А ова да го додадам: Дедо ми имал дуќан (бакалница) пред војната 1941, за време на војната, и по војната. И му дошле од државата и „во името на народот“ му го одзеле и го направиле државен.
Дали ти кажале дека во тоа време да си бил бакалџија требало да си соработник со окупаторите, со шајкачите и татарите,а секако да имаш и слики од Цар Борис или Караџорџевиќ
А демек сакаш да кажеш дека дедо ми бил за Борис или за Александар? Ова е најголемата глупавост што можеше да ја истресеш, што е типична догма останата од времето на „комунизмот“. Тотална невистина. Демек, не можело да се работи, да се отвори дуќан и се матка нешто да се врви животот.
Уште една негативност од „комунизмот“ (со која е задоен и охриѓанецот, мој „полуземо“) е што заработката, богатењето го направија тешко зло. Дедо ми воопшто не бил богаташ, но работел. Ти веројатно си имал дедовци кои биле тешки сеирџии и чекале државата да им даде се. Како што денес се очекува тоа. Не, тоа ни е најголемата маана, исто така оставштина од СФРЈ. Не се научивме да работиме.
Југославија имаше 20 милијарди долг, но тој долг беше само од „непростените“ кредити. Веќе пишав дека на СФРЈ неколку пати и беа отпишувани долгови. А плус... тие 20 милијарди имаа сосема друга вредност во тие години.
Да се разбереме, јас не сум од оние кои плукаат по СФРЈ. Јас не сакам после битка да сум генерал и да плукам по се што минало. Напротив, убаво ми беше се да е ОК, без разлика каде ти работат родителите. И да е загубар, платата те чека на први. Ама сум свесен дека е тоа илузија која не може долго да трае.
Ајде да сме реални, па да си признаеме дека во СФРЈ Македонците бевме „гревчињата“. Потценети, не ретко омаловажувани (секако, не јавно)... Но, тоа е друга тема.[DOUBLEPOST=1434369771][/DOUBLEPOST]
Ние уште живееме од тоа што се направи во бивша Југославија. Да не беа куќите на родителите или становите кои успеале да ги купат во тоа време, денес ќе бевме бездомни парталковци.
Моите родители на 30 години имале работа, кола и куќа, ништо од тоа немаат наследено, самите си го стекнале. Колкумина од вас можат да се пофалат со такво нешто?
Тоа е работата, што стекнувањето не беше баш на реална (пазарна) основа. Пишав за кредитите... Земи 50,000... врати 30,000 евра (денешни). Пак велам, супер е тоа, ама тоа е во светот на бајките, додека си дете, ама минува времето и не може веќе.[DOUBLEPOST=1434370355][/DOUBLEPOST]
ЦЦЦЦЦЦЦЦ. Не знам што се случува со вас бе луѓе. Стварно не ми е јасно како сте се уште убедени дека овој систем е подобар? Викаш дека сега имаш поголема можност за заработка,така? Епа нормално Мандрак,секој ќе има можност за поголема заработка ако има во банка едно 50 000 евра па да си започне со приватен бизнис. Ама луѓево на денешницава немаат ни 2 денари заштедено,така да ... Истотака, викаш дека во приватна компанија како вработен ќе мораш да си ја заработиш платата. А за каква ПЛАТА правиме муабет ? Велешката е 10 - 12 000 денари.Некаде и помалку.А и во другите градови не е нешто за фалење работава. Тато со југословенската плата заштедил и за куќа и за кола и за одмори се имало и како крал живеел.Се тепале кој да плати кога идела сметката во кафана.Сега за леб се нема бе човече. Луѓево од стресови изумреа пошто немаат ни сметките да си ги платат.
А бе нормално дека тој систем е подобар, ама цело време трубам дека тој систем не е поставен на реални основи и не може да опстане. Не може да се земаат плати, да се даваат багателни кредити, да се даваат станови за без пари, одмори за без пари.... Некој мора да плати за тоа. Е сега, Кувајт можеби може така, со нафтата... ама Југославија немаше економска сила за тоа. Се беше од странски крадити, а не од економски благодети и раст.
Пак ќе повторам. СУПЕР е така... и МНОГУ ПОУБАВО од денеска (ако е тоа прашањето), ама треба да сме сериозни и зрели да кажеме дека не може тоа за долго да тера.
za takvi raboti i otvaranje na biznis......
. Е сега ова може беше и од политика за зголемување на наталитетот, по војната. 
