Ај да не ве разочарувам за овие врски на далечина, ама слабо успеваат (немате физички контакти месец или два, и веднаш се појавува она чувство на празнина, и потсвесно умот бара соодветен супститут кој наводно ќе надополни за вистинскиот/вистинската, е сега една од тие две личности ќе попушти, двајца се во прашање, дупло поголеми шанси, а да не споменувам доколку едниот е веќе неверен... Е сега доколку после тој супститут, се побудат чувства кај тој што ќе кажам “изварал“ за оној со кого/која е во врска тој нема да и каже, туку ќе ги има чувствата исти спрема партнерот соодветно уште месец или два, но тука се јавува после тоа и факторот: љубомора, кој побарува да се знае за сите активности на партнерот поради појавувањето на недоверба, соодветно заради самата далечина, и сето она време кое би требало да го минувате заедно ќе биде поминато со други личности кои вака или онака влијаат на размислувања, па можат и да поттикнат некои други чувства, се на се она што било до пред разделбата бледее, не брзо но бледее, се до онаа мера кога едниот ќе биде емоционално растревожен и во таа ситуација ќе се најде себеси како бара нов партнер... крај краева ќе си дадаете втора шанса... како ќе ја искористите е сосема непредвидливо... сепак близината си го прави своето, макар и да е расправија ќе се исправи со нежни допири и изливи на емоции, кои ја зацврснуваат врската... тоа е од мое досегашно искуство, и размислување... )
Сега on-topic:
За тоа дали знаат тинеџерите што е љубов влијаат повеќе фактори, пред се главен фактор е тоа како се искажува љубовта во нивното семејство, тоа е главен водич на самите тинејџери како тие да пристапуваат кон љубовта, и како да искажуваат љубов кон некоја друга личност, и како сето тоа да го произнесат, да знаат кога да простат, кога да казнат и кога да кажат дека е доволно, друг фактор се влијанијата од самото опкружување (друштво), на некои им е многу важно што мислат другите, така да и со најмалиот коментар тие ќе добијат поинакви мислење за некого за кој мислат дека имаат чувства, и со самото тоа влијание тиа ги потиснуваат оние главни чувства кои впрочем треба и да бидат ги водат понатаму во една љубовна врска... има и други фактори, ме мрзи веќе да набројувам... а од мое искуство мал е делот на тинејџери кои знаат да сакаат, па и возрасни, се ставам во нив бидејќи емоционалниот дел кај мене е некако потиснат, незнам зошто и не прашувајте, испаѓам идиот бидејќи со тие со кои што сум бил сум заборавал со денови да им пишам, а не па да се јавам или пак да направам некој убав гест за нив, воглавно се сведува на физичкиот дел (се надевам тоа ќе се смени кај мене, всушност и забележувам мала разлика, се надевам дека ќе научам да ценам повеќе), а од друга страна пак, сум доволно креативен кога ќе треба да се дејствува за да се заинтригира некоја личност која ми се допаѓа или пак да зацврсти некој дел од врската... Тоа ме зачудува...
Да резимирам:
Како тинејџер дали сум љубел?!... Одговор: НЕ !!!
P.S. Но никогаш не се знае за остатокот од животот нели!!! :smir:
ај да намалам да не почните во потписи да ме ставате 
најверојатно ќе се разделиме (јас во Скопје, таа во Софија) одредено време. Still, true love will find a way. :back:
