Devilish Angel напиша:
Jas za sreka si imam prekrasni drugarki (si znaat tie koi se) koi ke go pronajdat vistinskiot nachin da me izvadat od depresijata
Eve i javno ke im se zablagodaram shto se sekogash pokraj mene koga mi trebaat :love1: :fks:
divine напиша:
Ај и јас јавно да им кажам тенкју на 3 форумџии што ме расположуваат или само слушаат кога ми треба. Сите ве сакам :!: :lol: :lol: :wink:
Нема потреба од заблагодарување, другарството не е само за пиење и играње, тука треба да сме еден за друг и во мака
Ве сакам и јас и горда сум што имам вакви другарки...
Депресијата е "вртење" на незадоволството кон самиот себеси и секој "пaѓа" во неа во одредени моменти од животот... Порано ми се случуваше многу често да сум депресивна, нерасположена и во такви ситуации не сакам никој да ми се приближи, а имам огромна потреба да зборувам со некој во врска со тоа... Последен пат бев таква кога бев далеку од сите, кога немав со кого да разговарам и навистина ми беше тешко, си плачев... Но, успеав некако да се средам, седнав и добро размислив што можам да направам за да не се чувствувам така...
Секогаш кога сум била во депресија, сум разговарала со моите најблиски другарки, секогаш имале разбирање и наоѓале убав збор...
Најдобро е да не се затвораш и треба отворено да зборуваш за она кое те мачи... Не ми било срам да заплачам (емотивноста моја :evil: )...
Кога сум во состојба на депресија околу мене сакам само оптимистички личности и шуќур ги имам
Можам да си кажам дека долго време не ме "фатила" депресија и супер ми е...