Ти имам кажано одамна дека не сакам да зјапаш во мене, дека ме буни твојот поглед, дека ако продолжиш така никогаш нема да те заборавам....а ти што правиш?-продолжуваш да ме гледаш, да се вртиш кога одам некаде...и секогаш е само тоа, ништо повеќе, ниту еден збор...
Ако не чувствуваш ништо за мене тогаш зошто така ми правиш? Однесувај се така како што зборуваш...Престани да ме прогонуваш со погледот, доста веќе...малку ли се 3 години?
Глупаво е веќе ова, глупаво е да те сакам без да ми даваш надеж, без да сум те бакнала...да се задоволувам само со твоите погледи.Не дека не ги сакам, напротив, тоа е се што сум добила од тебе и ако не беа тие најверојатно досега ќе те избришев од срцето, но проблемот е што тие досега не сменија ништо, нема ни да сменат...само ќе ме мачат, ќе ме стават во мисли...а не е фер спрема мене, ми даваат надеж која знам дека е лажна но не можам да ја исфрлам, можеби со разумот-да, но од срцето не сака да си оди...