Дигитален архив: Компилација на историски извори за Македонците!

[Salitos]

 

[Изгрев]

Тит Ливиј, еден од нај-познатите римски историчари, во својата книга ’’Ab urbe condita libri’’ која што ја напишал меѓу 25-27 ПНЕ меѓу другото пишува:

"Macedones, Тhracesque et Illyrii erant, ferocissimae omnes gentes, hic Syri et Asiatici Graeci sunt, uilissima genera hominum et seruituti nata. "


Превод:

Македонците, Тракијците и Илирите се силни и воинствени народи, додека Сиријците и азиските Грци се најдолниот човечки род, погодни само да слугуваат.

Извор:
http://www.thelatinlibrary.com/livy/liv.36.shtml#17

Паралелно Македонци со други народи. Пак неважат џокерите на негаторите на Македонштината.

 

[gjoko-mkd]

A Brief Travel Guide to the Republic of Macedonia

Posted: 10/27/2013 11:22 pm

Read more about my travel in Macedonia.​

For more information about traveling to Macedonia or to book a trip, visit Macedonia Experience.

Follow Sucheta Rawal on Twitter: www.twitter.com/suchetarawal

 

[Изгрев]

Страбон е Грчки историчар,географичар и филозоф роден во 63 година П.Н.Е во Амазија во денешна Турција. Во својот огромен труд ’’Географија’’составен од 17 книги пишуван меѓу 20 година П.Н.Е И 23 Година Н.Е на многу места ја споменува Македонија и Македонците(по мојот омилен начин-паралелно со други народи). Ќе цитирам само еден дел(од книга 7, раздел 7, подраздел 4) за повеќе во линковите.

Цитат:

" The country, from the commencement of the Macedonian and Paeonian mountains, as far as the river Strymon, is inhabited by Macedonians, and Paeonians, and some of the Thracian mountain tribes. But all the country on the other siede the Strymon, as far the mouth of the Euxine Sea, and Mount Haemus, belong to the Thracians, except the coast, which is occupied by Greeks, some of whom are settled on the Propontis, others on the Hellespont and on the Gulf Melas, and others on the Aegean Sea. "

Превод:

" Земјата, од почетокот на Македонските и Пеонско планинит, се до реката Стримон, е населена со Македонци, и Пејонци, и некои Тракиски планински племиња. Но целата земјата од друга страна на Струма, до устата на Црно Море, и планината Хемус, им припаѓаа на Тракијците, освен брегот, кој е окупиран од страна на Грците, од кои некои се населиле на Пропонтис,некои на Хелеспонт и наЗаливот Мелас, а други на Егејското Море. "

Извори:

http://books.google.bg/books?id=K_1EAQAAIAAJ&pg=PA1&dq=Strabo's Geography&hl=bg&sa=X&ei=rq_bUsO3Acbi4QSwyYC4Dg&ved=0CEQQ6AEwAw#v=onepage&q=Strabo's Geography&f=false

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.01.0198:book=7:chapter=7:section=4
.

 

[Изгрев]

Луциј Аниј Флор е Римски историчар по времето на императорите Трајан и Адријан. Во 120 година ја создава својата ’’Историја за Рим’’ -- труд во две книги. На многу места ги споменува и Македонците. Ќе цитирам дел од книга 1, раздел 23, каде што Македонците се споменуваат недвосмисено како нација.

Цитат:
" После Карфагена никто не стыдилсја быть побежденным. За Африкој последовали Македонија, Греција, Сирија и все прочие народы, славно подхваченные течением и потоком судьбы. Первыми были Македонцы, народ, некогда домогавшијсја созданија империи. И хотја царство в то времја возглавлјалось Филиппом казалось, что римлјане сражајутсја с самим Александром. "Bојна была Македонској больше по имени народа, чем по характеру."

Превод:
" По Картагина никој не се срамeшe да бидe поразен. Пo Африка следeшe Македонија, Грција, Сирија, и сите други народи, фатени во текот протокот на судбина. Првите беа Македонците, народ кој негогаш мачително создаде империјата. Иако царството во тоа времето беше на чело со Филип Римјаните мислеја дека се борат со самиот Александар. Bојната беше македонска повеќе по името на народот, отколку по карактерот.

http://ancientrome.ru/antlitr/t.htm?a=1366220123

http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Florus/Epitome/1H*.html#XXIII
.

 

[gjoko-mkd]

ПРОМОЦИЈА НА КНИГАТА "ДРЖАВА - КАКО СЕ ГРАДИ И БРАНИ"

САД и Британија се исплашиле од обединување на Македонците

Тоа можело да ги загрози нивните интереси во Грција и во Турција. На тој начин категорично е отфрлена можноста за присоединување на Егејска Македонија кон југословенската федерација, пишува, меѓу другото, Мицов во книгата

Македонија како дел од Југославија потпишуваше официјални документи со Бугарија на македонски јазик. Замислете, тоа било можно во времето на Тодор Живков", го започна вчера амбасадорот Ристо Никовски својот осврт кон книгата Држава - како се гради и брани" од проф. д-р Стефан Влахов Мицов. Тој пред полна Матица ексклузив" кажа дека се работи за исклучително дело, од кое може да се научат многу работи.

Никовски спомена и уште една важна точка од книгата, а тоа е дека Грција во официјални документи се повикувала на САД во негирањето на македонскиот идентитет уште во 1944 година. Во тој контекст, Мицов во книгата споменува дека со помош на Комунистичката партија на Југославија македонскиот народ е признат спротивно на политиките на САД и Британија во 1944 година.

Тогаш двете држави се исплашиле дека признавањето на македонскиот идентитет може да доведе до обединување на Македонците, што може да ги загрози нивните интереси во Грција и во Турција. На тој начин категорично е отфрлена можноста за присоединување на Егејска Македонија кон југословенската федерација", пишува, меѓу другото, Мицов во книгата.

Амбасадорот Никовски потенцираше дека најзначаен дел од оваа книга е оној за ВМРО од основањето до денес. Авторот во книгата пишува и за случувањата околу политичарите Глигоров, Црвенковски, Георгиевски и Андов, а Никовски смета дека Мицов е престрог во оценката за Глигоров.

Авторот Мицов кажа дека, за жал, немаме единствен концепт за македонската историја, за терминот и за македонската држава. Во моите книги се обидувам да дадам концепт, една филозофија на македонската историја. Ние не треба да се срамиме од македонската историја. Таа ни дава можност да се одбраниме и не само македонското име и посебност, туку таа да ни даде и предност на македонската историја пред другите на Балканот", вели Мицов, потенцирајќи дека Македонија има притисок однадвор, од Бугарија и од Грција, но и од големите земји како Франција и САД.

Книгата е во издание на "Матица Македонска", а промотор беше и Георги Барбаровски.
(Де.Т.)
ФОТО: Ѕ. ПЛАВЕВСКИ

http://www.vecer.com.mk/?ItemID=8147204B98B53B418C39E3F5D6C4042A

 

[Изгрев]

Полибиј (200 година п.н.е —118 година п.н.е) е старогрчки историчар. Во неговата ’’Општа Историја’’ -- труд од 40 книги на многу места се споменати Македонците -- недвосмисено оделно од другите народи. Постирам дел од неговата 17 книга во која ја опишува втората Македонско-Римска војна (страница 468).

Цитат:

" When Philip, who from his first success had flattered himself, as we have said, with the expectation of a perfect victory, now saw his troops throwing away their arms, and the enemy attacking them in their rear, he retired, with a small body of infantry and cavalry, to a little distance from the place of the action, and surveyed the whole of the battle. And when he perceived that the Romans, who were pursuing his left wing likewise, had almost reached the summit of the hills, he collected together many of the Thracians and the Macedonians as the time would allow, and resolved to leave the field. Flaminius, as he arrived upon the tops of the hills, saw some troops of the left wing of the Macedonian army, which were just now also ascending to the summit from the opposite side. "

Превод:

" Кога Филип сe годеше однеговиот прв успех, како што рече, со очекување на совршена победа, неговите трупи ги видовда го фрлаат опужјето, и непријателот ги напаѓаше во таму задниот дел, тој се повлече, со мала група на пешадија и коњаница, на мало растојание од местото на акцијата, и ја набљудуваше целата битката. И кога тој разбра дека Римјаните, исто така му го следеле целото лево крило, беa речиси достигнале до врвот на ридовите, тој собрал заедно многу од Тракијците и Македонците и бидејќи времетому овозможи, реши да ја напушти битката. Фламиниус, кога достигнал до врвот на ридовите, видел некои војници од левото крило на Македонската војска, кои сега се преместувале на спротивната страна. "

Извор:
http://google.de/books?id=a2UZGsOlREkC&redir_esc=y
.

 

[gjoko-mkd]

Некој од форумов пред некое време ме запраша дека знам` мистерии` во македонија кои потекнуваат од народни преданија,записи и слично.Имам роднина кој доста се интересира и знае вакви преданија,па еве едно:

-Селото Радомирово,што се наоѓа на неколку км од малата хидроцентрала кај Песочан-Охридско,било изградено од едниот од синовите на цар Самоил-Радомир,кој наводно направил голема тврдина кај тоа село, и селото го носи неговото име.

 

[Изгрев]

Павзаниј(110- 180 година)е древногрчки патеписец и географ. Во својата книга ’’Опис на Грција’’ многукратно се споменати Македонија и Македонците.

Цитат:

It is however but lately that they were called Gauls, for formerly they called themselves, and were also denominated by others Celtae. These people having collected an army together, betook themselves to the Ionian sea, and overturned the Illyrians, together with every nation as far as to Macedonia, and even the Macedonians themselves. Lastly, they invaded Thessaly, and when they drew near to the Thermopylae, most of the Greeks made no resistance to the incursions of the Barbarians, because, prior to this, they had suffered great losses from Alexander and Philip, and Antipater and Cassander afterwards had well nigh destroyed Greece,

Превод:

Сепак пред да бидат тие наречени Гали, порано самите себеси, а и другите ги нарекуваа Келти.Овие луѓе имаа заедно собрано амија, го презедоја Јонското море, и ги уништија Илирите, заедно со секој друг народ, Македонија па дури и самите Македонци. На крај, тие ја нападнаа Тесалија и кога се приближиле до Термопилите, повеќето од Грците не направија никаков отпор кон Варварите, затоа што пред тоа тие претрпеле големи загуби од Аександар и Филип, и Антипатер и Касандар кој што потоа скоро ја уништи Грција,


Цитат:

But Alexander was the first of the European princes that possessed elephants, in consequence of having conquered Porus and the Indies, though aftr the death of Alexander, both other kings, and especially Antigonus, possessed a great quantity of these animals. But Pyrrhus is the war with Demetrius seized a number of elephants, and these rushing into the army of Tarentines terrified the Romans, who thought them to be something else, and not the animals which they were. For every one doubtless knows, that the ancients were well acquainted with the use of ivory, but these animals do not appear to have been seen by any but the Indians, Lybians, and the neighbouring people, till the Macedonians passed over into Asia.

Превод:

Но Александар беше прв од Европските принцови кој поседуваше слонови, како резултат на тоа што го освоил Пор и Индија, после смрта на Александар, имаа и други кралеви, а особено Антигон поседуваше голем рој од овие животни. Но Пир кој беше во војна со Димитриј запени глем број од слоновите, и овие се втурнуваа во војската на Тарентите ги преплашуваше Римјаните, кои ги сметаа не за животни како што беа, а за нешто друго. За секој што е добро запознаен знае дека древните луѓе беа добро запознаени со употребата на слонова коска, но овие животни не беа познати на другите а само на Индијците, Либијците и соседните народи, додека Македонците не преминаа во Азија.


http://books.google.de/books?id=cBULAAAAYAAJ&hl=de&source=gbs_book_similarbooks
http://hronologia.narod.ru/pausanios.html
.

 

[Изгрев]

Амијан Марцелин(Ammianus Marcellinus, роден 330воАнтиохија– починат околу395 воРим) бил еден од позначајните историчари наДоцната антика. Амијан е автор наRes Gestæ (Историја) труд од 31 книга. Цитирам дел од книга 26 раздел 9 каде што станува збор за битката кај Тиатира 366год, меѓу римскиот император Валент и узурпаторот Прокопиј, кој што во битката ги зема ќерката на Констанциј Констанција и мајка и Фаустина.

Цитат

Many vehemently opposed this project from this consideration, that his enemy, as has been already mentioned, always bore with him on a litter the little daughter of Constantius, with her mother Faustina, both when marching and when preparing for battle, thus exciting the soldiers to fight more resolutely for the imperial family, with which, as he told them, he himself was connected. So formerly, when the Macedonians were on the point of engaging in battle with the Illyrians, they placed their king, who was still an infant, in his cradle behind the line of battle, and the fear lest he should be taken prisoner made them exert themselves the more so as to defeat their enemies.

Превод

Многу жестоко се спротистави на овој проект затоа што, неговиот непријател, како што е веќе споменато, секогаш ги несеше со себе малата ќерка на Констанциј, со нејзината мајка Фаустина, и кога маршираа и се подготвува за битка, на тој начин ги стимулираше војниците да се борат поодлучно за царското семејство, со кои, како што тој им рече, самиот тој бил поврзан. Така како што порано, кога Македонците беа на местото на битката со Илирите, тие го поставија својот Цар, кој сеуште беше дете, во неговата лулка зад линијата на битката, и стравот да небиде тој заробен ги тераше да се бијат пожестоко, за да ги победат своите непријатели.

Извори

http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Ammian/26*.html

http://www.tertullian.org/fathers/ammianus_26_book26.htm

 

[Изгрев]

Македонската Јованка Орлеанка-Катерина Арнаудова.
Во текстот што следува на линкот(стр 19), францускиот весник ’’Le Petit
Journal’’ недвосмислено пишува за Македонци како нација.

http://issuu.com/makedonska_riznica/docs/makedonska_riznica_20
.

 

[Изгрев]

Во новиот завет на Библијата, Македонците се споменуваат на повеќе места.

Дела Ап.:
16:9 И на Павла му се јави ноќно видение: некој Македонец застана пред него и му се молеше, велејќи: „Дојди во Македонија - помогни ни!”
27:2 Влеговме во еден адрамиски брод, кој ќе пловеше во азиски приморски места и испловивме; со нас беше Аристарх, Македонец од Солун.
19:29 И целиот град се побуни и еднодушно навлегоа во театарот и ги одвлекоа Македонците Гај и Аристарх, Павлови сопатници.
2 Коринтјани:
9:2 зашто ми е позната вашата усрдност, за која се фалам со вас пред Македонците, дека Ахаја, уште од лани, е приготвена и дека вашата ревност поттикнала мнозина.
9:4 и ако дојдат со мене Македонците и ве најдат неприготвени, да не се засрамиме ние, да не речам вие.
http://www.mkbible.net/biblija/index.php

 

[gjoko-mkd]

Македонскиот јазик во книгата на Тезеј Амброџио Албонесе од 1539 година
Македонска Историја

by Игор

Како и во сите науки, така и во историјата сите дискусии треба да се водат аргументирано и со факти. А кога биле во прашање дискусиите за македонскиот национален континуитет, неговите негатори секогаш ја наметнувале тезата дека не постојат средновековни докази за постоењето на Македонците како нација или пак за постоењето на посебен Македонски јазик. Но, ваквите тврдења пополека почнуваат да паѓаат во вода со откритието на неколку книги во кои јасно е наведено нивното постоење. Една таква книга е и тема на денешната гостинска статија на мојот драг колега Кузман Мато.

Тезеј Амброџио Албонесе(1469 – 1540/41) е италијански хуманист од периодот на италијанската ренесанса, претставник на христијанскиот(католичкиот) кабализам и предвесник на Ориентализмот. Негово најзначајно дело е книгата Introductio in Chaldaicam linguam, Syriacam, atque Armenicam and decem alias lingua, издадена во 1539 година, во која се преведуваат црковните псалми од повеќе јазици, а се бележат и тогашните јазици и азбука која народите ја користеле како средство за писмена комуникација. Она што е важно за нас е дека во неговата книга тој прави јазична и азбучна паралела помеѓу повеќе јазици како латински, грчки, далматински, сиријски, арапски, еврејски… вклучувајќи го имакедонскиот,кој е наведен како посебен јазик, различен од грчкиот, српскиот и бугарскиот.



Интересно е тоа што македонскиот и далматинскиот јазик се наведени како првенци од словенските јазици и постојано се нагласувани во книгата.


“Боже, Боже моj, зошто ме остави?” напишано на македонски и далматински (хрватски).

Значајно е и тоа што е потенцирано дека грчкото писмо, кое во книгата е поделено на неколку верзии, се користело во различни форми и од страна на повеќе народи, што ни покажува дека неговата употреба од страна не некој народ не значи дека тој народ имал некаква хеленска национална свест, со што им става крај на грчките тврдења дека пронајдените текстови во Македонија пишувани со грчко писмо се доказ за нејзиниот “хеленски карактер”.



Дополнителна занимливост за историчарите е и тоа што авторот во неговата книга го забележал и постоењето на етрурското писмо за кое тој тврди дека сеуште се сретнува во италијанските книги и библиотеки.

Во продолжение следува дигитализирана верзија на книгата на Тезеј Амброџио Албонесе:

Сподели...
http://istoriski.com/makedonskiot-jazik-vo-knigata-na-tezej-abrodzio-albonese-od-1539-godina/

 

[Кариес]

Во новиот завет на Библијата, Македонците се споменуваат на повеќе места.

Дела Ап.:
16:9 И на Павла му се јави ноќно видение: некој Македонец застана пред него и му се молеше, велејќи: „Дојди во Македонија - помогни ни!”
27:2 Влеговме во еден адрамиски брод, кој ќе пловеше во азиски приморски места и испловивме; со нас беше Аристарх, Македонец од Солун.
19:29 И целиот град се побуни и еднодушно навлегоа во театарот и ги одвлекоа Македонците Гај и Аристарх, Павлови сопатници.
2 Коринтјани:
9:2 зашто ми е позната вашата усрдност, за која се фалам со вас пред Македонците, дека Ахаја, уште од лани, е приготвена и дека вашата ревност поттикнала мнозина.
9:4 и ако дојдат со мене Македонците и ве најдат неприготвени, да не се засрамиме ние, да не речам вие.
http://www.mkbible.net/biblija/index.php

Ви Библијата има уште постаро споменување на Македонци. Во книгата Естира се споменува Аман АмадатОВ Македонец кој завземал високо место на Дворот во Вавилон.

Но, тоа е така во првото издание на Светото Писмо во целост (и Стар и Нов Завет) во превод на ++ Гаврил. Веќе во второто издание она МАКЕДОНЕЦ е заменето со ВУГЕЕЦ, што иако е всушност ЕГЕЕЦ (како што денес ние ги викаме Македонците од Егејска Македонија) значи сепак менување на оригиналната верзија (баш би сакал да ја видам) најверојатно како компромис за задоволување на грчките барања, нешто што, лично, сметам дека е злосторство.

Ова немаше да го приметам доколку не ги поседувам двете изданија (едното го купив во 1991 додека сеуште живеев во заедница со моите и тоа остана подоцна кај брат ми, а јас си купив ново Свето Писмо - сметам дека сепак секое семејство треба да го поседува).

Ова секој може да го провери доколку може да дојде до првото издание на Светото Писмо кое ќе го спореди со поновите изданија.

 

[Изгрев]

9 - 12 Така Аман Амадатов, Македонец, поправо туѓ на персиската крв и многу далеку од нашата благост, бидејќи беше примен кај нас на гости, се здоби со благонаклоност, што ја имаме кон секој народ, дотолку, што беше прогласен за наш татко и почитуван од сите, при што претставуваше втор човек при царскиот престол; но, бидејќи не ја скроти гордоста, замисли да нè лиши од власта и душата, а нашиот спасител и секогаш благодетел Мардохеј и непорочната соучесничка на царството Естира со сиот нивни народ се стремеше да ги погуби со разни сплетки. На тој начин тој мислеше да ни остави без луѓе, а персиската држава да им ја предаде на Македонците.

http://agapi.mk/sveto-pismo/star-zavet/kniga-estra/