Чуствувам дека се губам самата, се чубам самата себе и сопственото јас. Како да пораснав со тебе и научив многу работи. Како солзите да не се доволни за да претставаат големината на болката што ја чуствуваам.( затоа и престанав да плачам) Се чуствувам како еден дел од мене да нема...се трудам, да неможам да кажам дека не се трудам да најдам друг, но се плашам дека никој никогаш нема да добија таква љубов како што доби тој...искрена и чиста. Без лажење, без превари, без закани. Само искрен поглед и бев спрема да направам се ама баш се за да го достигниме врвот на нашата љубов. Често пати размислував како би изгледале нашите деца, мму даваше имиња ти, сакаше да изгледаат како мене...ме боли што се пропадна во вода, катанчето кое го купивме, студот меѓу нашите срца, и сонцето.
Ете, се трудам да бидам кратка...но секоја наредна реченица ме повика на наредна подепресивна. Сакам едноставно да запознаам некоја личност со која ќе ми ги отргне мислите, ќе ме отрне од минатото и ќе ми покаже една работа...животот е убав.
Сакам да најдам таква личност.
.