Многу често во шизо-моментите на цигар+креација на фиктивен конформист+негово соочување со индивидуалецот во главава,доаѓам до две солуции.Или човек да се конформира колку и да е декларативно доследен на своите идеали,или да се надева на внатрешно-надворешен Армагедон,по кој ништо веќе нема да биде исто.
Првото би го земал за свој став ако е фан на Star Trek,нормално.Бидејќи една раса на роботизирани умови е повеќе кохезивна и напредокот на технолошко поле е загарантиран.По развивање на стеларни технологии,идните генерации со индивидуалистички набои,слободно можат да ја запалат мега-кул ракетата,да се преселат на некоја елфска планета и да си живеат како хермити.Добра,добра футуристичка утеха на еден човек кој е соочен со но пасаран општество.И во секоја безизлезност времето е фактор кој може да влее оптимизам.Лошата учителка,кога-тогаш,мора да се пензионира.Барем нема да ги задева нашите деца.
Второто,е секако поетската правда која доаѓа после апокалиптични сценарија.
Прост,просечен пример....за да ме разберете нормално,my little popcornish thingies.
Богатото семејство ретко кога живее сложно.Брачните партнери се гледаат одвај еднаш дневно,немаат време за себе,се концентрираат на работата,доаѓаат дома преморени и легнуваат да спијат.Нивните деца,кои не почувствувале вистинска родителска љубов(ако родителите им се оставени,тоа е уште посупер сценарио
),најчесто иако имаат добар општествен статус и секакви материјални благодети,се претвораат во психички полурастроени или дебилни суштества.They take things as they come and lose all sense of what goes beyond the scope of their eyes.Се на се,богатството и благодетите носат дисфункционалност.
Од друга страна па,бедните и сиромашни,во недостиг на пари,луксузи и перспектива,се користат со она што го имаат-меѓучовечките односи,за да си дадат утеха или да си го олеснат животот.Затоа тие се посложни и компатибилни,а крајниот резултат е далеку подобар од оној кај богаташите.Па мајке му,селските деца,кои пораснале молзејќи крави и хранејќи ја фамилијата уште на 12 години одејќи по ниви.во најголем случај,постигнуваат подобри успеси во нивното образование од оние кои пораснале со златна лажица во уста.
Од глобален аспект,каде што и ми е поентата,само еден добар nuclear exchange меѓу клинички мртвата ни Америка и нејзините противници може да го осиромаши човештвото до тој степен,да тоа се користи со меѓучовечките односи за да преживее.Да преживее не како амбициозност или потреба,туку како желба да се спознае себеси и сите посебности кои ги има,за да не ја повтори грешката.
Yes,lots of people will die...
Yes,you may be one of those that died...
Yes,it's the same thing as conforming,but not believing,you have to sacrifice something to get something back...
Fuck yes,people die like crazy every day,so it's the same shit,only this will at least look cool and mighty....coz humans made it...
Има и трета опција,која си е моја и си ја чувам безбедно во чмарот,каде никој,па дури ни јас не би допрел.А од погорниве две ќе искомбинирам една реченица,чисто да го доловам денешниот апсурд во кој дури и идеалистите живеат:
"Scotty.......send down a shuttle."
