1948 весникот The Sydney Morning Herald, под наслов „Востаниците ги земаат децата“ пишува дека грчката влада протестирала до балканската комисија при ОН, поради насилното грабнување на 7.000 деца од 59 села на возраст од 3 до 14 години кои биле испратени во социјалистичките земји. Истиот весник на 12 март 1948 пишува: „Грчкото востаничко радио јавува дека многу грчки родители си ги предале своите деца затоа што сакале да ги спасат од очекуваната смрт и повеќе да се концентрираат на напорите во војната".
Со силни обвинувања дека насилно биле грабнати малите деца, грчката влада оди дури и во ОН, тврдејќи дека Романија, Бугарија, Чехословачка, Полска, Унгарија и Албанија биле виновни за вакво грабнување, пишува австралискиот печат во март 1948. ОН одговорија со испраќање на своја комисија за да ги разгледа овие сериозни обвинувања од грчката влада, пишува весникот. Според The Sydney Morning Herald комисијата на ОН била составена од британски, француски и бразилски делегати и во еден друг напис се подвлекува дека го посетила селото Лефки (Костурско) веднаш до албанската граница и дека ова село, како и многубројните други села во околината, е населено од припадници на (словенско) жители од македонско говорно подрачје, чија лојалност кон грчката држава била доведена во прашање.
Македонскиот народ во својата долговековна историја поминал низ многу тешки и сурови времиња и ги надживеал безбројните царства и окупатори, но покрај Балканските војни од 1912-1913, Граѓанската војна во Грција претставува една од најтрагичните епохи во поновата историја за нас Македонците.
Зоран Ќосески, почесен конзул на Македонија во Австралија
http://www.mkd.mk/kolumni/grchkata-gragjanska-vojna-vo-avstraliskiot-pechat-1946-1948-0[DOUBLEPOST=1409523014][/DOUBLEPOST]БУГАРСКИТЕ РАДИКАЛИ ВО СТРАВ
Вартоломеј ја признал македонската нација и црква
31 август 2014 - 18:37
Бугарските историчари и националисти се кренаа на нозе откако цариградскиот патријарх се согласил на снимање филм за светите Кирил и Методиј во кои се зборува за македонска нација, а не се споменува дека тие имаат врска во Бугарија, пренесуваат бугарските медиуми
Според бугарските медиуми, Вселенскиот патријарх одобрил продукција на филмови за светите браќа Кирил и Методиј кои во сценаријата се водат како Македонци, а не Бугари на што се жалат дел од бугарските историчари.
Првиот човек во православието, Вартоломеј, ставил свој потпис на проектот на чешката национална телевизија и студиото Барандов од Прага коишто го продуцираат филмот „Кирил и Методиј Славјански апостоли" којшто е правен по примерот на документарните филмови на Би Би Си, а се снима во чест на 1.150 години од Моравската мисија, оваа информација вознемирила дел од бугарската научна јавност.
Бугарските историчари се лути затоа што во филмот воопшто не се споменува бугарската нација при што се зборува за заговор и таканаречена „Чешка врска" која што е насочена против Бугарија. Во неа се става и еврокомесарот Штефан Филе којшто постојано ги одбивал бугарските наводи за кражба на бугарска историја и ја поддржувал Македонија на патот до членство до ЕУ.
Во сценариото за филмот на којшто ставил параф патријархот Вартоломеј стои дека чешкиот проект е замислен како паневропски и претставува историски факти и настани коишто ги засегаат неколку нации како Полјаците, Русите, Македонците, Србите и Грците при што се изоставуваат Бугарите. Вака поднесеното барање за благослов било без проблем поддржано од архиепископот на Константинопол, новиот Рим и вселенски патријарх, што според дел од бугарските извори е драстична промена и може да се смета дека Вартоломеј на овој начин кој претходно не ја признавал македонската нација и црква сега го менува ставот за постоењето на засебна од грчката македонска нација.
http://vecer.mk/makedonija/vartolomej-ja-priznal-makedonskata-nacija-i-crkva