Вашиот татко!

Член од
1 јуни 2011
Мислења
25.920
Поени од реакции
41.888
Не се ни сеќавам каков беше, го изгубив пред 15 години.
 

TheShadow

Yeah Buddy.... Light Weight!!
Член од
1 октомври 2011
Мислења
143
Поени од реакции
21
Татко ми е човек од кој можам да научам како да НЕ се однесувам спрема моите деца и сопруга. Фала му на школата која ми ја даде сега за сега. Пошто е Рак во хороскоп може да заклучите ако нешто направиш шо не му е мерак шо ќе напраи....
 
Член од
3 август 2012
Мислења
431
Поени од реакции
1.012
Е пример како не треба да се однесува човек кога веќе создал семејство.
 
Член од
9 јануари 2008
Мислења
168
Поени од реакции
207
Никаков котакт со него од март навака. Имаше многу шанси и сите до една ги прокоцка. Знам дека многу од вас ќе ми речат дека родителите не можеш да ги бираш, дека не знам како е навистина да го немаш и сл, но на сите ќе ви одговорам дека откако него го нема во мојот живот јас сум многу посреќна. И со многу помалку главоболки :) Поминав 22 години од мојот живот трудејќи се да ги поправам работите со него, да бидам фина, ама кога некој се однесува како да нема деца, не заслужува ни да ги има. Жал ми е што не успеав да допрам до него. А од друга страна и да ми се јави и да се извини не знам колку тоа би сменило нешто. Моето мислење за него сигрно нема да се смени.
 
Член од
21 мај 2009
Мислења
876
Поени од реакции
466
За жал не е мегу нас повеке.Почина 2001 во 07:30 минути кога има одено да ја земе мајка ми за невеста дамнешната 1966-та.Беше дете пораснато без татко,така да јас и брат ми не знаеме како е да ти удри татко шамар.Но неговиот поглед беше повке од шамар.Успеа од мене и брат ми да создаде деца и да не научи на одновните принципи кои за жал денес не постојат повек еили ги има се помалку.Ни создаде навика да не чекаме милостиња,туку сами да си ги заработуваме парите за нас и за нашите фамилии.

Лугето ги ценеше според карактерот,а од дното на душата ги мразеше лицемерните и подлизурковците.Имаше неверојатно чувство да го процени човека од еден обичен разговор(најверојатно дека е пораснат без татко и се пробивал сам во животот).Прошетан човек и мераклија на друштво и добра гозба.

Кога заминав прват надвор од Мк по потрага за подобро утре за мене и фамилијата,ми рече дека е исправен чекор за оној кој се грижи за својата фамилија.

За жал сега не е веке мегу нас,и многу ми недостасува.......
--- надополнето: 16 декември 2012 во 14:00 ---
А да заборавив....
На моето прво пијанство(мислев сум манга па ке се скријам:)),сабајлето ме седна во дневна и ми постави едно просто прашање.
-Е сега го помина првиот тест.И како се чувствуваш?А јас глаата у коцка напраена:vozbud:,мајка ми се смешка,а татко ми сериозен продолжи.Ако планираш да си го уништуваж животот со алкохолот,добро но запамти една работа,дека е точка од која нема вракање.Еве и после толку години алкохолот ми е нешто одвратно.За пушењето не ми бранеше,дури и се гребеше од мене цигари:).

За првиот сеx,само ме погледна под око и ми рече:Не сакам дома караници,а ако направиш глупост јас нема да дозволам тоа дете да расте пез еден родител(најверојатно зшто бил без татко).

Но му се направи меракот кога стана дедо и тоа внук......Се тресеше зградата од музика и песна...

Ми недостасува многуууууууууууууууууу:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(:(
 
Член од
12 декември 2012
Мислења
27
Поени од реакции
61
Тaтко ми е многу интелигентен човек, многу згоден зa годините негови. Голем коцкaр, aлкохоличaр и кaфaнски човек. Клошaр не е и никогaш не сме биле без пaри порaди неговото коцкaње, нaпротив. Се коцкaт кaко господин :cool: Исто сме немaле проблем со пиењето иaко нон стоп по домa со рaкијaтa во рaкa е, секогaш е нaсмеaн и рaсположен. Немa мaлтретирaње, ништо од тоa. Мене ме нaучи дa се коцкaм, никогaш немaв желбa aмa ме убеди дa влезaм во кaзино велејќи стaлно кaко сум имaлa среќa и сегa многу често сум во кaзинaтa. Многу личaм нa тaтко ми физички a мислaм и во кaрaктерот, копијa сум нa тaтко ми. Го бивa зa рaботa, вреден човек е, го бивa зa прaвење пaри aмa не и зa штедење.
Добaр човек е :) Со брaт ми не се сложувaaт добро. Кaко и дa е, све нa све супер е кaко фaмилијaрен човек.
 

Хоуп

ümid edirəm
Член од
13 април 2012
Мислења
2.494
Поени од реакции
9.492
Мојот татко (ако воопшто заслужува да се нарече татко) ме остави на 10 години- се ожени со друга и од тогаш не го имам ни видено ни па имам слушнато за него. Има уште две деца, а знам кога ќе го прашаат колку деца има, вели две... Ете на тој мој татко побитна му била една (се извинувам) ороспија која секој ден спие по туѓи куќи од неговата првородена ќерка, од неговата крв. Ама тоа е, не размислувам многу за него, едноставнио ми е жал за него, а ова што го доживеав го гледам како една лекција за да можам јас во иднина да бидам добар родител!
 
Член од
4 јуни 2009
Мислења
11.532
Поени од реакции
29.080
Не сум ја сретнал темава до сега, иначе одамна сакам некаде да го опишам и да се отворам, а да не ја трпам болката во себе. Не знам ни од кај да почнам. Не знам ни за што попрво да го пофалам. Не знам ни за што да му се заблагодарам. За мене беше генијалец, и да ако мислите дека сум претерал со пофалби, ќе ви кажам штета што не го знаевте, верувам дека тие што го знаеа го делат истото мислење со мене. Уште како мал памтам од него 2 ќутека изедов, за кои тогаш го "мрзев", а покасно сфатив дека се само лекција и не беше за џабе.

Тоа што сум денес, сум благодарение на него. Со него почнав да идам и на утакмици, он ми ги даде првите лекции за кола, за женски, за секс, и за многу работи ме научи, и сум му вечно благодарен. Беше човек што или ќе ве сака или ќе ве мрази, го немаше она озборување зад грб, се што мислеше во лице ти кажуваше без разлика дали си му роднина или не. Ретко кој мрзеше, претежно фирмашите од државните фирми со кои нерви губеше на тендери. Него да го изнервираш? Немаше шанси. Единствено нешто за кое се нервираше беше работата и луѓето од државни фирми кои го моткаа(приватно работеше со делови за коли), и за мене. Беше весел човек кој беше полн со живот и енергија. Деновите му беа во брзање и воопшто не беше во мирување нонстоп беше некаде растрчан, што за работа, што за да помогне на некој или да среди некоја машка работа по дома. Во фамилијата пред 2 години имавме исто така смртен случај. Благодарение на него бидејќи цела фамилија сме врзани на некој начин се извлековме од тоа, нонстоп тераше на заебанции и се правеше за да те расположи.

Ден денес памтам кај верото во тафталиџе се враќал од дома и некој му пресекол пат па му излегол од кола да го тепа демек татко ми крив. Он останал смирен за да ако биде нешто, да не испадне татко ми почнал се до моментот кога типот му пререкол последните пари да ги дадеш за децата дома на лекување. Понатака претпоставувате што се случило по што беше приведен и коа го прашав зашто ми рециплираше само: Моето единствено дело за кое се гордеам во животов си ти, и нема да дозволам некој да те омаловажува или да те чепка кога можеше мене да ме гази на земја, немаше потреба тебе да те спомнува во негативен контекст, подобро ќе поминеше ако не те спомнеше, сега мислам на преврска е во болница. Не ми се веруваше поготово на начинот на кој што ми го кажа. Можеби не требаше така да изреагира но сепак ...

Пишувам без редослед и без размислување што и како да пишам, пишувам што ми текне на памет, морам некаде да се испразнам. Како и повеќето од негова генерација немаше завршено факултет, али не дека е мој татко ама слободно можам да кажам дека од сите што ги познавам беше можеби и најпаметен. На секоја област го биваше и не се чекаше одговор од него да размисли, имаше одговор на секое прашање и решение за секој проблем, кликерот му работеше и за се имаше сфаќање. Тоа што не го знаеше го учеше многу брзо. Се

На секоја прослава на роденден или било што, беше највесел и цела атмосфера ја правеше. Две недели пред да почине бевме на прослава во Боними и жива музика се тоа он игра рипа со пејачката со свирачите, од маса на маса идеше. Газдата неможеше да верува и со отворена уста беше па на крајот му кажа: До сега повесел човек немам сретатно и да дигне волку атмосфера, ќе те најмам за аниматор.

Се што постигнав е благодарение на него. Многу работи ми кажуваше дека не се добри за мене, а јас секако не се согласував, за на крај да сфатам дека бил во право. За алкохолот секако не ми бранеше но не сакаше да сум пијаница секогаш викаше да имам умерена граница. За цигарите не ми ни збореше пошто знаееше колку ми се одбивни. Од него научив дека животот нема правила никогаш, дека треба да се бориш за она што го сакаш и никогаш да не чекаш на готово, ме научи дека треба да помагам без да барам за возврат, ме навлече на клубови од кои и денес неможам да се одвојам, ме научи што е животот. За било што да покажев интерес одма ме поддржуваше и покажуваше дека и него го интересира тоа, а и искрено немаше нешто што не го интересира.

Често знаевме да почнеме дискусија за спорт најчесто фудбал (Вардар) и да ми раскажува приказни од минатото како било па некогаш и по 2-3 саата сме дискутирале и малце биле.
Горд сум што имав таков татко и не би го заменил со ништо, затоа што беше единствен. Од спомени не се живее но ете убаво ми е кога ќе ми текне на нив, поготово кога ми ги даваше љубовните совети, на нив и покрај сета болка се смеам. Синко остај ти тоа жените, како змии се поклон се купува у брак, ја у мое време сменив многу женски, чим и дојде роденден раскинувам, или 8ми март. Каков поклон, не ми е жена. Се на се многу ми фали, затоа што мислам дека сега ми е најпотребен...

Се извинувам за долгото тупење, имав желба да се испразнам...
 

Хоуп

ümid edirəm
Член од
13 април 2012
Мислења
2.494
Поени од реакции
9.492
"It doesn't matter who my father was, it matters who I remember he was."-Anne Sexton
 
Член од
25 мај 2007
Мислења
6.662
Поени од реакции
949
Додека читам што пишувате за вашите татковци си викам во себе дека супер, бар ја не го знам воопшто, добро е што никогаш не бил тука, бог знае каков би бил и што би се случувало.
 

STEALTH

God is a DJ
Член од
25 ноември 2011
Мислења
10.664
Поени од реакции
14.539






Чале мој на стари години забега :)
Луд е во секој смисол, го сакам премногу

подобар е и од Куката (Под прикритие) :icon_lol:

 

Keepitreal

И сега ?....
Член од
18 септември 2012
Мислења
386
Поени од реакции
371
Како и да е тој ми е татко, али за жал никогаш не сум посакал да бидам како него, нити за миг. И двата родители никад не сум ги ставил во групата “ Dad and mom are my heroes “
Во погорните постови прочитав “ таткоми е пример како да НЕ се однесувам со децата и сопругата “ па и јас би се согласил со тоа.
Го сакам сепак тој ми е татко ме боли тоа што е така, но тоа е реалноста.
Не правел никакви проблеми, не сме добивале ќотек никад, али сепак не сум се приврзал за него пошто има еден куп други работи кои влијаат на тоа !
Никогаш ама буквално никогаш не сум го пронашол неговиот лик во мене, ниту пак сакам.

Дали тој или јас грешам ке покаже времето ..
 

Бавча

идол на младите
Член од
25 декември 2007
Мислења
11.820
Поени од реакции
11.445
Имам едно старо низ дома што ми шета повремено, бившо воено лице, пилот, учесник во две војни, прав командос да не пишам Рамбо :icon_mrgr: човек со страшно добро тело за годините, мозок и интелегенција. Арно ама исто како да не сме во никаква врска. Различни карактери, различни буквално во секој поглед. Мислам дека единствената заедничка работа која ја имаме е тоа што бил хипик на времето и пушел хашиш низ Сараево. Човек кој бил од секогаш строг, принципиелен, будала од крајност до крајност, значи се во едно. Талентот за тапани го наследив од него иако никогаш не седнав зрело да лупам освен кога ќе се начукам и имам прилика. Но, тој ми е школо за каков родител не треба да бидам. Од неговите постапки имам научено многу па дури и пропатено во животов, па дури и сме поминале неколку меѓусебни физички дуели.
На крај ќе си речеш, фамилија сме ај да не се заколиме, иако кога ќе размислам некогаш можеби и требало некој таков епилог да има.
Си ветив сам себе една работа, ако еден ден имам деца ќе им пружам се, апсолутно се па дури и најневозможното, но пред се секогаш ќе бидам тука за нив, па макар и како енергија која ќе лебди наоколу.
Децата се најголемо богатство, штета што секоја будала може да ги направи и да ги упропасти.
 
B

babsyy

Гостин
Вчера за првпат во животов те видов како плачеш, а тоа беше само пред мене. Мислам дека дел од мене се скрши кога те видов таков. Ми кажа дека сум единствена работа со која се гордееш во животот, и дека ме сакаш иако отсекогаш си ги криел емоциите длабоко во себе, и поради тоа ми било тешко и на мене да ти кажам колку те сакам (иако сум го докажувала тоа низ целиот живот). Кога и да ти кажеа дека многу ми дозволуваш и разгалуваш, секогаш им одговараше дека за мене вреди да направиш се. Цела вечер не спиев размислувајќи зошто те видов вчера таков, и не сакаше да ми кажеш ништо. Се надевам дека не е ништо лошо татичко, затоа што те сакам повеќе од се на светов! Па мислам дека вчера за првпат и јас ти го кажав ова со солзи во очите... Отсекогаш сме се бореле еден за друг, а никогаш не сме ги покажувале емоциите, имавме поинаков однос од вообичаените татко-ќерка. Ти си заслужен за се, ти беше оној кој уште на две годинки ме учеше како да свирам на инструменти, иницијаторот за потоа и кај мене да се роди мојата најголема љубов кон музиката и никогаш нема да ја изневерам твојата доверба. Како и досега, секогаш ќе се гордееш со мојот успех, а се надевам наскоро и со стипендија. :pipi: Знам дека за последново се буниш и не сакаш да бидам далеку од тебе, ама знаеш и самиот колку ми значи. А јас каде и да бидам, моите мисли и срце секогаш ќе бидат кај тебе татичко! Те сакам :)
 
Член од
29 октомври 2011
Мислења
1.712
Поени од реакции
1.152
Tatko kako mojot tatko ne se raga...
Tokmu taka...
Pred pet godini me napusti za sekogas, i nikogas nema da go zaboravam momentot koga mojot soprug mi se javi od bolnica i mi rece...tatko ti pocina.Nemozam da go opisam toj moment,moment koga mislev deka mene nema nikogas da mi se sluci...mislev deka toa e za mene kraj,kraj na mojot zivot.
Isto se osekam i sega...na sekoj problem vo zivotot sto ke naidam,prvata misla mi e kako tatko mi ke go resese,sto ke napravese.
Se gordeam koga nekoj ke mi rece deka go poznaval tatko mi i deka nema takvi roditeli vo denesno vreme.Izrasnat bese bez tatko...na 1,5 godina i baba mi sozdade covek vo prava smisla,covek sto od sve se razbirase,covek sto sekogo svakase i pomagase.eden primer,ednaska dosol kaj nas odsabajle poranko soprugot bil izlezen na pazar a jas uste spiev,sretnal eden komsija kako nosi kalorifer vo raka i mu se zalel na drug komsija, a koj nikogas ne go videl go prasal sto ima problem go viknal kaj nas na terasa i mu go napravil...ovoj zaprepasten si otisol i na cela ulica raskazal deka vo zivot ne naisol na takov covek.
Bi sakala da im poracam na site sto imaat tatkovci zivi,da si gi gledaat i sakaat dodeka se zivi,deka togas koga ke gi izgubat...gubat nesto najdragoceno nesto sto nikogas ke go nemaat:(
Ja imav taa sreka da imam takov tatko sto sekogas mi vlevase doverba deka sekoj problem e resliv,deka nema nesto sto nemoze da se resi....i bas za toa sega mnogu mi e tesko.Iako pominaa 5 god.jas mislam kako da pred pet minuti sum bila so nego,sekogas se osekam deka e tuka...pored mene me posmatra mi pomaga...
Neka mu e lesna zemjata neka pociva vo mir i mu se zablagodaruvam na se sto napravi za mene:)
Tato te sakav i ke te sakam dodeka postojam a i sigurna sum i posle toa(y).
 

Kajgana Shop

На врв Bottom