Писмо на керката - студентка до домашните.
Драги мама и тато. Се извинувам што не сум ви пишала мнооогу време! Се срамам поради тоа. За почеток да ви кажам оти добро сум. Инаку го запалив станот несакајќи и сеа морам да платам оштета за зградата од 35 000 евра. Можеше да биде и поголема штетата меѓутоа комшијата од спротива видел и виканл пожарникари и брза помош. Многу хуман гест од негова страна. А плус и ми понуди да живеам кај него. И јас, оти немаше каде, прифатив. По некое време лудо се заљубивме. И многу се сакаме. Сакам да се омажам за него. Сигурно нема да ви претставува проблем оти е од друга вероисповест и со темен тен на кожата. Се надевам ке ги сакате внучињата како што ме сакавте и мене. Со оглед на тоа дека тој е 2 пати постар од мене, некаде ваша генерација, добро ке се сложувате. Решивме да правиме свадба. Единствено нешто пто ја одложува свадбата е неговата инфекција. Докторите ја викаат сифилис. И јас ја имам ама мене сега подобро ми е... Повраќам само еднаш неделно. А тој е во болница. Се надевам најскоро ке се смири се и ке биде како што треба.
Драги мои, нема врска сето тоа што ви го напишав. Значи не сум запалила станот, ниту имам црнец дечко, а уште помалку сифилис или други глупости. Виситната е квадрирав година, само сакав да ви укажам колку положи работи има од тоа. Ве сака, вашата ќерка!