Уморот е тој ,кој ме убива .
Уморна сум да те барам ,уморна сум да те чекам.
Уморна сум да бидам втора виолина.
Уморна сум од тоа да бидам секогаш само место за одморање.
Уморна сум од тоа да слушам и да се правам добрата другарка после се што ти кажав.
Уморна сум да ги слушам твоите валкани тајни.
Од сега ќе бидам таа твоја барбика , девојка на копче.
Стисни копче и шеги ќе кажувам,
Стисни копче и ќе те слушам.
Стисни копче, ќе зборам валкано.
Стисни копче, ќе имаме секс
Само те молам не барај пак да зборам за себе си, не барај да ти кажувам што мислам. Не барај да вложувам емоции, немој ....
Немој да бараш од мене да кажувам како се чуствувам, кога не сакаш да разбереш.
Немој да ме оставаш да се самозалажувам, поради тоа што повеќе ќе ме боли потоа.
Биди суров, има моменти кога не сакам да ја кренам слушалката, ама не можам да го направам тоа, немам сили. Те молам замини си ако не немаш воопшто емоции за мене ,ако не си спремен да ме ислушаш за момент, бидејќи јас немам сили да си заминам.Парализирана сум и зашеметена од тебе, од восхитот за тебе,од ти како совршено несовршенство.Овоземемска слика на тоа што го барам а, сепак е толку далечно.Ако не си спремен да направиш жртви и знаеш на што мислам, остави ме.Не можам со нешто помалце од тоа што се нарекува врска да живеам.
Знам јас секогаш ќе бидам таа ружната другарка на чие рамо ти плачеш и која за роденден добива попкејк со свеќа, додека некоја друга се радува на парфем .Не дека сум материјалист, ама колку и да се лажеме, подароците многу кажуваат .
Секогаш ќе бидам таа полната со разбирање, а потоа на некоја друга ќе и кажуваш колку ти значи таа, колку направила за тебе се .
Нема врска, умор и болка владеат со мене ,стравот и сомнежот се мои вечни господари.Те молам пред се немој тивко,бавно и долго да ги ништитш чуствата во мене .Пресечи брзо, многу брзо.Ќе крварам и ќе плачам ама побрзо ќе го пребродам, помала е болката и агонијата за мене барем.
Не сум јас некоја која е начитана,убава и згодна , јас сум кловнот .Кој би сакал да биде со кловн?Искрено?