Dumbledore
...
- Член од
- 24 октомври 2013
- Мислења
- 12.192
- Поени од реакции
- 26.988
Што е тоа говор на омраза? Постојат многу дефиниции кои се обидуваат децидно да го дефинираат овој поим, но секогаш се пронаоѓа некоја пукнатина во таа дефиниција која докрај не ги разјаснува целосно работите. Европскиот суд за човекови права во своите пресуди кои се однесуваат на говор на омраза поаѓа од оваа дефиниција на говорот на омраза како- „сите форми на изразување кои шират, поттикнуваат, промовираат или оправдуваат омраза заснована на нетолеранција“! Сега што конкретно поттикнува омраза!? Дали секој критички став упатен кон таа категорија може да се окарактеризира како говор на омраза? Што станува со слободата на говор, слободата на изразување и слободата на мисла кои се дел од загарантираните човекови или политички права и слободи?
Говорот на омраза има 3 составни елементи, според авторот на трудот кој го постирав подолу:
● намера за ширење на омраза кон определена група. Говорот на омраза подразбира изразување зад кое стои намера за поттикнување, промовирање или оправдување на омраза кон лицата кои припаѓаат на определена група (расна, религиска или етничка група, ЛГБТ заедница и др.) Ваквата намера за поттикнување или промовирање на нетолеранција, расизам, хомофобија, насилство или друга омраза треба да се разликува од намерата за информирање на јавноста за прашања од општ интерес.
● содржина/контекст на конкретното изразување. Проценката за тоа дали едно конректно изразување претставува говор на омраза ќе зависи како од содржината на тоа што е изразено, така и од конкретните околности на случајот, т.е. покрај содржината важен е и контекстот на конкретното изразување. На пример, дали изјавите ги дава политичар, новинар, уметник, обичен граѓанин, во кои околности, на кое место и во кое време итн.
● последици/забранети резултати од говорот на омраза. Говорот на омраза покрај тоа што причинува повреди на достоинството на лицето/ата на кое/кои се однесува, исто така е и говор кој има способност да доведе до нарушување на јавниот ред и мир или насилство и тоа како моментални инциденти или пак разгорување на насилство помеѓу односните групи во општеството, така и криминал од омраза кон лицата претходно таргетирани со говорот на омраза. Забранетата последица ги опфаќа општествено штетните консеквенции предизвикани со таквото изразување, при што е доволно да е предизвикана омраза кон други, иако изостанале и реални дејствија на предизвикување потешки последици.
Тоа е формалниот дел, сега неформалниот. На страница 26 од книгата во овој труд го пишува ова:
„Попрецизно, говорот на омраза како концепт се однесува на цел еден спектар на негативен говор, протегајќи се од говор кој изразува, поттикнува, повикува или промовира омраза, до повредливи зборови и епитети, па дури и (иако дискутабилно) екстремни примери на предрасуди, стереотипи и пристрасност. Покрај директниот говор, говорот на омраза вклучува и многу други форми на изразување, како на пример:
● јавно користење на навредувачки симболи (на пример свастика);
● нивно експлицитно прикажување на паради, протести, јавни обраќања и слично;
● палење на крстови (ова е карактеристично за Кју Клукс кланот во САД);
● палење на знамиња;
● испишување на графити;
● лепење на плакати;
● делење и дисеминација на летоци со таква содржина;
● изразување преку ТВ и радио;
● и од поново време, изразување на Интернет“
Јасно е дека ова се мисли кога станува збор за говорот на омраза, но не можеш како говор на омраза да го ставиш користењето на свастиката затоа што таа денес е поврзана и со, на пример, хиндуизмот, а не само со нацистичката партија, што и најчесто овој симбол денес и се поврзува. Тоа е многу погрешно. Затоа овој дел е многу лошо напишал и имам впечаток или дека авторот останал без зборови или дека сакал да напише нешто, а не знаел истото како да го оформи. Или палење на крстови! Палењето на крстови е нивен затворен ритуал, и така како таков по никоја основа не може да предизвика некакви немири. Патем во оваа организација во 20-тите години членувале дури 6.000.000 членови! Тоа е многу сериозна бројка, но и фактот дека дел од нив и го пропагирале нацизмот и нацистичките идеали на американското копно во текот на втората светска војна. Сега тука имаме вагање каде од една страна имаме отворен расизам, а од друга страна затворен ритуал кој е земен како погрешен пример.
И да ги разгледаме примерите кои се дадени. Ова се многу познати примери поврзани со оваа материја.
Daniel Féret бил член на Белгискиот Парламент и претседател на политичката партија Front National-Nationaal Front во Белгија. Во текот на изборната кампања, од страна на неговата партија биле дистрибуирани неколку видови на летоци кои содржеле и слогани како: „Спротистави се на Исламизирањето на Белгија“, „Запри ја лажната интеграциона политика“ и „Испрати ги невработените не-Европјани дома“. Г-дин Féret бил прогласен за виновен за поттикнување на расна дискриминација. Тој бил осуден на општествено корисна работа и му било забрането вршење на парламентарна функција во период од 10 години. Тој се жалел пред Европскиот суд за повреда на неговото право на слобода на изразување. Според мислењето на Судот, коментарите на г-дин Féret носат јасна одговорност за предизвикување на чувства на недоверба, одбивање или дури и омраза кон странците, особено помеѓу помалку информираниот дел од јавноста. Неговата порака, испратена во изборен контекст, носи засилена звучност и јасно досега до поттикнување на расна омраза. Неговата осуда од домашните власти е оправдана во интерес на спречување на јавен неред и заштита на правата на другите, имено членовите на имигрантската заедница. Судот најде дека нема повреда на член 10.
- Denis Leroy, карикатурист, во една од неговите карикатури објавена во Баскијски неделен весник на 13 септември 2001 год., го претставил нападот на Светскиот трговски центар во Њујорк со текст „Ние сите сонувавме за ова...Хамас го направи“. Откако бил казнет со парична казна за „одобрување на тероризам“, г-дин Leroy се жалел пред Европскиот суд за човекови права за повреда на неговата слобода на изразување. Судот оцени дека преку неговото дело, жалителот го глорификувал насилното рушење на Американскиот империјализам, изразил морална поддршка за сторителите на нападите од 11 Септември, коментирал со одобрување за насилството сторено против илјадиници граѓани и го омаловажил достоинството на жртвите. И покрај малиот тираж на весникот, Судот оцени дека објавувањето на карикатурата предизвикало определена јавна реакција, способна да покрене насилство и да има очигледно влијание врз јавниот ред во Баскија. Судот утврди дека нема повреда на член 10.
И како е Говорот на омраза е определен со нашиот Кривичен Законик:
Согласно Кривичниот Законик, говорот на омраза е криминализиран под специфични услови. Имено, член 417, став 3 определува дека “Тој што шири идеи за супериорност на една раса над друга или пропагира расна омраза или поттикнува на расна дискриминација, ќе се казни со затвор од шест месеци до три години.“
Одредба која го инкриминира говорот на омраза преку компјутерски систем се наоѓа во 394-г “Тој што преку компјутерски систем во јавноста шири расистички и ксенофобичен пишан материјал, слика или друга репрезентација на идеја или теорија која помага, промовира или поттикнува омраза, дискриминација или насилство, против кое било лице или група, врз основа на раса, боја на кожа, национално или етничко потекло, како и верско уверување, ќе се казни со затвор од една до пет години.“
Некои елементи на говор на омраза може дополнително да се најде во член 179 и член 319 од Кривичниот Законик. Поконкретно член 179 определува дека
“Тој што со намера за исмејување јавно ќе ги изложи на подбив македонскиот народ и припадниците на заедниците кои живеат во Република Македонија,ќе се казни со парична казна.“ додека член 319 определува
(1) Тој што со присилба, малтретирање, загрозување на сигурноста, излагање на подбив на националните, етничките или верските симболи, со оштетување туѓи предмети, со сквернавење споменици, гробови или на друг начин ќе предизвика или ќе разгори национална, расна или верска омраза, раздор или нетрпеливост, ќе се казни со затвор од една до пет години.
(2) Тој што делото од став 1 го врши со злоупотреба на положбата или на овластувањето или ако поради тие дела дошло до безредие и насилства спрема луѓе или до имотна штета од големи размери, ќе се казни со затвор од една до десет години. “
Сега, после сево ова, јас можам да заклучам дека во Меѓународното право, самите си напишале дефиниција, која не секогаш е точна, и судат по принципи и закони врз база на истата! Јас нема да ги коментирам примерите, а такви има многу, затоа што за тоа треба исцрпна анализа на фактите, а пред тоа и точно да се дефинира и овој поим. Денес во Европа, големи и водечки патрии користат фрази кои спаѓаат во таа широко прифатена дефиниција за говорот на омраза, а дел од истите се должат на мигрантската криза и на лошите политики на ЕУ за слободната миграција и за монеталната и социјалната политика, што се еден вид протекционистички настроени кон својот народ. Дали и на тие лидери ќе им се забрани да вршат јавна функција, иако се на власт? Не, што гледаме голема селективност.
И интересно е ова да се спореди со нашата состојба. Или членот 179 и ставовите на Села! Тука јасно имаме говор на омраза, што резултирање така како што резултирае,но немаме примена на санкција. Санкција е парична, а не оставање на милост и немилост на бесната толпа која по инцидентот ќе те направи великан на албанскиот народ. Според некои истражувања, помалку од 10% од прекршоците или криминалите во нашава земја се санкционираат, што говори за тоа дека нема почитување ни на Уставот, ни на Законите, ни на подзаконските акти, ни на ратификациите (кој се потпишуваат без усул). Е сега, ако секој Устав мора да ги признае 3-те основни права- живот, слобода, сопственост, а нашиот Устав ги возвишува и граѓанските и политичките права и слободи, тогаш како ќе се поминат на раскрсницата со “говорот на омраза“ кој делумно ги кочи и некаде и целосно забранува!?
Ова е долга тема за дискусија и ја отварам затоа што некогаш веќе постоела ваква тема, но поради тропањето групости и несериозноста на коментарите, завршила во канта. Башка членот не напишал апсолутно ништо за темата, пар линкови и дефиниција! Мислам дека со актуелниве настани, и најновите-изборите во Австрија, и со оние кои беа доста актуелни, оваа тема ќе биде доста интересна.
Мислам дека од она што вреди да се прочита во трудот, не ги опфатив само “Разликувањето на говорот на омраза од блиските концепти“, што ни дава само повеќе прашања отколку одговори.
И за крај Кривичниот Законик за проверка на наодите.
Говорот на омраза има 3 составни елементи, според авторот на трудот кој го постирав подолу:
● намера за ширење на омраза кон определена група. Говорот на омраза подразбира изразување зад кое стои намера за поттикнување, промовирање или оправдување на омраза кон лицата кои припаѓаат на определена група (расна, религиска или етничка група, ЛГБТ заедница и др.) Ваквата намера за поттикнување или промовирање на нетолеранција, расизам, хомофобија, насилство или друга омраза треба да се разликува од намерата за информирање на јавноста за прашања од општ интерес.
● содржина/контекст на конкретното изразување. Проценката за тоа дали едно конректно изразување претставува говор на омраза ќе зависи како од содржината на тоа што е изразено, така и од конкретните околности на случајот, т.е. покрај содржината важен е и контекстот на конкретното изразување. На пример, дали изјавите ги дава политичар, новинар, уметник, обичен граѓанин, во кои околности, на кое место и во кое време итн.
● последици/забранети резултати од говорот на омраза. Говорот на омраза покрај тоа што причинува повреди на достоинството на лицето/ата на кое/кои се однесува, исто така е и говор кој има способност да доведе до нарушување на јавниот ред и мир или насилство и тоа како моментални инциденти или пак разгорување на насилство помеѓу односните групи во општеството, така и криминал од омраза кон лицата претходно таргетирани со говорот на омраза. Забранетата последица ги опфаќа општествено штетните консеквенции предизвикани со таквото изразување, при што е доволно да е предизвикана омраза кон други, иако изостанале и реални дејствија на предизвикување потешки последици.
Тоа е формалниот дел, сега неформалниот. На страница 26 од книгата во овој труд го пишува ова:
„Попрецизно, говорот на омраза како концепт се однесува на цел еден спектар на негативен говор, протегајќи се од говор кој изразува, поттикнува, повикува или промовира омраза, до повредливи зборови и епитети, па дури и (иако дискутабилно) екстремни примери на предрасуди, стереотипи и пристрасност. Покрај директниот говор, говорот на омраза вклучува и многу други форми на изразување, како на пример:
● јавно користење на навредувачки симболи (на пример свастика);
● нивно експлицитно прикажување на паради, протести, јавни обраќања и слично;
● палење на крстови (ова е карактеристично за Кју Клукс кланот во САД);
● палење на знамиња;
● испишување на графити;
● лепење на плакати;
● делење и дисеминација на летоци со таква содржина;
● изразување преку ТВ и радио;
● и од поново време, изразување на Интернет“
Јасно е дека ова се мисли кога станува збор за говорот на омраза, но не можеш како говор на омраза да го ставиш користењето на свастиката затоа што таа денес е поврзана и со, на пример, хиндуизмот, а не само со нацистичката партија, што и најчесто овој симбол денес и се поврзува. Тоа е многу погрешно. Затоа овој дел е многу лошо напишал и имам впечаток или дека авторот останал без зборови или дека сакал да напише нешто, а не знаел истото како да го оформи. Или палење на крстови! Палењето на крстови е нивен затворен ритуал, и така како таков по никоја основа не може да предизвика некакви немири. Патем во оваа организација во 20-тите години членувале дури 6.000.000 членови! Тоа е многу сериозна бројка, но и фактот дека дел од нив и го пропагирале нацизмот и нацистичките идеали на американското копно во текот на втората светска војна. Сега тука имаме вагање каде од една страна имаме отворен расизам, а од друга страна затворен ритуал кој е земен како погрешен пример.
И да ги разгледаме примерите кои се дадени. Ова се многу познати примери поврзани со оваа материја.
Daniel Féret бил член на Белгискиот Парламент и претседател на политичката партија Front National-Nationaal Front во Белгија. Во текот на изборната кампања, од страна на неговата партија биле дистрибуирани неколку видови на летоци кои содржеле и слогани како: „Спротистави се на Исламизирањето на Белгија“, „Запри ја лажната интеграциона политика“ и „Испрати ги невработените не-Европјани дома“. Г-дин Féret бил прогласен за виновен за поттикнување на расна дискриминација. Тој бил осуден на општествено корисна работа и му било забрането вршење на парламентарна функција во период од 10 години. Тој се жалел пред Европскиот суд за повреда на неговото право на слобода на изразување. Според мислењето на Судот, коментарите на г-дин Féret носат јасна одговорност за предизвикување на чувства на недоверба, одбивање или дури и омраза кон странците, особено помеѓу помалку информираниот дел од јавноста. Неговата порака, испратена во изборен контекст, носи засилена звучност и јасно досега до поттикнување на расна омраза. Неговата осуда од домашните власти е оправдана во интерес на спречување на јавен неред и заштита на правата на другите, имено членовите на имигрантската заедница. Судот најде дека нема повреда на член 10.
- Denis Leroy, карикатурист, во една од неговите карикатури објавена во Баскијски неделен весник на 13 септември 2001 год., го претставил нападот на Светскиот трговски центар во Њујорк со текст „Ние сите сонувавме за ова...Хамас го направи“. Откако бил казнет со парична казна за „одобрување на тероризам“, г-дин Leroy се жалел пред Европскиот суд за човекови права за повреда на неговата слобода на изразување. Судот оцени дека преку неговото дело, жалителот го глорификувал насилното рушење на Американскиот империјализам, изразил морална поддршка за сторителите на нападите од 11 Септември, коментирал со одобрување за насилството сторено против илјадиници граѓани и го омаловажил достоинството на жртвите. И покрај малиот тираж на весникот, Судот оцени дека објавувањето на карикатурата предизвикало определена јавна реакција, способна да покрене насилство и да има очигледно влијание врз јавниот ред во Баскија. Судот утврди дека нема повреда на член 10.
И како е Говорот на омраза е определен со нашиот Кривичен Законик:
Согласно Кривичниот Законик, говорот на омраза е криминализиран под специфични услови. Имено, член 417, став 3 определува дека “Тој што шири идеи за супериорност на една раса над друга или пропагира расна омраза или поттикнува на расна дискриминација, ќе се казни со затвор од шест месеци до три години.“
Одредба која го инкриминира говорот на омраза преку компјутерски систем се наоѓа во 394-г “Тој што преку компјутерски систем во јавноста шири расистички и ксенофобичен пишан материјал, слика или друга репрезентација на идеја или теорија која помага, промовира или поттикнува омраза, дискриминација или насилство, против кое било лице или група, врз основа на раса, боја на кожа, национално или етничко потекло, како и верско уверување, ќе се казни со затвор од една до пет години.“
Некои елементи на говор на омраза може дополнително да се најде во член 179 и член 319 од Кривичниот Законик. Поконкретно член 179 определува дека
“Тој што со намера за исмејување јавно ќе ги изложи на подбив македонскиот народ и припадниците на заедниците кои живеат во Република Македонија,ќе се казни со парична казна.“ додека член 319 определува
(1) Тој што со присилба, малтретирање, загрозување на сигурноста, излагање на подбив на националните, етничките или верските симболи, со оштетување туѓи предмети, со сквернавење споменици, гробови или на друг начин ќе предизвика или ќе разгори национална, расна или верска омраза, раздор или нетрпеливост, ќе се казни со затвор од една до пет години.
(2) Тој што делото од став 1 го врши со злоупотреба на положбата или на овластувањето или ако поради тие дела дошло до безредие и насилства спрема луѓе или до имотна штета од големи размери, ќе се казни со затвор од една до десет години. “
Сега, после сево ова, јас можам да заклучам дека во Меѓународното право, самите си напишале дефиниција, која не секогаш е точна, и судат по принципи и закони врз база на истата! Јас нема да ги коментирам примерите, а такви има многу, затоа што за тоа треба исцрпна анализа на фактите, а пред тоа и точно да се дефинира и овој поим. Денес во Европа, големи и водечки патрии користат фрази кои спаѓаат во таа широко прифатена дефиниција за говорот на омраза, а дел од истите се должат на мигрантската криза и на лошите политики на ЕУ за слободната миграција и за монеталната и социјалната политика, што се еден вид протекционистички настроени кон својот народ. Дали и на тие лидери ќе им се забрани да вршат јавна функција, иако се на власт? Не, што гледаме голема селективност.
И интересно е ова да се спореди со нашата состојба. Или членот 179 и ставовите на Села! Тука јасно имаме говор на омраза, што резултирање така како што резултирае,но немаме примена на санкција. Санкција е парична, а не оставање на милост и немилост на бесната толпа која по инцидентот ќе те направи великан на албанскиот народ. Според некои истражувања, помалку од 10% од прекршоците или криминалите во нашава земја се санкционираат, што говори за тоа дека нема почитување ни на Уставот, ни на Законите, ни на подзаконските акти, ни на ратификациите (кој се потпишуваат без усул). Е сега, ако секој Устав мора да ги признае 3-те основни права- живот, слобода, сопственост, а нашиот Устав ги возвишува и граѓанските и политичките права и слободи, тогаш како ќе се поминат на раскрсницата со “говорот на омраза“ кој делумно ги кочи и некаде и целосно забранува!?
Ова е долга тема за дискусија и ја отварам затоа што некогаш веќе постоела ваква тема, но поради тропањето групости и несериозноста на коментарите, завршила во канта. Башка членот не напишал апсолутно ништо за темата, пар линкови и дефиниција! Мислам дека со актуелниве настани, и најновите-изборите во Австрија, и со оние кои беа доста актуелни, оваа тема ќе биде доста интересна.
Мислам дека од она што вреди да се прочита во трудот, не ги опфатив само “Разликувањето на говорот на омраза од блиските концепти“, што ни дава само повеќе прашања отколку одговори.
И за крај Кривичниот Законик за проверка на наодите.
