- Член од
- 8 јуни 2012
- Мислења
- 374
- Поени од реакции
- 830
Не ми се допаѓаш, воопшто не си мој тип 
Во врска со љубовта: Сакам да ти кажам дека...
- Креатор на темата Crazy in Love
- Време на започнување
Л
Лигеја
Гостин
Во врска со љубовта сакам да ВИ кажам дека ве сакам.Многу.И двајцата.Денес открив дека ве сакам дури и премногу.Не знам зошто овој чуден универзум ги фрли така коцките и зошто од сите лоши и подли работи направи збунувачки чудесии во моето срце за кои ми требаше долго време да ги склопам во една сложувалка,но денес...денес сум многу благодарна што ве имам и двајцата и што ве запознав во некоја си чудна верижна реакција.
За едниот од вас,сум уште поблагодарна затоа што филозофијата,поезијата,филмовите,музиката и сите заеднички интереси кои не прават толку слични а толку различни во суштината никогаш немаше да звучат исто втиснати само во моите мисли.Убаво е да се знае дека постои таков брилијатен ум и човек на светов.Тој човек го почитувам и крајно му се воодушевувам.
А неа ја сакам бескрајно.Иако е дива,непослушна и нескротлива,со огромна храброст му пркоси на се она што денес се нарекува пристојна и кротка жена,се она што е регуларно и сигурно,иако од мене е способна да извади такво чувство на бес и лутина,сепак ја сакам.Но и ја мразам во исто време.Ја мразам затоа што не е обична и прифатлива.И додека ми трае чувството на омраза таа пред мене ќе се вивне во облаците со крилјата на пеперутка и ќе направи такви грациозни движења што е просто невозможно човек да остане рамнодушен на таа убавина.
Иако се започна со многу болка,детска игра,манипулации,задкулисни претстави и љубомора сакам да ви кажам дека денес сите ги фрлам во бездната на животот и ќе се потрудам да ве сакам,колку што можам повеќе и да ве одржувам во рамнотежа.
Чудно,се чувствувам како интелектуално-емотивен мост помеѓу вас двајца и ќе ви признаам дека не ми е страв повеќе дали некој ден ќе ме растргнете на два дела.И да ме растргнете,секој од нив индивидуално ќе ве сака.
Хм,можеби сме избегале од некоја од митолошките приказни кои ги сакаме сите тројца и сега дивееме во сегашноста која секој од нас ја опишува,пишува и ја доживува на свој начин.Реализам,постмодернизам и романтизам.А,да...и гајле ми е ако ми се лутите за постов.Ме правите среќна.
Ќе ви ја посветам вечерва:
За едниот од вас,сум уште поблагодарна затоа што филозофијата,поезијата,филмовите,музиката и сите заеднички интереси кои не прават толку слични а толку различни во суштината никогаш немаше да звучат исто втиснати само во моите мисли.Убаво е да се знае дека постои таков брилијатен ум и човек на светов.Тој човек го почитувам и крајно му се воодушевувам.
А неа ја сакам бескрајно.Иако е дива,непослушна и нескротлива,со огромна храброст му пркоси на се она што денес се нарекува пристојна и кротка жена,се она што е регуларно и сигурно,иако од мене е способна да извади такво чувство на бес и лутина,сепак ја сакам.Но и ја мразам во исто време.Ја мразам затоа што не е обична и прифатлива.И додека ми трае чувството на омраза таа пред мене ќе се вивне во облаците со крилјата на пеперутка и ќе направи такви грациозни движења што е просто невозможно човек да остане рамнодушен на таа убавина.
Иако се започна со многу болка,детска игра,манипулации,задкулисни претстави и љубомора сакам да ви кажам дека денес сите ги фрлам во бездната на животот и ќе се потрудам да ве сакам,колку што можам повеќе и да ве одржувам во рамнотежа.
Чудно,се чувствувам како интелектуално-емотивен мост помеѓу вас двајца и ќе ви признаам дека не ми е страв повеќе дали некој ден ќе ме растргнете на два дела.И да ме растргнете,секој од нив индивидуално ќе ве сака.
Хм,можеби сме избегале од некоја од митолошките приказни кои ги сакаме сите тројца и сега дивееме во сегашноста која секој од нас ја опишува,пишува и ја доживува на свој начин.Реализам,постмодернизам и романтизам.А,да...и гајле ми е ако ми се лутите за постов.Ме правите среќна.
Ќе ви ја посветам вечерва:
Џ
ЏинЏер
Гостин
Сакам да ти кажам, ама не знам како да ти кажам. Многу работи си кажавме еден на друг. Многу работи кои не требаше да си ги кажеме. А многу работи кои требаше да се искажат, останаа премолчани. Ама така е подобро...најверојатно. Се случи што се случи. Се случи пребрзо. Се случи неочекувано. Траеше прекратко. Не знам кој е крив, јас или ти... А можеби и двајцата бевме марионети на судбината. Како и да е, спомените никој не може да ни ги земе. И кажи што сакаш, ама беше вистинско. И премногу вистинско. Барем од моја страна. Имаш право да ме мразиш. Можда и полесно ќе ми е така. Тоа ти го оставам тебе. Ти мене секогаш ќе ми бидеш драг, без оглед на се. Секогаш ќе бидеш мојот Мики Маус кој ме засмеваше и правеше да заборавам на се друго. Оној кој го сакав. Оној кој цело време носел маска. Или не? Тоа не можам да го знам. Се убедувам дека не е така. Сакам да не е така. Но еден дел од мене не е сигурен во тоа. Се прашувам, дали тие очи можеа да лажат?
П.С:Детска работа е ова нашево жими се. Ме прави да се осеќам ко збунета тинејџерка.
П.С:Детска работа е ова нашево жими се. Ме прави да се осеќам ко збунета тинејџерка.
GoD.HateUSaLL
Фар акрос д диштанс
- Член од
- 30 март 2008
- Мислења
- 8.339
- Поени од реакции
- 8.238
Тркалезни ти се очите
и местата од кај што ме гледаш,
управувајќи со моите движења.
Тркалезна ти е устата
што ги оданочува зборовите
и што ја прославува насмевката.
Тркалезни ти се рамената
и тркалезен ти е вратот
што е единствено скеле од каде
сета татковина е видлива.
Тркалезни ти се дојките
што се подвижни камбанарии
и подигнати пушки од заседа.
Тркалезни ти се брадавиците
и медното саќе на нив
и млечниот рудник, првата почва,
првата средба со исхраната.
Тркалезни ти се слабините,
тркалезно што се шират,
рамномерно што се враќаат.
Тркалезна ти е половината
и ветрот што се врти околу неа,
како колцето околу оската,
како преѓата околу вретеното.
Тркалезен ти е папокот
што е лузна на раѓањето
и сеќавање на точката
откај што тргнал животот.
Тркалезни ти се колковите
од кои се одбива светлината
што е единствено вратниче
за во мракот и за в помрачина.
Тркалезни ти се колената
што ги чекам да ми проговорат
и тркалезни ти се петиците
што те одделуваат од земјата.
Тркалезна ти е прегратката
кога ме љубиш, кога те љубам
и тркалезна ти е солзата
кога од мене се разделуваш.
Тркалезна ти е трпезата
на која ручаш и вечераш,
а и лебот и садовите,
ко трпезата се тркалезни.
Тркалезно ти е јаболкото
што го честиш со устата
и тркалезно е виножитото
во лубеницата што ја отвораш.
Тркалезна е водата
што ја зафаќаш со грстите
и водата кога ти прави место,
помагајќи ти да се искапиш.
Тркалезно е и семето
што го засејуваш во нивата
и тркалезен е надолу патот
по кој слегува неговиот корен.
Тркалезно е сонцето и сончогледот
што изгрева заради тебе,
заради твоите тркалезни форми
без кои и јас не знам кај би гледал. - Петре М.
и местата од кај што ме гледаш,
управувајќи со моите движења.
Тркалезна ти е устата
што ги оданочува зборовите
и што ја прославува насмевката.
Тркалезни ти се рамената
и тркалезен ти е вратот
што е единствено скеле од каде
сета татковина е видлива.
Тркалезни ти се дојките
што се подвижни камбанарии
и подигнати пушки од заседа.
Тркалезни ти се брадавиците
и медното саќе на нив
и млечниот рудник, првата почва,
првата средба со исхраната.
Тркалезни ти се слабините,
тркалезно што се шират,
рамномерно што се враќаат.
Тркалезна ти е половината
и ветрот што се врти околу неа,
како колцето околу оската,
како преѓата околу вретеното.
Тркалезен ти е папокот
што е лузна на раѓањето
и сеќавање на точката
откај што тргнал животот.
Тркалезни ти се колковите
од кои се одбива светлината
што е единствено вратниче
за во мракот и за в помрачина.
Тркалезни ти се колената
што ги чекам да ми проговорат
и тркалезни ти се петиците
што те одделуваат од земјата.
Тркалезна ти е прегратката
кога ме љубиш, кога те љубам
и тркалезна ти е солзата
кога од мене се разделуваш.
Тркалезна ти е трпезата
на која ручаш и вечераш,
а и лебот и садовите,
ко трпезата се тркалезни.
Тркалезно ти е јаболкото
што го честиш со устата
и тркалезно е виножитото
во лубеницата што ја отвораш.
Тркалезна е водата
што ја зафаќаш со грстите
и водата кога ти прави место,
помагајќи ти да се искапиш.
Тркалезно е и семето
што го засејуваш во нивата
и тркалезен е надолу патот
по кој слегува неговиот корен.
Тркалезно е сонцето и сончогледот
што изгрева заради тебе,
заради твоите тркалезни форми
без кои и јас не знам кај би гледал. - Петре М.
R
redhead
Гостин
Како може да си толку слеп и суров.
Или едноставно така ти одговара стварно не ми е јасно.
Се осеќам како да гребам со нокти по зид за да ти текне да го уклучиш мозокот.
Не ми е јасно како можеш да бидеш толку ладен.
Али знам само дека веќе е прекасно за се, ама баш за се.
Или едноставно така ти одговара стварно не ми е јасно.
Се осеќам како да гребам со нокти по зид за да ти текне да го уклучиш мозокот.
Не ми е јасно како можеш да бидеш толку ладен.
Али знам само дека веќе е прекасно за се, ама баш за се.
Custvuvam deka proletta od mojata dusa si zamina zasekogas, a na nejzino mesto se smesti esenta, takva e ljubovta doajga i si zaminuva, ponekogas povtorno se vraca,....No neli vo esen nema rascvetani temjanuski, tie cvetaat vo prolet...Esenta vo mojata dusa, da konecno dojde, nema povece ljubov, zasekogas zamina...Samo spomeni kako zoltite listovi, samo snegulki vo zaveanite ulici na moeto srce...Custvuvam deka viulica mi go pokri srceto, ja nema toplinata na ljubovta da go stopi snegot.....samo samotijata caruva...Vreme bese, znaev deka i toj den ce dojdi, denot koga ce moram da te zaklucam vo najdlabokiot del od moeto srce, delot kade sto ce te pokrijam so pajazinata na spomenite...Sega sum sama, potpolno sama so mojata bolka,nema so kogo da ja spodelam.......samo tisinata caruva...Tisinata ce gi sepoti site moi ljubovni bolki vo nekoia prolett sto ce doajga, vo letnite noci tivkiot veter ce ja raskazi mojata ljubov na nekoj zaskitan bran vo moreto......a nekoja morska zvezda mozebi ce napravi srecno necie srce.....Cudesna bajka za nevozvratenata ljubov, bajka za bezgranicnata ljubov sto ti ja podariv....skazna za edna beznadezno zaljubena zena...Povtorno vo nekoja letna noc koga tivko i osameno ce cekoram, koga ce se razminam so nekoj vljuben par, znam deka nasmevka ce go ogree moeto lice, ce se setam povtorno kolku mnogu ljubev eden covek, kolku mnogu sakav da mu ja podaram mojata ljubov, kolku mnogu sakav da gi ostavam site moi baknezi vo negovite dlanki, za da mozi zasekogas da gi ponesi so sebe....
--- надополнето: 12 декември 2012 во 23:40 ---
Custvuvam deka proletta od mojata dusa si zamina zasekogas, a na nejzino mesto se smesti esenta, takva e ljubovta doajga i si zaminuva, ponekogas povtorno se vraca,....No neli vo esen nema rascvetani temjanuski, tie cvetaat vo prolet...Esenta vo mojata dusa, da konecno dojde, nema povece ljubov, zasekogas zamina...Samo spomeni kako zoltite listovi, samo snegulki vo zaveanite ulici na moeto srce...Custvuvam deka viulica mi go pokri srceto, ja nema toplinata na ljubovta da go stopi snegot.....samo samotijata caruva...Vreme bese, znaev deka i toj den ce dojdi, denot koga ce moram da te zaklucam vo najdlabokiot del od moeto srce, delot kade sto ce te pokrijam so pajazinata na spomenite...Sega sum sama, potpolno sama so mojata bolka,nema so kogo da ja spodelam.......samo tisinata caruva...Tisinata ce gi sepoti site moi ljubovni bolki vo nekoia prolett sto ce doajga, vo letnite noci tivkiot veter ce ja raskazi mojata ljubov na nekoj zaskitan bran vo moreto......a nekoja morska zvezda mozebi ce napravi srecno necie srce.....Cudesna bajka za nevozvratenata ljubov, bajka za bezgranicnata ljubov sto ti ja podariv....skazna za edna beznadezno zaljubena zena...Povtorno vo nekoja letna noc koga tivko i osameno ce cekoram, koga ce se razminam so nekoj vljuben par, znam deka nasmevka ce go ogree moeto lice, ce se setam povtorno kolku mnogu ljubev eden covek, kolku mnogu sakav da mu ja podaram mojata ljubov, kolku mnogu sakav da gi ostavam site moi baknezi vo negovite dlanki, za da mozi zasekogas da gi ponesi so sebe....
--- надополнето: 12 декември 2012 во 23:40 ---
Custvuvam deka proletta od mojata dusa si zamina zasekogas, a na nejzino mesto se smesti esenta, takva e ljubovta doajga i si zaminuva, ponekogas povtorno se vraca,....No neli vo esen nema rascvetani temjanuski, tie cvetaat vo prolet...Esenta vo mojata dusa, da konecno dojde, nema povece ljubov, zasekogas zamina...Samo spomeni kako zoltite listovi, samo snegulki vo zaveanite ulici na moeto srce...Custvuvam deka viulica mi go pokri srceto, ja nema toplinata na ljubovta da go stopi snegot.....samo samotijata caruva...Vreme bese, znaev deka i toj den ce dojdi, denot koga ce moram da te zaklucam vo najdlabokiot del od moeto srce, delot kade sto ce te pokrijam so pajazinata na spomenite...Sega sum sama, potpolno sama so mojata bolka,nema so kogo da ja spodelam.......samo tisinata caruva...Tisinata ce gi sepoti site moi ljubovni bolki vo nekoia prolett sto ce doajga, vo letnite noci tivkiot veter ce ja raskazi mojata ljubov na nekoj zaskitan bran vo moreto......a nekoja morska zvezda mozebi ce napravi srecno necie srce.....Cudesna bajka za nevozvratenata ljubov, bajka za bezgranicnata ljubov sto ti ja podariv....skazna za edna beznadezno zaljubena zena...Povtorno vo nekoja letna noc koga tivko i osameno ce cekoram, koga ce se razminam so nekoj vljuben par, znam deka nasmevka ce go ogree moeto lice, ce se setam povtorno kolku mnogu ljubev eden covek, kolku mnogu sakav da mu ja podaram mojata ljubov, kolku mnogu sakav da gi ostavam site moi baknezi vo negovite dlanki, za da mozi zasekogas da gi ponesi so sebe....
Epics™
Академски граѓанин
- Член од
- 29 септември 2011
- Мислења
- 1.590
- Поени од реакции
- 3.891
Зошто да не му се јавиш? Што ако е машко? Па не може само тој да те бара и да те моли.. Очекуваш да се погази себеси за твојата женска суета да биде задоволена..? Види мила моја, ти заслужуваш многу убави работи во твојот живот, заслужуваш почит, заслужуваш љубов...Ама никој, баш никој не заслужил некој да се погази поради него.. Тргни од себе драга моја, ти зарем би се погазила?!
Mark Renton
I live by the tune, I die by the book
- Член од
- 12 ноември 2009
- Мислења
- 5.368
- Поени од реакции
- 4.897
Јас ќе чекам. Треба ли да чекам ? А што чекам ? Зошто воопшто да чекам ?
Ако некогаш повторно сакам, тоа ќе бидеш само ти. Ако не, ќе те чекам тебе.
На доброто со добро се враќа само тоа ќе речам. А тебе ти имам за враќање.
Можда затоа ќе те чекам. Вреди да чекам, додека преовладува твојата искреност спрема мене.
Ќе чекам и убаво ми е. Мислам дека е до музиката тоа. Ако е така, тогаш никогаш нема да ја исклучам.
Твоите постапки ја задржаа надежта кај мене.. Зрачиш со добрина, ми треба тоа ..
А се си има своја граница .. До денот кога и последниот грам надеж не умре ..
среќен роденден .. Те сакам .. Контрадикторен сум
Ако некогаш повторно сакам, тоа ќе бидеш само ти. Ако не, ќе те чекам тебе.
На доброто со добро се враќа само тоа ќе речам. А тебе ти имам за враќање.
Можда затоа ќе те чекам. Вреди да чекам, додека преовладува твојата искреност спрема мене.
Ќе чекам и убаво ми е. Мислам дека е до музиката тоа. Ако е така, тогаш никогаш нема да ја исклучам.
Твоите постапки ја задржаа надежта кај мене.. Зрачиш со добрина, ми треба тоа ..
А се си има своја граница .. До денот кога и последниот грам надеж не умре ..
среќен роденден .. Те сакам .. Контрадикторен сум
- Член од
- 16 јуни 2011
- Мислења
- 684
- Поени од реакции
- 1.193
Бубу реченицава многу убаво ме опишува:
„И не дека нешто беше најзаљубена во него или дека вени сечеше ако заминеше. Чудно беше, ама убаво. Убаво беше да јадеш чоколадо со изладено кафе поспан. ,,
Беше .. Во срцево ќе ги заклучам само убавите спомени, но време беше да се стави крај на оваа тортура.
Фала ти на сите убави денови.
Како и секогаш и секој нареден пат, ќе бидам тука да те сослушам кога ќе ти биде тешко,и ќе ти помагам колку што можам, но јас морам да продолжам понатака.
„И не дека нешто беше најзаљубена во него или дека вени сечеше ако заминеше. Чудно беше, ама убаво. Убаво беше да јадеш чоколадо со изладено кафе поспан. ,,
Беше .. Во срцево ќе ги заклучам само убавите спомени, но време беше да се стави крај на оваа тортура.
Фала ти на сите убави денови.
Како и секогаш и секој нареден пат, ќе бидам тука да те сослушам кога ќе ти биде тешко,и ќе ти помагам колку што можам, но јас морам да продолжам понатака.
Crazy in Love
Here's looking at you kid.
- Член од
- 25 јануари 2007
- Мислења
- 23.859
- Поени од реакции
- 25.413
... ми ја врати насмевката на лицето. Насмевка што еден период заборавив како звучи и како изгледа. Ме правиш среќна...
R
redhead
Гостин
Мирисот на пожолтени страници и пролетта, ме потсеќа на тебе.
На црвените коси и зелените лисја, на допирот на твојата рака.
Позајмени книги.
Позајмена надеж.
Позајмен разум.
Позајмено тело, за да те згрее додека патиш.
А на тебе ли да ти го вратам очајот, што сега не можам да го искоренам од себе?
А бесот?
Или тие се само за мене, да останат тука.
Проклет бес, ме јаде одвнатре.
Јас не знам да бидам како тебе ладна и сурова, без тронка човечност.
Уживаш да нанесуваш болка на друг.
Не сакам да те наречам со правилното име, иако не верувам дека ќе те боли.
Ми одзеде се.
Ама баш се.
Повторно не можам да сонувам.
Легнувам како трупец на преницата, оставајќи трага на безличен човек.
На гостин.
И во својата постела сум гостин.
Само така на поминување, очајно барајќи ги соништата.
Подадена рака од друг, за спас, за насмевка.
Дали да ја подадам мојата?
А што ако испадне како тебе?!
Бес, огромен бес.
Ти покажувам заби како волчица, очајно бранејќи ја и таа трошка на достоинство што ми остана.
И пак прашувам, што ако е тој како тебе?!!!!
На црвените коси и зелените лисја, на допирот на твојата рака.
Позајмени книги.
Позајмена надеж.
Позајмен разум.
Позајмено тело, за да те згрее додека патиш.
А на тебе ли да ти го вратам очајот, што сега не можам да го искоренам од себе?
А бесот?
Или тие се само за мене, да останат тука.
Проклет бес, ме јаде одвнатре.
Јас не знам да бидам како тебе ладна и сурова, без тронка човечност.
Уживаш да нанесуваш болка на друг.
Не сакам да те наречам со правилното име, иако не верувам дека ќе те боли.
Ми одзеде се.
Ама баш се.
Повторно не можам да сонувам.
Легнувам како трупец на преницата, оставајќи трага на безличен човек.
На гостин.
И во својата постела сум гостин.
Само така на поминување, очајно барајќи ги соништата.
Подадена рака од друг, за спас, за насмевка.
Дали да ја подадам мојата?
А што ако испадне како тебе?!
Бес, огромен бес.
Ти покажувам заби како волчица, очајно бранејќи ја и таа трошка на достоинство што ми остана.
И пак прашувам, што ако е тој како тебе?!!!!