На крајот излага дека јас сум тој што погрешно ги перцепира работите.
Не, не сум тоа јас, сето тоа се случува со причина.
Не сум мало дете, па да се лажем за едно бомбонче.
Смешно ти е знам, испаднав смешен,
што да правам кога ме збуни.
Благодарам, сепак уште едно ново искуство.
Колку ми беше добро додека не ги покажував своите чуства, на крајот се да упропастам. Реков дека ќе чекам и чекав, но крајот се доближува и чуствувам сето тоа што е правено и зборувано до сега како да исчезнува,
осеќам дека сум отфрлен и не мгогу битен.
Што и да кажав сега, па дури и со овој пост, тебе нема ништо да ти бидно, дека сепак,
ти победи.
