Имав само 19 години кога љубовта со волшебна светлина ми ги отвори очите и прв пат ми ја допре душата со своите огнени прсти.Ти беше првата жена која со својата привлечност го разбуди мојот дух,ме одведе во градината на небеските чувства,кадешто деновите поминуваат како сон,а ноќите како свадбена веселба.Ти ме научи да се молам со својата убавина на убавината и со своите чувства ме научи да се молам на убавината,покажувајки ми ја тајната на љубовта,ми го изрецитира првиот стих на светот на нематеријалното.Дали постои некое момче кое не се сеќава на првото девојче,што на неговата младост ненајдено му донело слатко будење?Секогаш го разнежува оној волшебен миг во кој одеднаш ќе сфати дека сосема се изменил,дека длабоко во него завладеало возбудувањето-слатко,иако горчливо во својата таинственост,убаво,иако облеано со солзи,со својата копнеш и со непроспиени ноќи.Секое момче ја има својата прва љубов,која одеднаш се појавува во пролетта на неговиот живот и на неговата осаменост му носи поетско знаечење,неговата зачмаеност ја заменува со сласт,со ноќниот мир на песните.Бев изгубен меѓу пораките што ги испраќаат природата и книгата,кога во шепотот од румените усни во тебе слушнав љубов.Мојот живот беше празен,пуст и ладен,исто како и Адамовиот во рајот,кога пред себе,како столб од светлина,те здогледав тебе.Ти беше Ева на моето срце,исполнето со неоткриени тајни и чуда,откривајќи му ја суштината на живењето и запирајќи го пред тие призраци,како пред огледало.Ева го изведе адам од рајот со својата цврста волја и неговата попустливост,а ти ме воведо во рајот на љубовта и чистотата на својата љубов и мојата желба.Она што му се случило на првиот човек,ми се случи и мене.Огнениот меч што го избркал од рајот сличен на оној што со блесокот на својата острица ме исплаши и мене и со сила ме оддалечи од љубовниот рај,пред да го прекршам заветот и да ги пробам забранетите плодови.