Признавам!
Тека исклучетелен ментален напор, јака и бујна фантазија, за да се разбере и да се види она кое го нема!
Признавам!
Треба исклучетелен ментален напор, јака и бујна фантазија, за да се разбере и да се види она кое го нема!
А Духот Свет да ти биде Мухамед...:kesa:
Но прочитај го и болтуваното од мојот пост, така ќе биде појасно што признавам...Со ова признание го опиша целото христијанство! Токму ова ви го збориме цело време!
Vistina e toa.Исус и Мухамед се браќа и верата им е една, него рисјаниве не го признаваат посланството на Мухаммед а.с.
...и најбитното:
1. Каде е Мухамед споменат во Писмото, аманте дајте го точниот стих!?
Море, ме убеди, признавам...Повели прочитај каде е споменат , но не барај ги овие цитати во денешната Библија , затоа што безброј пати е корегирана , ако те интересира веродостојноста на следниве цитати тогаш побарајги оригиналните книги кои се наведени во следниов текст и ќе се увериш .
Мухаммед во Тората и Библијата
Во хебрејската верзија на Тората сеуште се користи името “Мухаммед“ без било каква двосмисленост. Во песна над песните, поглавје 5, стих 16, пишува : „ Неговиот говор е најпријатен. Тој е голем / славен Мухаммед, мој миленик и мој пријател. “
Хебрејскиот збор јасно укажува на името Мухаммед, но евреите и христијаните тоа одбиваат да го признаат и инсистираат на тоа дека не се работи за сопствено име, туку епитет кој го опишува Пратеникот, тврдејќи дека тоа име значи “најсакан“. Неговата уста е најслатка(најпријатна) да, тој е најсакан. Тој е мој миленик и мој пријател.“ На кого тогаш би можеле да одговара описот на оној кој ги има доблестите и особините како Мухаммед, Аллаховиот најдраг и најсакан Пратеник? Во Новиот завет Пратениковото, с.а.в.с., име се спомнува на неколку места. Во Евангелието по Јован 16:7, ги наоѓаме Исусовите зборови упатени на неговите ученици: „ Сепак, Јас ви ја кажувам вистината: подобро е за вас, Јас да си отидам; зашто ако не си отидам, Утешителот (periclytos на грчки) нема да дојде при вас; ако пак заминам, ќе ви Го испратам “.
Зборот “утешител“ е превод на грчкиот збор “ paracletos“ кој е употребен како замена на оргиналниот “periclytos“ , а кој одговара на арапскиот збор “ Мухаммед“ или “Ахмед“.
Двата грчки изрази имаат мала разлика во изговарањето и во пишувањето; и со самото тоа препишувачите лесно можеле да менуваат еден во друг збор во одредени верзии. Евреите и христијаните се склони на употреба на искривени верзии.
Постои и едно евангелие кое што е познато под името Евангелие на Барнаби кое што црквата го исфрлила во 492 година од н.е. по наредба на Геласиус. Тоа евангелие е конфискувано секаде, но сеуште постои копија во библиотеката на папата Сихтус V. За среќа некој римски свештеник кој се викал Фрамарино успеал да го обелодени. Го прoнашол писмото од Иренеус во кое се спомнува името на евангелието на Барнаби. Неговата радозналост го натерала да го побара тоа евангелие. Откако се спријателил со папата Сихтус V, ја добил копијата од евангелието и од него дознал дека ќе дојде време кога ќе се тврди дека Исус е Аллахов син и дека тоа уверение ќе постои се додека не се појави Мухаммед , Аллаховиот Пратеник кој ќе ја разјасни заблудата.
Во Евангелието по Барнаби (220:4) пишува: „ И таа лага ќе трае се додека не дојде Мухаммед, Божјиот пратеник, кој кога ќе дојде ќе им ја открие измамата на оние кои веруваат во Божјиот закон.“ Фрамарино преминал во ислам и почнал со печатењето на ова евангелие, што предизвикало спротиставување од страна на црквата. Пратениковото име ( нека мирот и спасот се на него) јасно е спомнато во списите на Евреите и христијаните.
Исламските научници го користеле овој факт во расправиите со свештениците и учените Евреи. Во книгата на Исаија пишува : „ Ќе ти дадам име Мухаммед . О Мухаммеде, кој си свет за својот Господар! Твоето име секогаш било таму.“ (Овој цитат е превземен од делото “Ал-Дин ва Ал-Давала“ Али ибн Рабан Ал-Табарија ( кој од христијанство преминал во ислам ) умрел 247 година по хиџра.
Во книгата на Исаја исто така пишува : „ Го слушнавме од крајот на земјата, гласот на Мухаммед.“
Во книгата Хабакук пишува: „ Бог дојде од Таумана, Свети од планината Паран. Мухамедовото величество ги прекри небесата, а земјата е полна со благодарности на него. “ И ова е спомнато во делото “Ал-Дин ва Давала“ Али ибн Рабан Ал-Табарија, како и кај Ибрахим Халил Ахмед, исто така христијански свештеник кој покасно примил ислам и овој стих го спомнал во својата книга која ја напишал во 1409 година по хиџра.
Во Исаија исто така пише :„ Она што ќе му го дадам нему, на никој друг нема да му биде дадено. Ахмед ќе ја обнови верата во Аллах. Тој ќе дојде од најдобрата земја; и дивината и нејзините жители ќе се радуваат. Тие ќе ја слават Единственоста на Аллах на секое благородно место и на секоја височина “ . Ова го спомнал Абдуллах Ал Турјуман кој порано се викал Анселм Тормида. Бил шпански свештеник кој преминал во ислам. Умрел 832 година по хиџра.
Џубејр ибн Мут’им рекол: „ Го слушнав Аллаховиот Претеник, с.а.в.с., како вика: „ Јас имам различни имиња: Јас сум Мухаммед, јас сум Ахмед, јас сум Ел-Махи со кое Аллах го поништува неверувањето и јас сум Ел-Хашир кај чии стапала луѓето ќе се соберат и јас сум Ел-акиб“ . Аллах с.в.т., вели: „ И кога Иса, синот на Мерјем, рече: “О синови Израилови, јас сум ви, навистина, Аллахов пејгамбер, да го потврдам од Теврат она што е меѓу моиве раце, и да донесам радосна вест за пратеникот што ќе дојде по мене, чие име ќе му биде Ахмед. И кога тој им донесе јасни докази тие рекоа: “Ова е волшебништво јасно!”. (Куран 61:6)
Професор Абдул-ЕхадДавудел-Ашури, поранешен надбискуп од Мосул, кој конвертирал во ислам, во својата книга "Мухаммед во Библијата“ вели:„Меѓу христијаните е раширена реченица: "Нека е слава на Аллах на небесите и мир нека владее на земјата и среќа нека владее меѓу луѓето", а претходно гласела: „Нека е слава наАллах на небесите и исламот нека владее на земјата, а Мухаммед е за луѓето. "
Името на Пратеникот (нека секој мир и спас биде над него) се појавува во хинду - списите. Во Sama Vedi -Сaмa Ведипишува: „Ахмед ќедонесе шеријат (верозакон) од својот Господар. Тој закон е полн со мудрости. Јас од него ќе добијам светлина како од сонцето."
Во Athrava Vedi (уште еднахинду - списа) Канада 20, суки 127, Мантра 1-3, пишува: „О луѓе, слушајте го внимателно ова! Мухаммед ќе дојде меѓу луѓето ... Неговата големина ќе биде фалена, дури и во рајот и тој (рајот), ќебиде подреден за него, а тој е Мухаммед. "
Во Bhawishya Purana (следна хинду - списа) парв 3, Кханд 3, Aдја 3, Шалок 5-8, пишува: „Дури тогаш ќе дојде неписмен човек со прекар на учителот, по име Мухаммед, со своите другари. Ангелот ќе очистиод пет нешта. " Пет нештана чистењеочигледно претставуваат петте дневни намази кои муслиманите ги чистиод нивните гревови.
__________________
Е сега г-дине Мики1 , немој да ми кажеш дека ова е моја или нечија измислица , како што реков на почетокот на овој пост , ако те интересира веродостојноста и вистината тогаш не гледај со предрасуди и побарајги наведените цитати во оргиналната верзија .
Semokniot Bog da ne nagradi so Xhennet za trudot, inshAllah. Ova e cist dokaz deka Svetite Knigi pred Koranot se iskriveni od covecka raka i zatoa Bog ni go dade na kraj Koranot i ni go zacuva do den denes od sekakvi covecki intervencii.Повели прочитај каде е споменат , но не барај ги овие цитати во денешната Библија , затоа што безброј пати е корегирана , ако те интересира веродостојноста на следниве цитати тогаш побарајги оригиналните книги кои се наведени во следниов текст и ќе се увериш .
Мухаммед во Тората и Библијата
Во хебрејската верзија на Тората сеуште се користи името “Мухаммед“ без било каква двосмисленост. Во песна над песните, поглавје 5, стих 16, пишува : „ Неговиот говор е најпријатен. Тој е голем / славен Мухаммед, мој миленик и мој пријател. “
Хебрејскиот збор јасно укажува на името Мухаммед, но евреите и христијаните тоа одбиваат да го признаат и инсистираат на тоа дека не се работи за сопствено име, туку епитет кој го опишува Пратеникот, тврдејќи дека тоа име значи “најсакан“. Неговата уста е најслатка(најпријатна) да, тој е најсакан. Тој е мој миленик и мој пријател.“ На кого тогаш би можеле да одговара описот на оној кој ги има доблестите и особините како Мухаммед, Аллаховиот најдраг и најсакан Пратеник? Во Новиот завет Пратениковото, с.а.в.с., име се спомнува на неколку места. Во Евангелието по Јован 16:7, ги наоѓаме Исусовите зборови упатени на неговите ученици: „ Сепак, Јас ви ја кажувам вистината: подобро е за вас, Јас да си отидам; зашто ако не си отидам, Утешителот (periclytos на грчки) нема да дојде при вас; ако пак заминам, ќе ви Го испратам “.
Зборот “утешител“ е превод на грчкиот збор “ paracletos“ кој е употребен како замена на оргиналниот “periclytos“ , а кој одговара на арапскиот збор “ Мухаммед“ или “Ахмед“.
Двата грчки изрази имаат мала разлика во изговарањето и во пишувањето; и со самото тоа препишувачите лесно можеле да менуваат еден во друг збор во одредени верзии. Евреите и христијаните се склони на употреба на искривени верзии.
Постои и едно евангелие кое што е познато под името Евангелие на Барнаби кое што црквата го исфрлила во 492 година од н.е. по наредба на Геласиус. Тоа евангелие е конфискувано секаде, но сеуште постои копија во библиотеката на папата Сихтус V. За среќа некој римски свештеник кој се викал Фрамарино успеал да го обелодени. Го прoнашол писмото од Иренеус во кое се спомнува името на евангелието на Барнаби. Неговата радозналост го натерала да го побара тоа евангелие. Откако се спријателил со папата Сихтус V, ја добил копијата од евангелието и од него дознал дека ќе дојде време кога ќе се тврди дека Исус е Аллахов син и дека тоа уверение ќе постои се додека не се појави Мухаммед , Аллаховиот Пратеник кој ќе ја разјасни заблудата.
Во Евангелието по Барнаби (220:4) пишува: „ И таа лага ќе трае се додека не дојде Мухаммед, Божјиот пратеник, кој кога ќе дојде ќе им ја открие измамата на оние кои веруваат во Божјиот закон.“ Фрамарино преминал во ислам и почнал со печатењето на ова евангелие, што предизвикало спротиставување од страна на црквата. Пратениковото име ( нека мирот и спасот се на него) јасно е спомнато во списите на Евреите и христијаните.
Исламските научници го користеле овој факт во расправиите со свештениците и учените Евреи. Во книгата на Исаија пишува : „ Ќе ти дадам име Мухаммед . О Мухаммеде, кој си свет за својот Господар! Твоето име секогаш било таму.“ (Овој цитат е превземен од делото “Ал-Дин ва Ал-Давала“ Али ибн Рабан Ал-Табарија ( кој од христијанство преминал во ислам ) умрел 247 година по хиџра.
Во книгата на Исаја исто така пишува : „ Го слушнавме од крајот на земјата, гласот на Мухаммед.“
Во книгата Хабакук пишува: „ Бог дојде од Таумана, Свети од планината Паран. Мухамедовото величество ги прекри небесата, а земјата е полна со благодарности на него. “ И ова е спомнато во делото “Ал-Дин ва Давала“ Али ибн Рабан Ал-Табарија, како и кај Ибрахим Халил Ахмед, исто така христијански свештеник кој покасно примил ислам и овој стих го спомнал во својата книга која ја напишал во 1409 година по хиџра.
Во Исаија исто така пише :„ Она што ќе му го дадам нему, на никој друг нема да му биде дадено. Ахмед ќе ја обнови верата во Аллах. Тој ќе дојде од најдобрата земја; и дивината и нејзините жители ќе се радуваат. Тие ќе ја слават Единственоста на Аллах на секое благородно место и на секоја височина “ . Ова го спомнал Абдуллах Ал Турјуман кој порано се викал Анселм Тормида. Бил шпански свештеник кој преминал во ислам. Умрел 832 година по хиџра.
Џубејр ибн Мут’им рекол: „ Го слушнав Аллаховиот Претеник, с.а.в.с., како вика: „ Јас имам различни имиња: Јас сум Мухаммед, јас сум Ахмед, јас сум Ел-Махи со кое Аллах го поништува неверувањето и јас сум Ел-Хашир кај чии стапала луѓето ќе се соберат и јас сум Ел-акиб“ . Аллах с.в.т., вели: „ И кога Иса, синот на Мерјем, рече: “О синови Израилови, јас сум ви, навистина, Аллахов пејгамбер, да го потврдам од Теврат она што е меѓу моиве раце, и да донесам радосна вест за пратеникот што ќе дојде по мене, чие име ќе му биде Ахмед. И кога тој им донесе јасни докази тие рекоа: “Ова е волшебништво јасно!”. (Куран 61:6)
Професор Абдул-ЕхадДавудел-Ашури, поранешен надбискуп од Мосул, кој конвертирал во ислам, во својата книга "Мухаммед во Библијата“ вели:„Меѓу христијаните е раширена реченица: "Нека е слава на Аллах на небесите и мир нека владее на земјата и среќа нека владее меѓу луѓето", а претходно гласела: „Нека е слава наАллах на небесите и исламот нека владее на земјата, а Мухаммед е за луѓето. "
Името на Пратеникот (нека секој мир и спас биде над него) се појавува во хинду - списите. Во Sama Vedi -Сaмa Ведипишува: „Ахмед ќедонесе шеријат (верозакон) од својот Господар. Тој закон е полн со мудрости. Јас од него ќе добијам светлина како од сонцето."
Во Athrava Vedi (уште еднахинду - списа) Канада 20, суки 127, Мантра 1-3, пишува: „О луѓе, слушајте го внимателно ова! Мухаммед ќе дојде меѓу луѓето ... Неговата големина ќе биде фалена, дури и во рајот и тој (рајот), ќебиде подреден за него, а тој е Мухаммед. "
Во Bhawishya Purana (следна хинду - списа) парв 3, Кханд 3, Aдја 3, Шалок 5-8, пишува: „Дури тогаш ќе дојде неписмен човек со прекар на учителот, по име Мухаммед, со своите другари. Ангелот ќе очистиод пет нешта. " Пет нештана чистењеочигледно претставуваат петте дневни намази кои муслиманите ги чистиод нивните гревови.
__________________
Е сега г-дине Мики1 , немој да ми кажеш дека ова е моја или нечија измислица , како што реков на почетокот на овој пост , ако те интересира веродостојноста и вистината тогаш не гледај со предрасуди и побарајги наведените цитати во оргиналната верзија .
MIki posto ti go znaes znacenjeto obidise ti seto toa da go objanis moze ke ne ubedis i ti vo tvoeto objanuvanjeМоре, ме убеди, признавам...
Сега потруди се да го најдеш значењето на православната духовна категорија, наречена „прелест„ и така, све ќе ти стане уште појасно.
Нешто појќе да ни кажиш у вези со ова?Не го признава!
Probaj nikad ne se znae!!!!!И да ти кажам кое е објаснувањето на изразот „прелест„, пак нема да бидеш убеден. А и јас да се исповедав за муслиман, сега ќе Ви се придружев на меѓусебните пофалби.
Ja posvedocujem da sum sheret boodala