Цитирај да му викаш на твојот соверник клеветникот DBACK. Јас никаде не сум рекол дека на линкот што го наведовпишува дека остатоците од хемоглобинот се стари неколку илјади години. Ако тврдиш дека сум рекол такво нешто, тогаш повели ти цитирај ме каде јас сум рекол дека така пишувало. Ајде баш да видиме кој лажи суши
Јас реков дека остатоците од хемоглобинот не можат да бидат стари милиони години, туку неколку илјади години, од едноставна причина што тие не можат да опстанат толку долго.
Не можеле од проста причина што ги немало Ако ги имало ќе биле таму и лесно ќе се издвоеле. Тие „ретки специфични услови“ се само еден слаткоречив речник на дарвинистите да дадат објаснување на ова откритие што се коси со нивната однапред предопределена догма. Како што пишав претходно, и жив диносаурс да најдат тие ќе речат нееее ова нема шанси да е денешен диносаурс. Под специфични и ретки услови можно е патување низ времето.
Да, но ако тврдам. Но поентата е во тоа што јас никаде не тврдам дека со C14 методот може точно да се одреди нивната старост.
Ти лажеш, сушиш, фен не ти е рамен. Јас никаде не реков дека пишувало на наведениот линк дека староста на остатоците од хемоглобинот е директно одредена. Ако сум рекол такво нешто, повели цитирај ме или пак извини се за клеветите.
Понекогаш се прашувам, дали е заедничка особина на сите дарвинисти да клеветат? Што има толку во таа догма што ги тера своите следбеници да клеветат?
Јаглеродната метода не може да се користи за старости поголеми од 50-60 илјади години, затоа што времето на полураспадот на C-14 е 5730 години и после 50-60 илјади години јачината на зрачењето на примерокот е помал од шумот на вселената, што пак значи дека е невозможно да се мери. Едноставно тој „часовник“ ниту во ИДЕАЛНО претпоставените услови не може да оди подолу од 50 000 години заради релативно брзото полураспаѓање на изотопот на Јаглеродот (C14).
Но има и други проблеми со таа метода. Имајќи го мртвиот примерок, научниците треба да видат колку C-14 преминал во N-14 и на тој начин да го пресметаат времето кога започнало ова бета-полураспаѓање, а со тоа и времето кога починало животното. Но како може вие да го знаете ова, кога во мртвиот примерок имате истовремено C-14, C-12, N-14 како продукт на полураспаѓањето и N-14 дирекно внесен од животното?
Научниците ја користат оваа финта. Го мерат количеството на C-12 во примерокот. Потоа имајќи ja предвид константната количина на стабилниот C-12 во организмот и имајќи го предвид константниот однос на C-14/C-12 во атмосферата (а со тоа и во живиот организам непосредно пред неговото починување), тие ја одредуваат почетната количина на C-14 во организмот непосредно пред да почине. C-14 (почетно) = C-12 / 10^12. (10^12 = единица со 12 нули)
И конечно, имајќи го почетното и сегашното количество на C-14 во мртвиот примерот, користејќи го физичкиот закон за радиоактивно распаѓање лесно се одредува времето кога започнало распаѓањето т.е. кога починало животното.
И се ова изгледа фино лепо се додека не се забележи
една сериозна претпоставка која е направена во горната метода. А тоа е дека односот на C-14/C-12 во атмосферата порано бил ист како и оној денес т.е. дека е константен.
Но дали е навистина така? Дали е оправдана оваа екстраполација? Што ако порано овој однос бил различен? Дали знаеш дека тој однос зависи и од магнетното поле на Земјата, за кое што пак е познато дека многупати не го менувало само својот интензитет, туку и својата насока?
Тоа може да се забележи од магнетната поларизација на магмата што се наоѓа под океаните.
Познато е дека од јачината на Земјиното магнетно поле зависи протокот на космичките зраци во атмосферата. Колку е тоа посилно, толку е појака магнетната бариера околу Земјата која спречува повеќе космички зраци да влезат во атмосферата.
Преминувањето на N-14 во C-14 се случува под дејство на космичкото зрачење. Со други зборови, колку повеќе космички зраци ќе навлезат во атмосферата, толку поголема количина на C-14 ќе се создаде.
Што се однесува до јачината на магнетното поле на Земјата, тоа сите научници (и дарвинисти и креационисти) се сложуваат дека било променливо и не само што го менувало интензитетот,
туку и својата насока! Тоа може да се забележи од магнетната поларизација на магмата што се наоѓа под океаните. Оттука логично следи дека порано, пред илјадници години, во периодите кога магнетното поле на Земјата било многу поголемо, магнетната бариера била поголема, многу помалку космички зраци навлегувале во атмосферата, а со тоа и многу помала количина на С-14 се создавала во атмосферата, а со тоа и односот C-14/C-12
бил многу помал од овој денешниот и претпоставениот како константен во Јаглеродната старосна метода.
Значи никој не може да гарантира дека односот на C-14/C-12 денес бил ист како и порано. Па оттаму утврдувањето на почетниот C-14 во мртвиот примерок со формулата C-14 = C-12 / 10^12 за големи старости (голема екстраполација) e погрешно, затоа што односот 10^12 не бил толкав порано, туку на периоди многу помал, на периоди многу поголем.
Аха! Значи прво староста се однесуваше на коските, а сега таа бројка стана старост на каменот формиран околу фосилот. Добро е, полека, но сигурн се движиме во правилна насока.
Токму тоа време е мистерија за нас. Дарвинистите можат да си кројат набаждарени приказни како минаралите во идеално предвидливи услови го заобиколувале фосилот, но тоа ќе останат само приказни развлечени со храбра екстраполација. Затоа два од три примероци при мерењето се прогласуваат за „оштетени“, „контаминирани“ - само затоа што не се во согласност со еволуционистичките геолошки таблици. Мерени се примероци од вулкани кои еруптирале пред неколку години и со помош на радиоактивните методи е добиена старост од милиони години. Смешно зарем не? Епа смешно, тоа ти е еволуција.
Еве ти еден линк каде што можеш да прочиташ за реалната моќ на радиоактивните методи и нивната прецизност, мани и недостатоци во обидот да го одредат временското датирање на одреден примерок на камен, карпа, предмет, фосил и сл.
http://www.cps.org.rs/Cks2/cks2.html
Убаво сервирана лага. Таблиците се направени уште во времето кога Дарвиновата приказна е поставена како теорија, уште пред да бидат откриени радиоактивните методи. Потоа тие таблици се проширени, ревидирани, набаждарени и наштимани да и служат на Дарвинистичката догма.
