Ваша поезија!

[Сатори]

Паѓам...

Паѓам...
​

Чуден звук во мојата глава
се е темно, но сепак,
Сонце ја осветлува ноќта.
Сите се прашуваат
што не е во ред со оваа слика?
Зарем се разбудија веќе,
зарем ќе треба повторно да објаснувам, зошто?
Сакам да бегам,
изморена сум од објаснување,
за потоа да добијам, не разбрав, повтори.

Сакам да одам некаде,
сакам да одам со тебе,
те молам, дојди со мене...

Паѓам...
Одам кон една нова дупа,
ќе има ли нешто интересно,
ако се симнам доле,
или пак само да ѕирнам?
Дојди со мене, те молам,
ќе паднам!

Ме сакаш ли доволно?
Кажи ми, доволно ме сакаш ли?
За да дојдеш со мене,
пред да паднам???

За тој што кажа дека ќе дојде со мене...​

 

[Green eye]

zavisnik

Zavisnik​

Sedam vo ovaa soba,
pomegu ovie cetiri yidovi
i gi slusam kapkite
kako sozdavaat ritam po prozorcite.
Tolku monoton,
a tolku unikaten, edinstven.
Vo glavata si sostavuvam muzika
koja mi go pere mozokot od samotijata.
Pesnata me opiva
i lebdam vo kosmosot.
Zavisna od potrebata,
sto ja nemam
baram zamena vo dosadata.
Taa zed sto nikogas nema da se izgasne
gori vo mene neprekidno
i bara vrata za da ispadne,
za da ja oseti svezinata na vozduhot.
Zapurno mi e,
se gusam,
mi treba da najdam uteha,
da najdam spas,
lek koj ke mi pomogne.
Me obleva pot
koja mi gi kreva setilata se povisoko.
Ritamot se poveke se zabrzuva
go custvuvam vo koskite,
me spoulavuva...
Srceto moe pocnuva da cuka
so istata brzina.
Veke nemozam da izdrzam.
Moram...
Moram...
Moram da ja dobijam mojata droga,
nemozam veke da opstanam bez nea.
Stanav zavisna od custvoto koga ja primam,
topliot baknez na usnite sto mi go dava,
sto me uspiva i smiruva.
Spoulavuvam vo sopstvenata koza...
Sakam da vlezam
vo pregratkite na mojot sopstvenik.
Sakam da go vkusam otrovot od negovite usni,
duri i da bide za posleden pat.

posvetena na mojata golema ljubov
​

 

[Green eye]

Egzorcizam na edna bozica​

Sto e mlad coveku?
Zosto sedis pod mostot,
zaguben vo prostranstvoto pred sebe?
Zarem ne trebase da se vratis sreken,
so blesok vo ocite
i cel orkestar emocii?
Umoren od slavenje, zelen za uste.
Zosto ne si rastrcan kako malo dete,
na site da im se pofalis so novata igracka,
najubava od site...?

Znam,
taa e kriva za se.
Zosto smenila lice i dusa, telo i srce,
a ti kopnees za nea.
Bese leto, topol dozd, koga ti prv pat ja vide,
a taa sepak se banja so ladna voda.
Taa znae,
deka ti gi sakas nejzinite bleskavi oci,
a sepak gi skrila so sminka.
Taa znae,
deka gi ljubis nejzinite usni, srveni ko krv,
a sepak gi prikriva zad karmin.
Taa znae,
deka sakas da i ja galis dolgata do kolkovi kosa,
a sepak ja vrzuva vo pundza.
Taa znae,
deka go obozavas mirisot na nejzinata koza,
a sepak go unistuva so parfem.
Taa znae,
deka sakas da ja baknuvas po beliot vrat,
a sepak go bojadisala so tetovaza.
Taa znae,
deka sakas da gi skokotkas nejzinite race,
a sepak nosi rakavici.
Taa znae,
deka go baras detinstvoto vo nea,
a sepak se dvizi kako zena.
Taa znae,
deka se gubis vo nejziniot glas,
a sepak samo molci.
Taa znae,
deka ja sakas vo crveno,
a sepak nosi crno.

Taa znae se mlad coveku,
i toa deka seuste ja sakas.
Taa se obiduva da ja progoni tvojata senka,
iako zracis svetlina.
Ostavi ja da talka, taa go saka toa.
Ostavi ja vo zaborav, zosto za toa zivee.
Ostavi ja vo temnina, toa e nejziniot dom.
Zapomni,
taa nema da te usreki,
iako nema da najdes druga kako nea.
Mnogu drugi placat kako tebe,
no taa ne e devojka mlad coveku, ne e smrtnik,
taa e macenik pogolem od lugeto
iako e bozica.
Bozica na osamenosta.​

moe mnogu slatko kokice so ti tekna sega na egzorcizmi . a za kogo e posvetena pesnava jas da te prasam vaka?!

 

[Green eye]

Ludilo

"Koga samo bi mozela da disam,
da letam slobodna kako ptica."

Zarobena i osamena,
sedam i baram lek
zatoa sto mi go zedooa,
moite krilja.

Ziveejki vo ovoj kafez
poln so zvuci i sumovi,
koi mi go perat mozokot i dusatata,
barajki od mene se poveke i poveke
pocnuvaam da gledam iluzii pred mene.

Tie me progonuvaat,
tie me voskresnuvaat...
Zaradi niv peam i placam...
Kolku samo lesno bi mozela da go najdam klucot,
no srce predavnicko ne go dava.
Ovaa smrt za nego e raj,
dodeka za razumot e pekol.

Vojna se vodi vo ovoj zatvor!
Krvava vojna koja me rasparcuva na dva dela,
zeludnikot i srceto mi gi deli.
Seta ovaa krv, sto lezi na nasata majka, Zemjata,
e moja.
Jas nejze ja hranam,
isto kako i ona mene.
Dolg pomegu nas dvete, nema...

I pokraj site ovie krici
sto ne ostavaat
sonot vo koskite da mi vleze
jas se prasuvam:
"Zosto pomegu srekata i nesreketa
postoi edna mala zicka koja gi spojuva,

LUDIOTO"
​

 

[Сатори]

М

М
​

Како можам да живеам покрај тебе?
Како можам да се лажам себе?
Мојата животна приказна
престана да се пишува,
и илузијата му се препушти на секојдневието,
и слатките соништа се претворија во кошмари.
Тешко е да пееш туѓи рими,
и да раскажуваш туѓи приказни,
тешко е да живееш туѓ живот!
А ти ме осуди, пред да ми понудиш судење,
ме фрли во осаменоста, ми го даде очајот,
за да видам како ти беше тебе...
А се само поради него...
Ах, Д. колку многу грешев,
Ах, М. прости и на девојката не сакаше да биде неверна,
барав разбирање, а јас не разбирав!
Но, доста се обвинував себе,
не сум јас за се виновна овде,
во оваа патетична слика,
јас само сакав
и да, јас само грешев!
Се смеам,
туѓа песна пеам,
само за допир, молам!
Едниот ми даде се,
а другиот ништо,
сега играме друга игра,
јас престанав да давам за него,
а ти престана да даваш за мене,
и така се вртиме во круг,
кругот на фрустрацијата.
Само едно треба да знаеш,
лажна е мојата среќа!!!
​

 

[Dark Angel]

moe mnogu slatko kokice so ti tekna sega na egzorcizmi . a za kogo e posvetena pesnava jas da te prasam vaka?!

Na site luge vo svetov sto se osameni,veruvam deka gi ima baagi

 

[Dark Angel]

Moja draga lejdi ne zaboravaj
M-go sakas iskreno kako decko
D-go sakas kako decko,brat,drugar,kako SE
A krugot na frustracijata e rezultat na vasite ludi karakteri. Ne se znae koj od koj e polud(ti imam kazano ova ednas,use go mislam)

 

[Green eye]

Na site luge vo svetov sto se osameni,veruvam deka gi ima baagi

aha znaci taka. epa dobo togas, ti veruvam. samo ne zabeguvaj premnogu oti i tebe eden ke ti napravime.
:pop:---> ova ke bidam jas a toj so lopatat so go nema vamu ke bide goran

 

[Green eye]

Ruza

Ljubov moja besprekorna,
zar mislese deka ruzite
so nivnata opojana boja
davaat samo strast i seksualnost?!
Dali mislese deka tie sluzat
samo za da se opies od nivniot miriz?!
Nivnite crveni livcinja se tolku meki
koga te dopiraat po tvoitenezni usni
i poleka te trujat.
Mislite ti zastanuvaat
vo nivnata ubavina
sto ti ja krasi suetata.

Ljubov moja besceneta,
dali znaese deka tvojata ruza
ima trnje na svoeto telo?
Ako se dopres mozes da si ja unistis
tvojata nezna koza
i da ti protece krv predavnicka.
Vnimavaj na opojnosta na neziniot miriz,
taa e kako zestok alkohol od koj stanuvas zavisen.
Ne stasuv do nejzinoto srce
oti toa krie mnogu tajni i odmazdi.

Ljubov moja nepogresna,
si se zaprasl li nekogas
dali tvojata ruza ima dusa koja place i boleduva,
ili taa samo sluzi kako biser vo tvoite race.

Ljubov moja najmila,
edna ruza e ubava kako prviot baknez,
bolna kako prvata solza,
i custvitelna kako malo dete.

​

 

[Green eye]

Ти, јас и тој
​

Го чувствуам него врз мене,
но не и тебе.
Го мирисам неговиот парфем,
а го замислувам твојот.
Неговите усни ме бакнуваат,
но твоите ми требаат.
Ти ми го скрши срцето,
а тој ми понуди утеха.
Ти си ја вртеше главата,
а тој ми се смешкаше.
Ти не ми даде ништо,
тој ми даде се.
Него го презирам,
тебе те сакам!

За една мн. драга пријателка која треба да почне да го отвара срцето​

tvojata poezija me voodusevuva, osobeno ovaa pesna. deluva zbunuvacki a sepak e tolku jasno. sekogas si bila takva, ne znaes so sakas, od kako te znam

 

[Dark Angel]

Правилото на прашањето



​

Прашав еден кинески мудрец,​

но тој за одговор не знаеше,
зошто патам кога имам се?
Прашав еден крал,
а тој пак ме упати кај советникот на дворот,
дојдов кај него, но тој само ме гледаше со чудење.
Се решив да одам кај Фројд,
а тој ми рече дека бегам,
дека бегам, дека бегам.
Се упатив кај Шекспир
а тој ме советуваше,
да си ги прекратам маките.
Дека имам се, а немам ништо,
не ме разбра,
знаеше дека во мене го гледа својот Хамлет,
луд по природа, а сепак нормален.
Немам друг избор, ќе одам јас кај Бога,
да ми каже зошто патам кога имам се,
а тој ми рече дека немам ништо,
затоа патам,
дека мојата душа е празна,
и дека јас не сум јас,
кога имам се, а всушност немам ништо!

Site mali nesta


Prekrasna nok za mojata dusa.
Ne znam koj datum e, nitu den, nitu cas.
Znam samo deka e nok.
Dovolno temna,
za da me spasi od svetlinata na sekojdnevieto.
Sedam nepodvizno na mojot prozorec,
dovolno e visok za da se odtrgnam od se,
no znam deka nema da padnam.
Ne sega!

Neboto otkriva samo del od mesecevata svetlina,
i sega se dosetuvam.
Mi doaga na um deka deka nema del od mene,
deka mojata dusa e prazna,
jas nemam nisto.
Vo ovoj mig na sprotivna sueta
slusam eden glas.
Grub glas go branuva mekiot vetar,
toj dopira do mene i fokusot na mojot um se zatvora.
Ocite edinstveno ja skeniraat svojata cel,
izveduvacot na ovaaa pesna,
koja vo potpolnost se vklopuva so mirot koj vladee.

Noknite svetilki se gasat,
a likot koj ostana vo mene najposle go prepoznavam.
Skitnikot na koj samo pred nekolku casa,
mu dadov voda i malku isusen leb.
A toj sega pee…
Ova nokna serenada me tera da se svrtam nazad.
Senkite vo mojata soba se vo sovrsen red.
Go zabelezuvam skavceto koe postojano se otvara,
pa toa stoi zatvoreno cela nok.
Se prisetuvam deka rozovite cvetovi na majka mi,
konecno rascvetaa.
Deka prodavacot od sportiva mi podari bonbonce,
koga utrovo kupiv limonada.
I toa deka noviot komsija od vtori,
za prv pat mi rece “zdravo”.

Svilenoto perde zad mene me gali po uvoto,
i pocnuvam da se kikotam.
Kratkata biografija na izminatiot den me odvlekuva,
me nosi daleku od mracniot svet.
Svakam deka malite sreki pravat edna golema.
Samo jas gi poseduvam malite nesta,
zatoa sto samo jas se raduvam na niv.
Skitnikot prestana da pee,
koga svativ deka nemam nisto,
a vsusnost,imam SE.
​

​

 

[Сатори]

Не

Moja draga lejdi ne zaboravaj
M-go sakas iskreno kako decko
D-go sakas kako decko,brat,drugar,kako SE
A krugot na frustracijata e rezultat na vasite ludi karakteri. Ne se znae koj od koj e polud(ti imam kazano ova ednas,use go mislam)

:nenene: :nenene: :nenene: Така значи, ама не, не, не и цврсто не, после пет години, само М. го сакам а Д. е само дел од минатото...тоа е поентата и суштината!!!

 

[Сатори]

Фантомот од нашата спална соба

Фантомот од нашата спална соба​

Се ближи ноќта,​

се ближи времето,
темнината ми се заканува
како и секогаш дека ќе дојде,
дека ќе го открие мојот страв,
дека ќе морам пак да кажам,
да лажам,
да седам будна, за да не дојдам таму,
во нашата спална соба.

Секој момент,
секој допир пече,
боли, знам дека те боли,
но тоа е,
нема зошто да стојам пред тебе,
да се лажам и сама себе.
Да ти велам дека ти си тој,
да ти велам дека си мој,
кога него повторно го чекам,
дека неговата слика сеуште ја чувам,
дека во него се губам,
дека поради него не можам да спијам,
знаеш, не сакам повеќе да кријам.

Тој, духот во нашата соба,
што не ме остава мирна,
тој што ја зима нашата сила,
тој што ги скрати моите крила,
тоа е тој,
фантомот од нашата спална соба!

Напишано пред мн. мн. мн. долго време....

 

[Sweet Barbie]

Што значи да љубиш


Да го погледнеш светот во очи,
да си среќен, во облаци да си се свил,
да пееш и пишуваш за неа(љубовта),
да сонуваш до последен здив.
И светот да не постои,
и веќе да не бидеш жив,
нека се потсети твојата душа,
како е да бидеш вљубен, нескротлив, див.


Спомени

Оставени во минатото,
се слеват по образите на сегашноста,
тие огреани од сонцето,
од ноќниот месечев сјај.
Тоа се СПОМЕНИТЕ.

Врвот на твојата болка,
ил на твојата вечна радост,
најубавата твоја слика,
па и во длабоката твоја старост.
Тоа се СПОМЕНИТЕ.

Заскитани во твоите мисли,
изгубени во тажниот заборав,
слики во твоите сонови,
сакаш да ги видиш ил,
засекогаш да да ги заборавиш.
Тоа се СПОМЕНИТЕ.

И најважно од се, тие се само твои.


Моето јас

Се гушам,
се гушам во мојот карактер.
Се гушам,
се гушам во моите постапки.
Се гушам,
се гушам во гневот на другите.
Се гушам,
се гушам во мојата болка.
Се гушам во она што го направив....
Што ли е тоа?
Што ли е мојот грев?
Гревот е што сум јас,
се задушувам во моето јас.

Не ми замеравајте одамна ми се песниве.

 

[Сатори]

Патот и сенката

Бидејќи ме обвинија дека пишувам само депресивна и тажна поезија, еве нешто малку посветло и поведро од мене:​

Патот и сенката
​

Сенката велеше
дека го поминала целиот свет,
ама ниту еднаш не се пофали
дека ја препознала љубовта.
Раскажуваше приказни
за трговците и мајсторите,
за градителите на мостовите,
за чудсните гејши од Истокот,
за убавите момчиња со голема насмевка од Западот.

Патот велеше
дека го обиколил светот,
дека го дефинирал човековото постоење
и бил покрај него
додека се трансформирал,
егзистирал
или само апстинирал.
Се пофали дека е во блиско сродство
со Кинескиот ѕид,
и дека Римјаните го воздигнале неговото име,
ама ниту тој не можеше да рече дека видел љубов.

Сенката и патот се сретнаа под една бука,
каде стоевме јас и ти, љубов моја
и во тој миг, тие сфатија,
што значи да сакаш!!!

:wub: За тебе...



​