Посебно ако се погодат сите во исто време...Секоја чест тато.. Со четири жени дома, не ти е лесно..
Вашиот татко!
- Креатор на темата sunshinebaby
- Време на започнување
- Член од
- 14 октомври 2010
- Мислења
- 5.122
- Поени од реакции
- 15.937
Кога бев основно, мислам 7мо, почнавме тогаш со физика. Нему му одат и ги разбира природниве науки. Не ми беа јасни некои прашања или задачи и го седнав да го распрашувам.
Ми рече - Си ја прочита убаво лекцијата? Викам - Не.
Ај седни прочитај си, па ако имаш нешто нејасно тогаш дојди прашај ме. Јас му се налутив, тато не сака ништо да ми покаже. Но, откога прочитав и разбрав сама, не ми требаше да ми покаже ништо.
Пред некое време уствари сфатив дека можеби затоа се научив сама прво да пробам да решам нешто, било што во животов, а не секогаш да барам само помош.
Искрено од дно на душа го сакам човекот.
Најмногу на светов. Си ја сакам и мајка ми, и брат ми, али овој човек ми е идол, го обожавам.
Не би го заменила за ниеден татко на светов.
Мислам дека само тој толку добро ме познава, од поглед може да каже дали сум или не добро. Само тој знае да ме утеши, со тие зборови кои така оптимистички ми влијаат, тоа е чудо едно. Иако имале многу глупости и препреки во животот, тој си е секогаш сталожен, присебен, гледа секогаш за напред, дека ако веќе се случило, нема жалење за тоа, нема застанување.
Никогаш не ме фалел како што сите родители си ги фалат децата на комшиите, никогаш ни јас не сум му кажала дека сум ужасно среќна што од него научив се и станав каква што сум, но и јас знам дека се гордее со мене (засега), а и тој знае јас што мислам.
Родител во вистинска смисла на зборот. Никогаш не ме опсипувал со подароци, што дека не можел во моменти, што од тоа дека не сум ни барала, но внимание, разбирање, совет, љубов сум имала секогаш. Дури и кога не сум барала.
Се што ми било потребно, сум добивала.
Одличен е со деца, ужасно смешен.
Како што е одличен татко, сигурна сум дека ќе биде уште подобар дедо.
Доста е младолик, сите му кратат 7-8 години од тоа колку е навистина. Уште нема бело влакно, па се надевам дека и јас после 50 и некоја ќе почнам со фарбање, бар тој ген од него да сум го наследила, оти физички немаме никаква сличност.
Пред некој ден гледавме видео кога сум била мала, 2-3 годинки имам. Се смеевме скоро пола саат зборувајќи каква жолта зелка сум била. Дека бев ко сонце во косата, природна плавуша. Тој има онака бушава коса, па ми раскажуваше дека секогаш кога дремел поручек, кога станувал на коса имал мали шноли кои сум му ги ставала во меѓувреме.
Секогаш кога ме испраќа на воз, сите си заминуваат, тој чека да тргне вовчето.
Ми се јавува скоро секој ден кога сум во Ск.
Заштитнички е настроен кон мене. Кога му кажав за дечко ми, само ми измрмка дека секако не можеле во манастир да ме стават.
Има многу доверба во мене и во моите одлуки, ме проверува, но остава сама да си завршувам тоа што сум замислила. Секогаш викам, никогаш нема да си простам ако него некогаш го разочарам.
За замерка му ставам дека некогаш се нервира за тотално банални работи. Е, тој ген сум го наследила!
Доста пишував. Уште многу да ми е жив и здрав, цел живот ќе ми биде потребен. Горда сум што го имам за татко и многу, многу си го сакам.
Ми рече - Си ја прочита убаво лекцијата? Викам - Не.
Ај седни прочитај си, па ако имаш нешто нејасно тогаш дојди прашај ме. Јас му се налутив, тато не сака ништо да ми покаже. Но, откога прочитав и разбрав сама, не ми требаше да ми покаже ништо.
Пред некое време уствари сфатив дека можеби затоа се научив сама прво да пробам да решам нешто, било што во животов, а не секогаш да барам само помош.
Искрено од дно на душа го сакам човекот.
Најмногу на светов. Си ја сакам и мајка ми, и брат ми, али овој човек ми е идол, го обожавам.
Не би го заменила за ниеден татко на светов.
Мислам дека само тој толку добро ме познава, од поглед може да каже дали сум или не добро. Само тој знае да ме утеши, со тие зборови кои така оптимистички ми влијаат, тоа е чудо едно. Иако имале многу глупости и препреки во животот, тој си е секогаш сталожен, присебен, гледа секогаш за напред, дека ако веќе се случило, нема жалење за тоа, нема застанување.
Никогаш не ме фалел како што сите родители си ги фалат децата на комшиите, никогаш ни јас не сум му кажала дека сум ужасно среќна што од него научив се и станав каква што сум, но и јас знам дека се гордее со мене (засега), а и тој знае јас што мислам.
Родител во вистинска смисла на зборот. Никогаш не ме опсипувал со подароци, што дека не можел во моменти, што од тоа дека не сум ни барала, но внимание, разбирање, совет, љубов сум имала секогаш. Дури и кога не сум барала.
Се што ми било потребно, сум добивала.
Одличен е со деца, ужасно смешен.
Како што е одличен татко, сигурна сум дека ќе биде уште подобар дедо.
Доста е младолик, сите му кратат 7-8 години од тоа колку е навистина. Уште нема бело влакно, па се надевам дека и јас после 50 и некоја ќе почнам со фарбање, бар тој ген од него да сум го наследила, оти физички немаме никаква сличност.
Пред некој ден гледавме видео кога сум била мала, 2-3 годинки имам. Се смеевме скоро пола саат зборувајќи каква жолта зелка сум била. Дека бев ко сонце во косата, природна плавуша.
Тој има онака бушава коса, па ми раскажуваше дека секогаш кога дремел поручек, кога станувал на коса имал мали шноли кои сум му ги ставала во меѓувреме.Секогаш кога ме испраќа на воз, сите си заминуваат, тој чека да тргне вовчето.
Ми се јавува скоро секој ден кога сум во Ск.
Заштитнички е настроен кон мене. Кога му кажав за дечко ми, само ми измрмка дека секако не можеле во манастир да ме стават.
Има многу доверба во мене и во моите одлуки, ме проверува, но остава сама да си завршувам тоа што сум замислила. Секогаш викам, никогаш нема да си простам ако него некогаш го разочарам.
За замерка му ставам дека некогаш се нервира за тотално банални работи. Е, тој ген сум го наследила!
Доста пишував. Уште многу да ми е жив и здрав, цел живот ќе ми биде потребен. Горда сум што го имам за татко и многу, многу си го сакам.
- Член од
- 1 јуни 2011
- Мислења
- 25.909
- Поени од реакции
- 41.872
Некои не ги сакаат и почитуваат татковците а некои како мене се би дале да го видат уште еднаш....
- Член од
- 29 октомври 2011
- Мислења
- 1.712
- Поени од реакции
- 1.152
Исто и јас...
--- надополнето: 15 септември 2013 во 01:34 ---
До пред 5,5 години,ОН ми беше силата за движење....се што знаев и имав,беше ОН.....
Сега кога го нема,немам сила....сега го нема,највеќе ми треба....
И кога легнувам и кога станувам,мислите ми се кај НЕГО...сигурно сака да ми помогне...можеби и во тоа е мојата сила да успеам во некој работи...
Кога ќе ми искрсне некој проблем (а сега ги имам доста) помислувам...како ОН ќе го решеше тој проблем,знам дека неможам...како НЕГО....
Се надевам дека ќе успеам...и тоа само поради НЕГО...
Ги сакам и татко ми и мајка ми кој се сега сигрно заедно...и стрепат за мене,исто како кога беа поред мене....
- Член од
- 30 април 2013
- Мислења
- 674
- Поени од реакции
- 1.293
Мојот татко!
Се би дала да би можела да го видам барем уште еднаш.
За жал не оди тоа така. Не успеав ниту да се опростам од него.. Беше сосема ненадејно...бев премногу далеку... не знаев што ме очекува.
Огромна болка ..неопишливо чувство... кога ја дознав веста... а не можев ништо да направам за да го сменам тоа.. или барем да го видев ако ништо повеќе...
Касно стигнав.. Недостига ужасно,ужасно многу...
Ми недосига играњето со него.. имавме многу заеднички работи.. иако разведени со мајка ми... беше тука секогаш кога ми беше потребен за што и да ми треба. Но ете...и сега понекогаш имам обичај да си го замислам и да разговарам со него во мојата имагинација. Го замислувам седнат спроти мене како и секогаш,како ми кажува некоја авантура или пак се смее на моите глупости...
Ах,можеби не требаше да ја отворам темава... болна точка ми е навистина..
Те сакам Тато!
Се би дала да би можела да го видам барем уште еднаш.
За жал не оди тоа така. Не успеав ниту да се опростам од него.. Беше сосема ненадејно...бев премногу далеку... не знаев што ме очекува.
Огромна болка ..неопишливо чувство... кога ја дознав веста... а не можев ништо да направам за да го сменам тоа.. или барем да го видев ако ништо повеќе...
Касно стигнав.. Недостига ужасно,ужасно многу...
Ми недосига играњето со него.. имавме многу заеднички работи.. иако разведени со мајка ми... беше тука секогаш кога ми беше потребен за што и да ми треба. Но ете...и сега понекогаш имам обичај да си го замислам и да разговарам со него во мојата имагинација. Го замислувам седнат спроти мене како и секогаш,како ми кажува некоја авантура или пак се смее на моите глупости...
Ах,можеби не требаше да ја отворам темава... болна точка ми е навистина..
Те сакам Тато!
P
parvati
Гостин
Прф диџеј у Куманоо што пуштаја хипи музику на игранке у Соколану ! Сс његову прву плату од ЧИК : ))) oн е купија дисџокеј опрему од Загреб и миљон плоче, лонг плејке што ги вика он. Ист е како мене, фала богу што не личу на комшију
А кој комшија ? Ми смо се селиле сто пута, тато вика дека е Инжињер за селење, такфа му судбина...
Ск смо на наше ТЛО : ) грацијаз миле(не се вика Миле бе не се губите) Он има "чудно" име, Сфи Ациња се викаф Александар, он се вика праилно Аце : )
Харизматичан,пргаф,вредан,нервозан(кд нема работа, јебига приватњаковиќ) он е исти ја, само кд ке остару
Уста не затфараше куде и да идесмо на гости, најголеми заебанцие ги праеше он
Знае да плесне заебани модерни муабети, знае што е еЛеСДи бе : ) Рокамо заедно по едну ракију сфаки дн пред ручак
Живели тато !
Он мрзи политику а сака музику, сака да шета,да иде по одмори, да планинари, да скита кд му се укаже прилика
И дн днска кд се шета сс маму он гу држи за руку како порано кд су шетале на корзо : )
Омилен глумац му е Раде Шербеџија, а групе Бело Дугме,Смак,Пинк Флоид...
А кој комшија ? Ми смо се селиле сто пута, тато вика дека е Инжињер за селење, такфа му судбина...
Ск смо на наше ТЛО : ) грацијаз миле(не се вика Миле бе не се губите) Он има "чудно" име, Сфи Ациња се викаф Александар, он се вика праилно Аце : )
Харизматичан,пргаф,вредан,нервозан(кд нема работа, јебига приватњаковиќ) он е исти ја, само кд ке остару
Уста не затфараше куде и да идесмо на гости, најголеми заебанцие ги праеше он
Знае да плесне заебани модерни муабети, знае што е еЛеСДи бе : ) Рокамо заедно по едну ракију сфаки дн пред ручак
Живели тато !
Он мрзи политику а сака музику, сака да шета,да иде по одмори, да планинари, да скита кд му се укаже прилика
И дн днска кд се шета сс маму он гу држи за руку како порано кд су шетале на корзо : )
Омилен глумац му е Раде Шербеџија, а групе Бело Дугме,Смак,Пинк Флоид...
Татичко многу си го сакам , најголем пример ми е во семејството. Сакам да бидам добра, праведна , поштена како него и покрај тоа што знам дека добрите луѓе најмногу стрдаат во животот. Иако не сум многу отворена личност и никогаш не сум покажала чувства пред татко ми, секогаш ќе го сакам најмногу од сите.
MajMyH
EngineereD Fr0m DarknesS proTected by Divini✞Y ☤
- Член од
- 11 септември 2011
- Мислења
- 2.630
- Поени од реакции
- 2.256
кога го видов насловот на темава се мислев дали да ја отворам, знаев дека ќе заплачам колку и да сакам да се воздржам.....
Човекот кој го посвети целиот живот за да направи од мене нешто, нешто кое неговите родители му го одзедоа да не успее самиот, страшно интелигентен али и наивен за светот околу него. Ми беше идол и мотивација во животот, ме поддржуваше за секој мој чекор, знаеше да ми ги опрости и на најдобар начин да ми укаже како да ги поправам грешките....работеше премногу мислеше дека со чесна работа ќе може да успее да постигне нешто, нешто со кое ќе биде запаметен....остана запаметен беше и ќе се памети во оваа фамилија како отскочната даска и се надевам дека ќе го продолжам она што тој го започна...дека нема да го разочарам каде и да е сега.
Имавме премногу заеднички работи, обожаваше кога одевме заедно на риболов, лов, кога собиравме печурки, планинарење, беше човек на природата, ја обожаваше и го користеше секој слободен момент да е во неа, пчелите го опуштаа, а воедно и разочараа последните години, тоа беа местата каде се осеќаше слободен, го користеше секој момент да е покрај фамилијата, одделуваше од своја уста за да ни даде се што е потребно, да не не оддели од ништо, беше атлета човек со инзворедна сила и цврстина и се молам да имам наследено барем дел од неговата генетика, дел од неговиот мозок, дел од неговата интуиција...не веруваше на луѓето, не се дружеше премногу со било кого, знаеше да го процени секого само за неколку минути..не сакаше преваранти и фалбаџии. Ја имав најголемата слобода која татко може да му ја даде на син, бев рамо до рамо со него уште од најмали нозе пробував да му докажам дека сум способен, секогаш сакав да се докажам пред него и физички, а и умствено, во животот не крена воошто рака на мене се гордееше и пробуваше да ме научи на се што знаеше, се што би можело да ми се најде во животот, жал ми е што не научив уште премногу работи..
-Ти ветив нешто што не го исполнив, мислев дека сум доволно паметен, а ти доволно силен за да го победиш срањето кое те зеде од мене, пробав да направам се, очигледно не доволно, се осеќам виновен за некои чекори на кои можеби погрешив, го избрав погрешното, требаше да казнам некои луѓе али се додека не ги изведам оние кои ми ги остави на правиот пат несмеам да направам никаква глупост....
посакувам да ја имам храброста која ја имаше ти, и во моментот кога те држев на раце, кога го испушташе последниот здив не покажа страв, сеуште мислеше како да ми помогнеш мене и на две убавици со кои ме остави, кои се единствените на кои верувам, кои ме сакаат и морам да ги штитам се до последен здив во мене. Кога би можел да го вратам времето знам што би променил се надевам дека некогаш ќе имам прилика да те сретнам повторно, беше единствениот човек со кој можев да поразговарам без да се плашам дека ќе бидам преварен, се надевам дека откако ќе ја завршам мисијата која ми следува тука ќе те сретнам повторно..за колку време незнам али посакувам да е пократко.
Знам дека си покрај мене иако те нема физички, живееше прекратко за да направиме се што планиравме, но направи колку други во неколку животи, ќе се обидам да не те разочарам и да докажам дека израсна човек кој е способен да се грижи за себе и за оние кои го сакаат, да направи да бидеш запамтен и да се гордееш каде и да си, се додека имам здив во градите, се додека имам сила во мене ќе го користам секој час да станувам подобар и да постигнам повеќе....извини што заплакав додека го пишував ова...али некаде морав бидејќи ќе прснам, разочаран сум од сите на кои му верував.
Човекот кој го посвети целиот живот за да направи од мене нешто, нешто кое неговите родители му го одзедоа да не успее самиот, страшно интелигентен али и наивен за светот околу него. Ми беше идол и мотивација во животот, ме поддржуваше за секој мој чекор, знаеше да ми ги опрости и на најдобар начин да ми укаже како да ги поправам грешките....работеше премногу мислеше дека со чесна работа ќе може да успее да постигне нешто, нешто со кое ќе биде запаметен....остана запаметен беше и ќе се памети во оваа фамилија како отскочната даска и се надевам дека ќе го продолжам она што тој го започна...дека нема да го разочарам каде и да е сега.
Имавме премногу заеднички работи, обожаваше кога одевме заедно на риболов, лов, кога собиравме печурки, планинарење, беше човек на природата, ја обожаваше и го користеше секој слободен момент да е во неа, пчелите го опуштаа, а воедно и разочараа последните години, тоа беа местата каде се осеќаше слободен, го користеше секој момент да е покрај фамилијата, одделуваше од своја уста за да ни даде се што е потребно, да не не оддели од ништо, беше атлета човек со инзворедна сила и цврстина и се молам да имам наследено барем дел од неговата генетика, дел од неговиот мозок, дел од неговата интуиција...не веруваше на луѓето, не се дружеше премногу со било кого, знаеше да го процени секого само за неколку минути..не сакаше преваранти и фалбаџии. Ја имав најголемата слобода која татко може да му ја даде на син, бев рамо до рамо со него уште од најмали нозе пробував да му докажам дека сум способен, секогаш сакав да се докажам пред него и физички, а и умствено, во животот не крена воошто рака на мене се гордееше и пробуваше да ме научи на се што знаеше, се што би можело да ми се најде во животот, жал ми е што не научив уште премногу работи..
-Ти ветив нешто што не го исполнив, мислев дека сум доволно паметен, а ти доволно силен за да го победиш срањето кое те зеде од мене, пробав да направам се, очигледно не доволно, се осеќам виновен за некои чекори на кои можеби погрешив, го избрав погрешното, требаше да казнам некои луѓе али се додека не ги изведам оние кои ми ги остави на правиот пат несмеам да направам никаква глупост....
посакувам да ја имам храброста која ја имаше ти, и во моментот кога те држев на раце, кога го испушташе последниот здив не покажа страв, сеуште мислеше како да ми помогнеш мене и на две убавици со кои ме остави, кои се единствените на кои верувам, кои ме сакаат и морам да ги штитам се до последен здив во мене. Кога би можел да го вратам времето знам што би променил се надевам дека некогаш ќе имам прилика да те сретнам повторно, беше единствениот човек со кој можев да поразговарам без да се плашам дека ќе бидам преварен, се надевам дека откако ќе ја завршам мисијата која ми следува тука ќе те сретнам повторно..за колку време незнам али посакувам да е пократко.
Знам дека си покрај мене иако те нема физички, живееше прекратко за да направиме се што планиравме, но направи колку други во неколку животи, ќе се обидам да не те разочарам и да докажам дека израсна човек кој е способен да се грижи за себе и за оние кои го сакаат, да направи да бидеш запамтен и да се гордееш каде и да си, се додека имам здив во градите, се додека имам сила во мене ќе го користам секој час да станувам подобар и да постигнам повеќе....извини што заплакав додека го пишував ова...али некаде морав бидејќи ќе прснам, разочаран сум од сите на кои му верував.
- Член од
- 26 август 2013
- Мислења
- 212
- Поени од реакции
- 238
Чале (многу го нервира тај израз ама од милост така му викам) е човече ипол. стварно... има постапки шо ко ги праа мн ме нервира и не само мене туку и сите други дома ама у секој случај, пак си го сакам(е). благодарение на него јас сум тај шо сум денеска. цели 20 год скоро е бил одделен од мама терајки за нас подобра иднина и затава вечно ке му бидам благодарен. знам дека никојпат нема да го прочита тава оти никојпат му немам покажано форумов ам у секој случај, Зоки е еден и единствен...
- Член од
- 21 септември 2012
- Мислења
- 1.308
- Поени од реакции
- 1.443
Кратко и јасно, да бидам барем 50% од она што е тој, ништо повеќе не ми треба. Знаеме да се изнервираме меѓусебно премногу во одредени моменти безразлика кој е крив (секогаш јас ). Не сме некои да се гњавиме да се гушкаме, да си искажуваме љубов меѓу татко и син, ама кога работата била сериозна- ни за момент не сум го оставил. Убивам за него.
). Не сме некои да се гњавиме да се гушкаме, да си искажуваме љубов меѓу татко и син, ама кога работата била сериозна- ни за момент не сум го оставил. Убивам за него.- Член од
- 26 јануари 2009
- Мислења
- 11.594
- Поени од реакции
- 18.010
- Член од
- 17 мај 2014
- Мислења
- 124
- Поени од реакции
- 214
Мојот херој 
.
Со 3 жени дома знам дека не му е лесно.
Нема син да го дружи, но затоа ме има мене. Заедно гледаме фудбал, пишуваме ливчиња за кладилница, правиме муабет за автомобили, политика и сл.
Премногу сум му благодарна што не се штедел ни физички ни финансиски да ни ги обезбеди сите услови, а најблагодарна за љубовта што ми ја пружа.
Се што сакам е да го направам горд на мене и среќна сум што успевам во тоа. Се за него
.Со 3 жени дома знам дека не му е лесно.
Нема син да го дружи, но затоа ме има мене. Заедно гледаме фудбал, пишуваме ливчиња за кладилница, правиме муабет за автомобили, политика и сл.
Премногу сум му благодарна што не се штедел ни физички ни финансиски да ни ги обезбеди сите услови, а најблагодарна за љубовта што ми ја пружа.
Се што сакам е да го направам горд на мене и среќна сум што успевам во тоа. Се за него
- Член од
- 15 април 2013
- Мислења
- 1.038
- Поени од реакции
- 796
Мило ми е што читам толку постови во кои таткото е татко...
Мојот татко? Ништо не прашви ме... јас сум строго против абортусот ама јас сум причината што е оправдан абортусот на здрав плод во општеството.
И го уништил на мајка ми животот малолетна пред да и почне животот, остави едно дете од друга веројатно малолетна в дом, а и ние иако во иста куќа слабо постоевме за него.
Ценете ги своите татковци, секој обид да ве заштитат, секое нејадење за вие да јадете, секоја расправија за да ви укажат на грешка. Ценете се, бидете свесни дека го имате.
Мојот татко? Ништо не прашви ме... јас сум строго против абортусот ама јас сум причината што е оправдан абортусот на здрав плод во општеството.
И го уништил на мајка ми животот малолетна пред да и почне животот, остави едно дете од друга веројатно малолетна в дом, а и ние иако во иста куќа слабо постоевме за него.
Ценете ги своите татковци, секој обид да ве заштитат, секое нејадење за вие да јадете, секоја расправија за да ви укажат на грешка. Ценете се, бидете свесни дека го имате.
Мојот татко-беше борец и непоправлив оптимист.Никогаш не појдовме в кино, а одевме во театри , музеи, патувавме. Секогаш ми велеше дека јас можам се што ќе посакам. Јас не му верував, и велев не можам да направам ова, или она, не сум умна, немам време, тешко е...
Тој ми кажуваше дека подобро е да бидам искрена со него и да речам не сакам нешто одколку да го убедувам дека не можам...Ми ја вметна во умот свеста и сознанието за силата на сопствениот ум и тело дека можам се што ќе посакам , дека можам секој свој сон да остварам. Ми подари слобода на избори лично мои и одговорност за своите одлуки. Незнам како го направи сето тоа. Најмногу му благодарам што ми заблагодари што бев негово дете со кое се гордее .Јас му реков како можеш да си среќен кога се каравме понекогаш...Тој рече дека не сакал да има послушно дете кое слепо ќе ги исполнувало неговите задачи, туку сака да има дете кое мисли со своја глава, има свои ставови поткрепени со аргументи и се бори за тие ставови . Непослушноста е одраз на мислење со своја глава.Всушност нашите несогласувања за него секогаш беа само борба на интелектуална дискусија со конкретни резултати.
Беше широк човек, кој ги сакаше луѓето и тие него. Им веруваше, правеше се за другите. Велеше добрите дела немаат граница, немаат име, добрината секогаш треба да излегува од човекот исто како љубовта...
На моменти препознавам дел од него во себе и тоа ме прави среќна. Кога се двоумам и незнам кој пат да го фатам тивко на сон ми шепнува, кога тонам и немам сила ме поткрева, кога плачам знам пак ќе рече -јас цмиздра не израснав, туку силна жена.
Фали, фали тој секој ден и по толку години фали .
Еднаш го прашав дали ќе имам време да му се раздолжам за се што направил за мене. Тој се насмеа и одговори дека не сум му должна нему, туку тој долг да го раздолжам на своите деца, да направам се што тој направил за мене и повеќе од тоа за своите деца и тогаш ќе сме квит.
Тој ми кажуваше дека подобро е да бидам искрена со него и да речам не сакам нешто одколку да го убедувам дека не можам...Ми ја вметна во умот свеста и сознанието за силата на сопствениот ум и тело дека можам се што ќе посакам , дека можам секој свој сон да остварам. Ми подари слобода на избори лично мои и одговорност за своите одлуки. Незнам како го направи сето тоа. Најмногу му благодарам што ми заблагодари што бев негово дете со кое се гордее .Јас му реков како можеш да си среќен кога се каравме понекогаш...Тој рече дека не сакал да има послушно дете кое слепо ќе ги исполнувало неговите задачи, туку сака да има дете кое мисли со своја глава, има свои ставови поткрепени со аргументи и се бори за тие ставови . Непослушноста е одраз на мислење со своја глава.Всушност нашите несогласувања за него секогаш беа само борба на интелектуална дискусија со конкретни резултати.
Беше широк човек, кој ги сакаше луѓето и тие него. Им веруваше, правеше се за другите. Велеше добрите дела немаат граница, немаат име, добрината секогаш треба да излегува од човекот исто како љубовта...
На моменти препознавам дел од него во себе и тоа ме прави среќна. Кога се двоумам и незнам кој пат да го фатам тивко на сон ми шепнува, кога тонам и немам сила ме поткрева, кога плачам знам пак ќе рече -јас цмиздра не израснав, туку силна жена.
Фали, фали тој секој ден и по толку години фали .
Еднаш го прашав дали ќе имам време да му се раздолжам за се што направил за мене. Тој се насмеа и одговори дека не сум му должна нему, туку тој долг да го раздолжам на своите деца, да направам се што тој направил за мене и повеќе од тоа за своите деца и тогаш ќе сме квит.
Последно уредено:
- Член од
- 4 јануари 2008
- Мислења
- 505
- Поени од реакции
- 65
Dusa od covek, me nauci kako da go sakam zivotot, mi gi ispolnuva site zelbi koi majka mi ne gi odobruva, se soglasuva so sekoja moja idea makar I bila glupava, familijata mu e na prvo mesto, znae da me nasmee koga sum nervozna.Znae da se poseguva na moja smetka iako se luti koga ke mu vratam, blagodarna sum za site soveti, za ona ne se nerviraj zdravjeto e najvazno se drugo e sporedno.Ti blagodaram sto me nauci da plivam, da vozam kola,fala za sekoj odmor, sekoe patuvanje, sekoja pregratka, sekoe tvoe e de ne se luti. Barem znam na kaj sum tolku tvrdoglava I uporna. Da postignam barem malku od ona sto ti go napravi ke bidam najsrekna. Fala ti za sekoj povik koga si na rabota samo za da me prasas kako sum.Te sakam taticko povekje od se I izvini mamo no toj e mojot idol, covek so golem srce, najupornata I najintelegentnata licnost koja sum ja zapoznala.Toj e eden I edinstven mojot taticko
M
Moon Child
Гостин
Мојот татко слуша Рок.
Ми беше на гости недела дена, и тогаш му ја покажав магијата на Јутјуб.
Се убивме од слушање убава музика.
Кога имав 12 години прв пат дома ни донесе CD од Deep Purple и Pink Floyd, во оние времиња кога бевме среќни ако имаме систем што може CD на него да се пушти.
Потоа добивме DVD, немаше посреќен човек од него кога донесов MP3 со сите песни и албуми на Балашевиќ, па најдоброто од ЕКС ЈУ, болен легна кога после толку време ја слушна Страница Дневника од Парни Ваљак, во она време кога интернет ретко кој имаше да си пушти која песна ќе му прдне во моментот.
Мојот татко е мој цар, колку и да згрешил во животот.
Во среќните негови времиња, секогаш ќе се сеќавам кога на сестра ми и купи поклон за роденден CD Greatest hits Carlos Santana, а уствари го донесе поради мајка ми само поради Black Magic woman. Тогаш се сакаа, сега се само два странци.
Ми беше на гости недела дена, и тогаш му ја покажав магијата на Јутјуб.
Се убивме од слушање убава музика.
Кога имав 12 години прв пат дома ни донесе CD од Deep Purple и Pink Floyd, во оние времиња кога бевме среќни ако имаме систем што може CD на него да се пушти.
Потоа добивме DVD, немаше посреќен човек од него кога донесов MP3 со сите песни и албуми на Балашевиќ, па најдоброто од ЕКС ЈУ, болен легна кога после толку време ја слушна Страница Дневника од Парни Ваљак, во она време кога интернет ретко кој имаше да си пушти која песна ќе му прдне во моментот.
Мојот татко е мој цар, колку и да згрешил во животот.
Во среќните негови времиња, секогаш ќе се сеќавам кога на сестра ми и купи поклон за роденден CD Greatest hits Carlos Santana, а уствари го донесе поради мајка ми само поради Black Magic woman. Тогаш се сакаа, сега се само два странци.