- Член од
- 8 ноември 2008
- Мислења
- 2.172
- Поени од реакции
- 1.266
Јас имам 50 години! Значи јас сум будала?! Ќе се навредуваме ли сега?
Ова не е циклична криза, туку криза на идентитет. Современите капиталистички држави во моментот (последните 30 години) се на крстопат, односно се движат по работ на ножот. Кај нив се јавува конфликт помеѓу стариот систем на владеење и управување кој што упорно го туркаат бидејќи за поинаков начин на приграбување на пари и не знаат - и новиот “разум“. Од другата страна, значи, се младите се пообразувани луѓе кои знаат некои нови начини на правење на богатство, но и кои не се лажат така лесно, совршено добро се информирани и ги познаваат нештата, лесно не потпаѓаат под влијание на некои идеологии, туѓи мислења и “изми“...
Па за пример погледни го едно просечно семејство, дури оние потрадиционални како што се Албанските. Постарите луѓе, иако не најдобро се снаоѓаат во ова време сепак сакаат да управуваат со семејството на стариот начин. Но! Стариот начин едноставно не функционира во новите времиња од проста причина што развојот на знаењето (сваќањата, менталитетот, културата...) се движи со светлосна брзина и на младите луѓе кои го живеат тоа ново време тој им е само едно ограничување, една досадна (или груба и непријатна) пречка во напредувањето низ животот.
Не случајно конфликтот се јавува во западните земји - младите се таму со менталитет многу подалеку во иднината појдени од оние кои управуваат со нив. Затоа има проблеми и на берзата - таа функционира на стариот начин (и покрај сета технологија) како пред 100-тина години (освен што е проширена на цел свет директно и веднаш), а времињата се многу променети...
Денес тешко и младите да ги наговориш да одат во војна, освен оние во конфликтните подрачја кои што се прилично заостанати во тој поглед.
П.С. Стандардот е лажлива категорија. сега го имаш - утре го немаш. Уште повеќе, имаме и лажен стандард. Познавам луѓе кои зеле кредит и куќата ја ставиле под хипотека за да заминат на одмор (во Турција ако е тоа важно). Тоа е лажен стандард. Тие всушност немаат пари за на одмор но сепак прикажуваат стил на живеење како да имаат незнам каков стандард. Истото тоа го прават и државите : помоќните стандардот го “пумпаат“ експлоатирајќи ги сите останати недоволно моќни држави, а тие недоволно моќни за таков стандард се задолжуваат повторно кај моќните. На тој начин се во двојна загуба (Моќниот, на пример, ги бере јаболката од мојот овоштарник (небаре јас самиот не можам тоа да го правам) и ми дава кредит со кој ќе можам истите тие јаболка да си ги купам за моја потреба). Друг начин е со отворање на филијали на странски банки, така што сиот вишок што се заработува во една држава се одлева надвор од државата во туѓите држави (јас сум многу против Стопанска и Алфа банка чии доминантни сопственици се Грци (читај - грчката влада) со што ние всушност самите ги “храниме“, односно, работиме како робови за своите непријатели и негатори.
П.П.С. Империите се раѓаат, растат и умираат... Таква судбина порано или подоцна ќе ги снајде и сегашниве “империи“, па незнам што и да сторат...
...
