Како помала бев премногу срамежлива, како поминуваа години срамот ојде у неповрат последниве три години ама баш ич не му ја мислам го изгубив тотално, не постои такво нешто кај мене повеќе
обично не сум...и кога се запознавам со некој не ми е срам па дури и да ми се допаѓа...знам да се засрамам кога ке ми го забибери некој ама најчесто враќам така да во главно не сум срамежлива
ауу ич не сум срамежлива и некој прв пат да го видам у живот си зборувам најотворено и мислам нема од шо да се срамам самоо некад ме фаќа срам кога треба да му се јавам на професорот по математика да си закажам час хахахха тогаш нзз (али само тогаш)
Оваа страница користи колачиња за персонализирање на содржината. Со продолжување на користењето, се согласувате со нашата политика за користење колачиња.