Дали помагање на други луѓе е себичен чин?

[PSYtisfaction]

Со самото тоа што и ние самите сме во добивка кога помагаме некому, во суштината е себичен чин. Не помагам за да помогнам, туку за, со тоа што на некој ќе му олеснам за некоја работа, самата ќе се чувствувам подобро, што ете, сум била за нешто корисна, што сум направила некакво добро, или што сум освоила нечија наклонетост, или што сум добила вредност во нечии очи, или почит, или дури восхит...

Ова не значи дека сите помагаат начелно со таа намера, и од причина што се себични и си гледаат само за себе... Ама на крајот, испаѓа дека се што правиме, го правиме за себеси да си го направиме животот подобро.

Дури и примеров со баптистичкиот свештеник... Зарем нема тој да изгледа подобро во очите на Бога, како почитувач на Светата Книга според која се води (Помагајте им на беспомошните, бла бла), зарем нема да биде добар пример за следбениците на неговата религија, зарем нема да заслужи добро место во рајот (ако тргнеме од тоа што е свештеник=длабоко побожен)? Значи дури и тој, што се согласил џигер да даде, со тоа ризикувајќи го својот живот, го направил тоа за сопствена корист, не само за користа на оној на кој му треба помош. Потсвесно можеби, сепак е себичен акт.

 

[Serpico]

Помагањето на други луѓе е себичен чин кога свесно очекуваме возврат од личноста на која сме и помогнале.Во спротивно, себичен е престрог збор за наведеното.

Замислете ситуација - Одите по некоја улица, гледате дете кое паѓа од 4-ти спрат и го фаќате во раце. Себични сте? Сте сакале да изигравате херој? Или можеби требало да сте несебични и да го оставите да ја скрши главата од тротоар... Али ако станувало збор за несреќен случај, повторно ќе испаднете себични зашто сте се грижеле премногу за себе, а не за нечиј живот кој бил во опасност. Нели?

Муабетот ми е дека нема потреба да се оптеретуваме со себичноста како притаена појава при пружање помош. Ако сме решиле да помогнеме, ДА помогнеме. Ако некој ни пружа помош...ќе ја подадеме раката.

А од промислени идиоти кои апла привидно прават нешто само со некоја задна цел... треба да знаеме да се чуваме самите. Школа која се учи.

 

[Divider]

П.П.С. Гарфилд, се согласувам со мудростите, но и тие се условени. Давам, за да добијам. Фрлам назад, за да го најдам напред, значи има очекувања за нешто повратно.

Na nekoi lugje ednostavno treba da im crtas kako na mali deca.

Niedna mudrost ne uslovuva, od navedenite.

Tie ednostavno velat:
Ako ne pomagas, nema nikoj ni tebe da ti pomaga. Sebicno e da ocekuvas pomos, a da ne sakas da pruzas.

Tuku, me mrzi da crtam kako za mali deca i nedovetni starci.

Koj ima vo glavata ke razbere, koj nema, jebiga.

 

[SokraD]

Зависи кој како гледа на нештата. Во краен случај, не е важно. Важно е дека со помагањето се подобрува нечиј статус. Некои луѓе имаат потреба од помош. Некои луѓе имаат можност да помагаат. Кога овие факти ќе се спојат соодветно, доаѓа до нешто блиску до совршенство. Како онаа народната “И волкот сит и овците на број“. Нешто што е повеќе од сигурно е дека секогаш има некој на кој му треба помош и секогаш има некој кој може да пружа помош.

 

[Penelopa]

Јас само би сакала да се замислите и се ставите на спротивната страна ,однсно на човек кој му е потребна помош.
Како и на кој начин ке го гледате Вашиот помагател т.е спасител?
Дали и тогаш тој во Вашите очи сеуште би бил себичен.?
Со Ваквите Ваши размисувања ме терате да помислам дека никогаш и на никого му немате помогнато или пак сте премногу воображени и самољубиви и имате отсуство на емпатија затоа што неможете да споделите никакво чувство со никој .
Вистинската помош секогаш доага од срце , како рефлекс која во тој момент не размислува за никаква материјална или духовна корис.
Затоа помагајте несебично .

 

[Almala]

Јас само би сакала да се замислите и се ставите на спротивната страна ,однсно на човек кој му е потребна помош.
Како и на кој начин ке го гледате Вашиот помагател т.е спасител?
Дали и тогаш тој во Вашите очи сеуште би бил себичен.?
Со Ваквите Ваши размисувања ме терате да помислам дека никогаш и на никого му немате помогнато или пак сте премногу воображени и самољубиви и имате отсуство на емпатија затоа што неможете да споделите никакво чувство со никој .
Вистинската помош секогаш доага од срце , како рефлекс која во тој момент не размислува за никаква материјална или духовна корис.
Затоа помагајте несебично .

zborot "sebicen" e previse surov u kontekstot u kojsto e upotrebuvan. Site sto velime deka e sebicno - samo sakame da kazeme deka koga ke pomogneme na drug, nie se osekame mnogu ubavo i gordo sami na sebe. Ako na nekoj stvarno mu trebala debela pomos, mu pomognes, on reagira kao da si bila duzna toa da go napravis. Ednas, dva pati, tri pati - istata reakcija sekoj pat koga ke mu/i pomgnes. Ke produzis da pruzas pomos ili ke prekines? Posto pomosta tvoja se "ocekuva", a ne se zablagodaruva

 

[Divider]

Воопшто не треба да се разговара за очекување или неочекување помош, таа треба да доаѓа сама по себе, без награди и честитки, од внатре, од нас самите, како порив објаснив само преку добрината на Силата.

 

[Almala]

Воопшто не треба да се разговара за очекување или неочекување помош, таа треба да доаѓа сама по себе, без награди и честитки, од внатре, од нас самите, како порив објаснив само преку добрината на Силата.

да, така треба, ама како ти се осеќаш кога помошта твоја не е apriciated? Неколку пати ќе помогнеш на таа особа и пак истата реакција. Ќе продужиш да му/и помагаш уште иако те прави да се осеќаш као искористен?

 

[Divider]

Zosto bi se cuvstvuval iskoristen. ne pomagam za appreciation. bez ogled, jas pomagam, kolku mozam, voopsto ne me tangira dali nekoj misli deka me iskoristuva mene, jas ne se cuvstvuvam taka. nikogas.

 

[Almala]

Zosto bi se cuvstvuval iskoristen. ne pomagam za appreciation. bez ogled, jas pomagam, kolku mozam, voopsto ne me tangira dali nekoj misli deka me iskoristuva mene, jas ne se cuvstvuvam taka. nikogas.

И ја не помагам само за да ми кажат Фала, ама кога некој се понаша као да сум дужна да продужам да правам ствари за него/неа е тогаш е веќе претерано и ќе се дистанцирам.

А, ти, бравос шо се осеќаш така. Да си ми поблизу ќе те натерав да ми помагаш со реновирање на мојот basement :helou:

 

[Almala]

Si pomagame, bezbrezervno vo momentite na bespolezie. Sto e sosema vo sklop na temata.

Pimer na nesebicna pomos i podrska.

covek lesno se naviknuva na pomaganje drugi. Tesko e da se naviknes da primis pomos, a da ne se osekas kako dolzen

 

[Divider]

I toa se uci, tocno, potesko, ama se uci.
Jas edvaj nauciv (ako sum voopsto) toa.

 

[Almala]

I toa se uci, tocno, potesko, ama se uci.
Jas edvaj nauciv (ako sum voopsto) toa.

ne si ni ti bas naucen da prifatis ili pomos ili bilo sto bez da ponudis usluga na istata osoba. Pokusavam i ja da ne osekam potreba da vozvratam usluga, ali tesko ide

 

[Divider]

We learn as we go through life. One day we'll join with the Force on a different level and know all, 'till then, we just learn.

 

[leandra]

Замислете ситуација - Одите по некоја улица, гледате дете кое паѓа од 4-ти спрат и го фаќате во раце. Себични сте? Сте сакале да изигравате херој? Или можеби требало да сте несебични и да го оставите да ја скрши главата од тротоар... Али ако станувало збор за несреќен случај, повторно ќе испаднете себични зашто сте се грижеле премногу за себе, а не за нечиј живот кој бил во опасност. Нели?

Примеров на Серпико укажува на тоа дека во некои ситуации кога даваме помош,немаш ни време да рзмислиш што ќе добиеш од тоа или дали ќе бидеш херој.Човечки е да помогнеш кога на некој му е најтешко без разлика дали го познаваш или не,нема место за сомнеж дека тоа се прави со некоја цел.
Во оние ситуации кога некој ми бара помош,не гледам што ќе добијам за возврат,не сум светец,но помагам онаму каде што можам,а онаму каде неможам јасно кажувам дека неможам.

covek lesno se naviknuva na pomaganje drugi. Tesko e da se naviknes da primis pomos, a da ne se osekas kako dolzen

Но на ова неможам да се навикнам,кога мене некој ќе ми помогне,гледам на секој начин, каде можам, да ја вратам помошта или секогаш да и бидам при рака на личноста за се што ќе и треба.