Ваша поезија!

[Сатори]

Умирајќи во себе

Умирајќи во себе
​

Ноктите ми минат низ косата,
правам напори да не ја скршам површината,
на новата маска,
сеуште можам да го почувствувам мирисот на бојата.
Се гледам на парче огледало,
убаво ми стои.
Не се познава дека насмевката е вештачка,
и не се познава дека сината боја на очите е всушност црна,
не се познава дека мојата душа е скриена
под толку многу маски.

Верба, не е време за шала,
не можам да качам толку скали,
се е готово!

Ќе ја преминам границата!

Сликата е насликана,
пастелот се суши...
Гледам нешто завршува...гледам нешто почнува,
гледам нешто се меша во сликата,
пар очи на некој друг,
секоја боја, се ми е маслинесто зелено,
се ми се губи во кафенилото.

Се е толку надреално,
се губам јас или се губиш ти?
Се се распаѓа,
а ти, ти си сеуште тука.
Се борев, зошто?
За да дознаам дека зад секоја планина има друга,
некоја поголема.
Дека тој што го сакав ме гледаше како предмет,
а тој што сега го сакам го уништувам?

Сеуште не знам, дали борбата беше измислена,
и дека се е само илузија,
или вистинскиот збор е конфузија,
не, не, не, не, нема смисла.

Се стои, а се се менува?

Теоријата на хаосот, се губи во општеството,
и јас стојам на истиот раб,
еден метар поблиску до провалијата,
во која мислев да го завршам животот!​

 

[PSYtisfaction]

Леле сите се убави :bravo: Би ставила и јас некоја моја ама премногу се интимни за да ги ставам вака јавно...

 

[Buterfly]

Denes

[FONT=&quot]DENES kE BIDAM GOSPODAR NA SVOITE CUVSTVA. [/FONT]
[FONT=&quot]A KAKO DA ZAGOSPODARAM SO MOITE CUVSTVA ZA DA MI BIDE SEKOJ DEN SREKEN I PLODEN? KE JA NAUCAM VEKOVNATA TAJNA: SLABAK E ONOJ STO DOZVOLUVA MISLITE DA UPRAVUVAAT SO SVOITE DELA; SILEN E ONOJ STO GI PRINUDUVA SVOITE DELA DA UPRAVUVAAT SO NEGOVITE MISLI. [/FONT]
[FONT=&quot]AKO SE CUVSTVUVAM POTISTEN, KE PEAM.[/FONT]
[FONT=&quot]AKO SE CUVSTVUVAM TAZEN, KE SE SMEAM.[/FONT]
[FONT=&quot]AKO SE CUVSTVUVAM BOLEN, KE GO UDVOJAM NAPOROT.[/FONT]
[FONT=&quot]AKO SE CUVSTVUVAM NESIGUREN, KE GO POVISAM GLASOT.[/FONT]

 

[Сатори]

Ти, јас и тој

Ти, јас и тој
​

Го чувствуам него врз мене,
но не и тебе.
Го мирисам неговиот парфем,
а го замислувам твојот.
Неговите усни ме бакнуваат,
но твоите ми требаат.
Ти ми го скрши срцето,
а тој ми понуди утеха.
Ти си ја вртеше главата,
а тој ми се смешкаше.
Ти не ми даде ништо,
тој ми даде се.
Него го презирам,
тебе те сакам!

За една мн. драга пријателка која треба да почне да го отвара срцето​

​

 

[Dark Angel]

Luzna​

Koj si ti stranecu?​

Zosto stois pod mojot prozorec veke so nedeli?​

Crna obleka i ubava forma…​

toa e se sto znam za tebe.​

Simni go veke ednas toj golem sesir,​

toa prokletstvo sto ne mi dava da ti gi vidam ocite.​

Ajde simni go,cekam,​

celata nok e pred nas…​

​

Ova li e toa od sto se sramis?​

Zosto?​

Zar ne znaes deka te cekav?​

Gi zakluciv kopnezite, gi izmacuvav custvata,​

ja povreduvav potsvesta.​

Se za da bidam spremna za ovoj den.​

Cekav da dojdes,da se vratis,​

za da ti se zablagodaram…​

Gledam stradanje vo tvojot pogled.​

No, ocite ti se isti.​

Kade bese sevo ova vreme?​

Zosto me ostavi da tonam vo zaborav,​

Zosto si dozvoli progonstvo?​

Ax, taa molskavicna luzna…​

Zosto se sramis od nea?​

Seuste si ubav,​

i so nea i bez nea.​

Taa luzna e tvoja kolku i moja,​

zaedno ja nosime.​

Ja imas zaradi mene,​

ja imas zaradi mojata temnina,​

zaradi mojata bolka.​

Ti si ona za sto ziveev odkako si zamina,​

sekoj zdiv, sekoja goltka voda, sekoj kursum ispukan vo vozduh…​

Se bese za tebe,​

da te docekam I da ti kazam blagodaram.​

Zasto mu dade smisla na zivotov,​

a ne ti go znam ni imeto…​

​

​

 

[Dark Angel]

BISERI ZA TEBE,DRUAGRKE​

Pomina mnogu vreme otkako me napusti...
No seuste stojam na ona mesto.
Tamu mi e ubavo,
se cuvstvuvam poblisku do tebe,
poblisku do site spomeni.

Sonceto veke zaoga,
a jas seuste stojam na ona mesto.
Ocite mi svetat kako zvezdicki,
a po vzarenite obrazi se trkala biser.
Toj zastanuva...
Sega mozam da go osetam
negoviot solen vkus.
Solen, i tezok,
kako i moeto srce.

Drug biser paga na zemjata...
Mi se cini,
i taa go pocuvstvuva soleniot vkus.
I na neboto mu dojde zal...
Ete go,
se krie zad temnite oblaci,
od koi pagaat kapki dozd.
Bistri kapki,
isto kako moite biseri.
Ah, vie bistri kapki...
Ja miete toplata pocva.
Dali mozete da ja izmiete i ovaa tezina,
Koja ne mi dava son?

I uste stojam na istoto mesto.
Ke ostanam ovde,
se dodeka dozdot ne gi izbrise
site zvezdi na neboto.
Togas se ke bide temno.
Ke mozam da isceznam vo temninata,
zaedno so svojata taga.
A lugeto,
Ke mozat da zaboravat na nas,
kako nikogas i da ne sme postoele.​

Za tebe,moja mala,za mojata Ivana​

 

[venera001]

Ветер во дланките


Фати во ветрот во дланките
и однеси ги сите сомнежи
замрсени во моиве коси.
Постели ги облаците пред мене
да не се повредам кога
ќе паднам на своите сни,
спрепнувајќи се од страста.
Мрежата од погледи ја лови
пеперугата на копнежот
во нејзиниот лет помеѓу
помисленото и изговореното
Низ расцутените насмевки
и миризливи двосмислености
провејува трепетот.
Фати го ветрот во дланките.

 

[Сатори]

Poso nemam mn. vreme Luzna mn. mi se sviga!Bas e dobra.

 

[Dark Angel]

Za Storm Angel i Nebesnite gradini na sovesta:
Mnogu povredno e da sakas,odkolku da bides sakan. (Xerman Xese)
Pesnata e fantasticna, se najdov sebesi vo nea.
Onoj koj ljubi nema sovest.
Covek koj ljubi ima prvo na milion greski.
Toj sto ljubi ima pravo na SE, samo zatoa sto ljubi. Samo zatoa sto primerno go cuva ona sto e javredno na svetov.
P.S. Samo prodolzi da pisuvas please...

 

[Сатори]

Правилото на прашањето

Правилото на прашањето
​

Прашав еден кинески мудрец,
но тој за одговор не знаеше,
зошто патам кога имам се?
Прашав еден крал,
а тој пак ме упати кај советникот на дворот,
дојдов кај него, но тој само ме гледаше со чудење.
Се решив да одам кај Фројд,
а тој ми рече дека бегам,
дека бегам, дека бегам.
Се упатив кај Шекспир
а тој ме советуваше,
да си ги прекратам маките.
Дека имам се, а немам ништо,
не ме разбра,
знаеше дека во мене го гледа својот Хамлет,
луд по природа, а сепак нормален.
Немам друг избор, ќе одам јас кај Бога,
да ми каже зошто патам кога имам се,
а тој ми рече дека немам ништо,
затоа патам,
дека мојата душа е празна,
и дека јас не сум јас,
кога имам се, а всушност немам ништо!​

 

[Dark Angel]

Lejdi od temninata


Ah, moi najmili.
Zar moravte tokmu vie da mi go storite ova?
Zar moravte ,imavte potreba,
da me unistite...?
A vas vi dariv zrtva za koja ne ste svesni,
vas vi dariv cel eden zivot,
godini od detstvoto,
se bese vase.
I sto napravivte vie od mene dragi moi?
Predavnik na svojata licnost.
Ja zagubiv gordosta,
zagubiv SE.
I koga vi stana sram od mene me progonivte.
Me prativte temninata da me ubie.
Mi bese strav, tocno.
No, ne poveke.
A temninata i ne e tolku losa kako sto site mislat.
Vsusnost, taa e nesto mnogu vredno.
Barem povredno od vas.
Me nauci na se.
Dojdov da go zadtitam ona sto vistinski vredi.
Nema da unistite uste edna nevinost.
Sega ne mi e strav od nisto,
se vrativ.
Bolka, stradanje, progonstvo, omraza, zaborav,krv...
Se vidov, se nauciv, se ke podnesam.
Sega sum hrabra.
Toa sum jas ljubov moja, vidi me, dojdi ne plasi se.
Se vrati tvojata lejdi, izleze od senkata.
Se vrativ za tebe...
Znam deka vo dusata sum mnogu smeneta,
no vo srceto tolku ista.
Se vrativ za da te spasam i da ti kazam:
jas...
seuste te sakam.

​

 

[Dark Angel]

Odmazda

Trgnav na pat dalecen.
Trgnav da go baram moj brat, dlaboko vo dusa zacuvan.
Trgnav na pat dalecen...

Na grb nosam bagaz dosega neviden.
Dosega najtezok.
Zasto ti mi bese nadez, ti mi bese spas vo moment najmracen.
Ti mi bese se,
samozrtva za zadovolstvo najgolemo.
Jas ti bev ljubov,
jas ti bev zrak vo temnina, jas ti bev se.
Nie bevme edno,
kako nokta bez mesecna sto ne e ubava.
Nie bevme pocetok,
utro koe ne e celosno bez kafe mirizlivo.

Sega ti tuginec, za ocive lice nezaboravno,
za dusata lice nepreboleno.
Sega si predavnik, na krv svoja rodena.
Na svojata sestra.
Jas sum nisto poveke od skitnik, bez dom spostven,
bez duh spokoen.
Jas sum samo eden sonuvac, koj za zelba ne znae,
za zelba ostvarena.
Se unisti, zema se sto zivot za nas znacese.
Si zamina daleku.
Izbega, za da stanes kurva na gordosta sopstvena.

A sega koga te najdov,
o brate najsakan ke doznaes ti za odmazda najbolna.
Ke doznaes za dusa prokockana.
Za bolka sestrinska sto ni so smrt nema da se zakopa.
Progonstvo od licnost najbliska.
Da doznaes deka si mrazen, prokolnat od srce majcino.
A jas, cedo najmilo.
Da doznaes deka si lisen od custva najtopli,
a jas custvuvam.
O, brate mili, nisto ne ke ti storam duso izmacena.
Nisto sto ti poznavas.

Ke ti daram proska.
Za da znaes deka si covek mal, deka nemas nisto,
a jas imam se.
​

Za eden covek, koj ne znaese da kaze "izvini".​

​

 

[Dark Angel]

Temnina e…
Znaes deka tie se tuka.
Im gi slusas glasovite,
treperat kako zvezdite vo onaa odvratna majska vecer.
Odamna se navikna da zivees so spomente za nea…
No sega si ovde,
gi gledas nivnite sovrseni konturni linii na slabiot grst svetlina.
Nivniot artist bil premnogu skrzav,
gi napravil tolku mali, a ostanatata rabota,
ja prepustil na smrtnosta.
Ah, pa tie se premnogu
… i glasovite i figurite.
Trcaat niz prostorot
i uste poveke go oteznuvaat vozduhot
so koj se boris cela edna vecnost.
Gledas figuri, slusas vikotnici,
No nema lica na koi bi videl barem troska,
… ne poveke od sozaluvanje.
Ti nespremno telo, zelbata ti e ispolneta.
pa blesna svetlina!
I sekoja pora na kozata se zatvora kako skolka,
sekoj muskul se zgrcuva kako vo najsladok orgazam.
Po tolku dolgo vreme, zelbata e ispolneta.
Blesna svetlina!

Blesnuvas i samiot kako utrinskoto sonce nad ridovite.
Zaslepen od fatomorganata na realnosta,
se smees, podripnuvaus nekolkupati
… i…?
Zaboravas deka si zlostornik?!
Kako smeese…. ?!

Doaga golemiot i ti namignuva.
Prv red…
muzika od koja ti se losi.
Vtor red…
koncite se zategnuvaat.
Tret red…
eden, dva, tri…
« Publikata vleze,pretstavata moze da pocne. «

Malite gavoli niz redovite vreskaat,
licata im se grdi kako na vrkolaci.
Pokrvaveni oci od pregolema mok vo mali luge…
Golemiot pocnuva da se smee,
gi mrda stickite i nozete mi zaigruvaat
Eden, dva, cacaca…
Eden, dva, cacaca…
Koncite stegaat uste poveke,
mi zapira krvta, pobleduvam do smrt.
I pred da se rasirat drobovite,
koncite se kinat,
pagam…

Pinokio vo covecka verzija?
Golemiot me gleda isplaseno, halucinacii i…
povtorno mrak.

Vakov Pinokio ne mu e potreben na golemiot.
Toj ima na um,
na maleckite nema da im bide interesno.
Vo pravo e.
Hm, mozebi…
Sto znam jas, ziva marioneta?

Nisto drugo ne e vazno…
Lezam na pesokot kako iznosen partal,
Penata nezno mi gi skokotka nozete,
se kikotam kako nekoja budala.
Zvezdite ne se izmeneti,
im recitiram, gi pozdravuvam,
a tie trepkaat samo za mene.
Zasluzuvaat se moe.
Cekale dolgo vreme da se vratam.
Nivniot Pinokio,
edinstveniot koj seuste pisuva pesni za niv,
koj seuste pee za niv,
koj seuste veruva vo niv…

Se e isto kako nekogas,
se e ubavo kako nekogas…

Pinokio e sloboden.​

 

[Dark Angel]

Egzorcizam na edna bozica​

Sto e mlad coveku?
Zosto sedis pod mostot,
zaguben vo prostranstvoto pred sebe?
Zarem ne trebase da se vratis sreken,
so blesok vo ocite
i cel orkestar emocii?
Umoren od slavenje, zelen za uste.
Zosto ne si rastrcan kako malo dete,
na site da im se pofalis so novata igracka,
najubava od site...?

Znam,
taa e kriva za se.
Zosto smenila lice i dusa, telo i srce,
a ti kopnees za nea.
Bese leto, topol dozd, koga ti prv pat ja vide,
a taa sepak se banja so ladna voda.
Taa znae,
deka ti gi sakas nejzinite bleskavi oci,
a sepak gi skrila so sminka.
Taa znae,
deka gi ljubis nejzinite usni, srveni ko krv,
a sepak gi prikriva zad karmin.
Taa znae,
deka sakas da i ja galis dolgata do kolkovi kosa,
a sepak ja vrzuva vo pundza.
Taa znae,
deka ja obozavas nejzinata koza sto mirisa na jasmin,
a sepak go unistuva so parfem od roza.
Taa znae,
deka sakas da ja baknuvas po beliot vrat,
a sepak go bojadisala so tetovaza.
Taa znae,
deka sakas da gi skokotkas nejzinite race,
a sepak nosi rakavici.
Taa znae,
deka go baras detinstvoto vo nea,
a sepak se dvizi kako zena.
Taa znae,
deka se gubis vo nejziniot glas,
a sepak samo molci.
Taa znae,
deka ja sakas vo crveno,
a sepak nosi crno.

Taa znae se mlad coveku,
i toa deka seuste ja sakas.
Taa se obiduva da ja progoni tvojata senka,
iako zracis svetlina.
Ostavi ja da talka, taa go saka toa.
Ostavi ja vo zaborav, zosto za toa zivee.
Ostavi ja vo temnina, toa e nejziniot dom.
Zapomni,
taa ne nosi sreka,
iako nema da najdes druga kako nea.
Mnogu drugi placat kako tebe,
no taa ne e devojka mlad coveku, ne e smrtnik,
taa e macenik pogolem i od lugeto.
Sepak e bozica.
Bozica na osamenosta.​

 

[Сатори]

Odmazda

Trgnav na pat dalecen.
Trgnav da go baram moj brat, dlaboko vo dusa zacuvan.
Trgnav na pat dalecen...

Na grb nosam bagaz dosega neviden.
Dosega najtezok.
Zasto ti mi bese nadez, ti mi bese spas vo moment najmracen.
Ti mi bese se,
samozrtva za zadovolstvo najgolemo.
Jas ti bev ljubov,
jas ti bev zrak vo temnina, jas ti bev se.
Nie bevme edno,
kako nokta bez mesecna sto ne e ubava.
Nie bevme pocetok,
utro koe ne e celosno bez kafe mirizlivo.

Sega ti tuginec, za ocive lice nezaboravno,
za dusata lice nepreboleno.
Sega si predavnik, na krv svoja rodena.
Na svojata sestra.
Jas sum nisto poveke od skitnik, bez dom spostven,
bez duh spokoen.
Jas sum samo eden sonuvac, koj za zelba ne znae,
za zelba ostvarena.
Se unisti, zema se sto zivot za nas znacese.
Si zamina daleku.
Izbega, za da stanes kurva na gordosta sopstvena.

A sega koga te najdov,
o brate najsakan ke doznaes ti za odmazda najbolna.
Ke doznaes za dusa prokockana.
Za bolka sestrinska sto ni so smrt nema da se zakopa.
Progonstvo od licnost najbliska.
Da doznaes deka si mrazen, prokolnat od srce majcino.
A jas, cedo najmilo.
Da doznaes deka si lisen od custva najtopli,
a jas custvuvam.
O, brate mili, nisto ne ke ti storam duso izmacena.
Nisto sto ti poznavas.

Ke ti daram proska.
Za da znaes deka si covek mal, deka nemas nisto,
a jas imam se.

​

Za eden covek, koj ne znaese da kaze "izvini".​

​

Кога почнав да читам знаев дека е за него...и немам зборови...