Дали човек може да побегне од сопственото минато?

[imitacija]

loso ili dobro, toa e moe minato

zosto da begame od minatoto?oti ni se slucile eden kup losi raboti?oti se sramime od nego?oti ne sme bile najdobri osobi?
obicno tie sto go krijat minatoto se sramat od nego.pa luge nikoj ne e sovrsen,dali znaevte?site sme so nekoi maani,i site se sramime od nesto sto sme napravile svesno ili nesvesno.
dali znaevte deka kolku i da begate od minatoto toa sekogas ke se vraka i sekoj pat ke ni mava posilen samar od predhodniot.toa e nasiot krst sto sekogas ke si go nosime.
zastani i soocise so nego.vidi go toa sto te maci,resi go,eliminiraj go problemot od minatoto za da mozes da prodolzis napred i bidi podobra licnost vo idnina za da ne moras postojano da begas.

 

[Neporazen]

Jas ne sakam da go sokrijam za drugite sakam da go sokrijam za mene.
Ednostavno mnogu pati probuvav da zavrtam nova stranica i mi uspevase. Taa stranica pocnuvav da ja pisuvam dobro koga ete nekade okolu sredinata pocnuvaat da se pisuvaat povtorno losi spomeni i naubavi slucki. I sto??? cel moj dnevnik e poln so spomeni za starite dobro denovi i crnite losi spomeni koi ke ostavaat damka na sekoja idna stranicabez razlika kolku novi prikazni ke zapocnam.

 

[delfybuba]

Да.
Тие убави или лоши спомени секако дека ке останат овде,некаде во мојот свет,но тоа не значи дека не можеме да побегнам од нив.
Убаво и фино ги завиткувам и ги оставам во најтемниот кош од моите мисли,зошто ете,јас не сум онаа што сум била нити ке бидам пак.
Одвреме-навреме ке излезае се добро или се лошо,долго,долго ке размислувам и пак ке ги вратам онаму каде што припаѓаат-во минатото.
Значи,успевам да побегнам од минатото,секогаш кога јас ке посакам.

 

[nihilista]

Може би ти си расчистил со минатото
но минатото не расчистило со тебе!

-од филмот Магнолиа

 

[Kvendolin]

Еднаш ми предложија една кул концепција, која се состоеше во ненавраќање на минатото. Infact заборавање на секој вчерашен ден. Е сега, не баш во најбуквална смисла на зборот. Да се подзаборави минатото не значи да се живее во динајл, ама значи една убава бегство варијанта од себе која ти овозможува да ја подзабораваш лошата слика за себе и со некоја автосугестивна `амнетична` девиза да тераш напред и да не се вртиш назад. И тоа функционира, затоашто ти твоите грешки нема да ги заборавиш (тие си се таму во потсвеста не ни можеш да ги заборавиш), ама нема да ги ставиш `во преден план`.
Наместо тоа, ќе стојат во стегите на самоконтролата и истренираната самодоверба i guess.

 

[здрав4е]

Колку и да сакаш да расчистиш со минатото не може да го направиш тоа во целост можеби до одреден степен да но целесно не бидејки мн постапки кои си ги направил во минатото имаат последици и одраз токму денес......затоа луге мислете шо праите :wink:

 

[DonJas]

Да.
Тие убави или лоши спомени секако дека ке останат овде,некаде во мојот свет,но тоа не значи дека не можеме да побегнам од нив.
Убаво и фино ги завиткувам и ги оставам во најтемниот кош од моите мисли,зошто ете,јас не сум онаа што сум била нити ке бидам пак.
Одвреме-навреме ке излезае се добро или се лошо,долго,долго ке размислувам и пак ке ги вратам онаму каде што припаѓаат-во минатото.
Значи,успевам да побегнам од минатото,секогаш кога јас ке посакам.

И некој што го знае твоето минато ти отвори тема за муабет баш за тоа, ке се навратиш, аутоматски не си избегала.

Јас познавам само еден начин да се избега од минатото. Да имаш трајна амнезија, и да промениш општество тотално, т.е да се преселиш на друга планета.

Така да никој нема да може да те наврати, ниту пак ти самиот да се сетиш на истото. Тогаш ке можеш да живееш без никаков ефект од тоа дадено минато, но сепак ке има друго минато.

 

[good girl]

Нема никакви шанси да го заборавиме минатото, бидејки она што сме денес е резутат на минатото, и колку да сакаме да го избегнеме ќе дојде во моментот кага налмалку го очекуваме и сакаме да дојде. Но, да мозиме да се смениме но само ако сакаме ние, а ако се однесува на несто сто ни влијае од минатото во сегашноста, без туга помош и силна желба мозе да се смене но само делумно.
Минатото е дел од нас и секогаш ке остане во нас, колку да е болно или лошо.

 

[aleks67]

i da moze da se pobegne ne bi trebalo toa da se napravi,od minatoto se uci,od greskite vo minatoto,...se sto treba e da se nauci da uci od minatoto i da se nauci da se zivee so nego,vprocem toa i ne napravilo takvi kakvi sto sme...

 

[еми]

со минатото треба да се соочиме
кога цврсто ќе го прифатиме како дел од нас тогаш тоа ќе падне од нас
се додека минатото не мачи тоа е знак дека токму сега нешто не е во ред со нас

 

[Iskra]

Никогаш не можеш да побегнеш од своето минато колку и да се трудиш ,можеш да се оддалечиш ,но никогаш да побегнеш!
За жал

 

[curious girl]

НЕ! Никој не може да побегне од своето минато.Може да го крие и да се срами од него но на крајот на краиштата минатото секогаш ќе се дознае.А кога ќе размислам, минатото е тоа е тоа што не прави какви тоа што сме во сегашноста.Да не биле тие работи што ти се случиле во минатото можеби не би биле тоа што си денес.А на крајот на краиштата зошто да побегнеме од своето минато? Дали тоа ќе ни ја смени иднината?Дали со самото неприфаќанје на минатото ќе направиметоа да исчезне? не! само ке бидеме фатени во минатото и ќе бараме начин да избегаме од него и ќе го потрошиме целото наше време бегајки од нештото со кое треба да се помирме и на крај ќе сватиме дека целта на нашиот живот било да бегаме од насето минато?


Минатото не е несто од што треба да бегаме или да се бидуваме да го смениме.Всусност не ни можеме да го смениме.Минатото сегогаш ќе биде позади нас и без разлика дали ќе го прифатиме или не дали ќе го бегаме од него или не тоа секогап ќе си биде тука.Но затоа можеме да си ја избереме иднината.А во тоа може да ни помогне минатото.Од грешките што сме ги направиле во минатото ке учиме и тие ке ни помогнат за нашата иднина.


НИКОЈ НЕ МОЖЕ ДА ИЗБЕГА ОД СВОЕТО МИНАТО.

 

[Drama Queen]

Дали човек може да побегне и да го избрише сопственото минато?

Без разлика на спомените добри или лоши, дали човек може да направи присилна амнезија, да избрише се и да почне од некој нов почеток каде нема да се сеќава и ќе заборави на она што го правел порано и да биде друг човек?

Дали може да се побегне од минатото или тоа е нешто што вечно ќе го прогонува човекот?

Да побегне од него секако дека неможе,да го избрише уште помалку...Единствениот начин е помирување со него или преболување на се што било!Секогаш сум за тоа дека `ако се сака се може` и стојам позади тоа зошто моето минато конкретно за една ситуација веќе е ставено во некоја кутија на таванот во мозоков...Секако не е заборавена кутијата туку е оставена да фаќа прашина и понекогаш ја отворам за да се подсетам каква сум била,што треба да правам,а што не!И не мислам дека минатото може да прогонува,ако се претвори во спомен и трае вечно може и те како да послужи понекогаш.И најлошите спомени можат да послужат ...и по илјадити пат ќе кажам `се што може да те убие те прави посилен`!

 

[.mARIJA.]

Не може, а и не би требало да има потреба. Грешките се прават - од нив се учи. И нема цел и причина да се бега од своето минато... бидејќи без него ти не би бил она што си денес :smir:

 

[Mrs. Vedder]

Бегството е само илузија, залажување на самиот себе.Не можеш да побегнеш од тоа што си, минатото те прави човек, свесен за своите грешки, подковен човек со нови знаења и сфаќања...Има моменти кога секој би сакал да скршне од главната улица на животот, и навидум да заборави на патот по кој чекореле неговите нозе...
Но, секој треба да се чувствува удобно во своја кожа, немаме никаков бенефит ако не им гледаме в очи на сите проблеми и грешки туку само ги одолговлекуваме нашите маки, затоа прифаќањето сам на себе е најтешкиот чин.