Најмила,
Знам дека се договоривме да не контактираме извесен периодот, "да се оладиме малку", ама јас не можев повеќе да чекам. Дента кога замина, си ветив дека никогаш повеќе нема да ти прозборам. Но, тогаш само цвикав како повредено дете. Сепак, никогаш не сакав да бидам првиот што ќе исконтактира.
Кога си фантазирам, ти секогаш ми се враќаш ползејќи. Изгледа дека мојата гордост го бара тоа. Но сега гледам колку ме чинеше таа моја гордост. Уморен сум од преправање дека не ми фалиш. Не ми е гајле ако изгледам како папучар. Ич не ми е гајле кој прв ќе исконтактира, битно е да бидеме заедно. Можеби е време да прозборат нашите срца, и тоа силно. А ова вика моето срце...
Нема ниедна како тебе... Те барам во очите и цицките на секоја која ќе ја видам, но не е исто. Не се ни блиску. Пред две недели сретнав една цура во Маракана и ја земав дома со мене. Не го кажувам ова да те повредам, туку да ти покажам колку сум очаен. Таа беше мала, 19- тина години, со онакво екстра тело како да тренира уметничко клизање. Цициња, газе, страва. Сакам да ти кажам, ептен екстра тело. Сон за секое машко. Да, ама кога седев на каучот си помислив околу тоа кои ствари почнале да ми значат во живот. Све е тоа вештачко, екстра тело не значи ништо.
Дали тоа прави супер секс? Во овој случај да, ама ме разбираш што сакам да ти кажам, нели? Дали тоа ја прави добра девојка? Дали има подобро срце од твоето? Чисто сумњам. Досега за ова никогаш не сум мислел. Што знам, изгледа малце сум пораснал.
Попосле, откако се истурив во неа, се најдов во мисла. Се осеќав испразнето. Не беше до нејзината перфектна техника или до нејзините светкави очиња, нешто друго беше, како да сум изгубил нешто. И тогаш ми текна.
Не беше исто дека ти не беше таму. Ти текнува што мислам? Ништо не е исто без тебе. Боже, ќе полудам без тебе. Све што правам само на тебе ме потсеќа.
Во саботата, сестра ти помина од кај мене да ми врати едно филмче. И си викам, Вики е само дете и све тоа, ама симпатична е и ептен ми е другар низ празново време.
Ми има дадено многу добри совети за тебе и општо за жени. Работи на тоа јас и ти да бидеме пак заедно. И така ние си пиеме во топла када и си збориме за посреќни времиња. И гледам едно тинејџерче со иста ДНК како твојата и само мислам на тоа колку она личи на тебе кога имаше 18. И тоа речиси ме тера на плачење. И после искочи дека Вики нема гајле за анал, и ми текна колку пати сум те терал да пробаме, и како тоа некако не раздели.
Ама можеш ли да си замислиш како, дури и кога сум во неа, мислам само на тебе? Озбилен сум. Знаеш ти убаво, срцето ти кажува дека не лажам. Не мислиш ли дека може да пробаме пак? Да избришеме све и да почнеме отпочеток? Јас мислам дека можеме.
Ако мислиш исто, те молам... те молам кажи ми! Ако не, може да ми кажеш каде е даљинското?
.АМа знај ке го одржам ветувањето што ти го дадов овој пат ке те оставам и ке правам што помалку работи да те потсетуваат на мене.Ама едно запамти иако ти мене веке не ме сакаш јас те сакам повеке од кого и да било и ми треба време и време да те заборавам(ако воопшто е возможно тоа).Бидејки веке не кумуницираме се надевам дека ке го прочиташ постот некогаш 
Фала за поклонот, преубав е! :back: