ќе живееш како што мислиш дека треба...нема да се замараш што другите мислат, важно е да знаеш што ти мислиш, и да се задржиш на тоа, макар и да не си во право...најважно е ти да не си самокритичен и да бидеш тотално оптимистички расположен....Кога сите се против нас, кога целиот свет не гледа од еден поинаков агол. Кога сме предавници на општеството во кое живееме. Треба ли да продолжиме понатаму или едноставно да го следиме интересите на останатите за да бидеме комплетно прифатени од сите...
ќе живееш како што мислиш дека треба...нема да се замараш што другите мислат, важно е да знаеш што ти мислиш, и да се задржиш на тоа, макар и да не си во право...најважно е ти да не си самокритичен и да бидеш тотално оптимистички расположен....
лее какви зборови искачаат од мене, сам не си веруем
Фала на совет, ама да се разбереме ова не е лично мој проблем, едноставно сакав дебата на оваа тема. Немојте грешно да ме разберете.:wink:
Иако веќе кажав дека ова не е мој личен проблем туку обична дебата, морам да ти забечежам нешто. Не се согласувбам потполно со тебе, а посебно во делот со оптимизмот. Оптимизмот е убава работа, но да зборуваме реално сите оптимисти по одредено врме почнуваат да живеат во илузија дека што и да е, колку и да е тешко кога тогаш ќе се исполни. Во животот не е доволно самода бидеш оптимиста, треба и труд и работа. Џабе е оптимизмот ако не постои желба и цел. Дали би имало смисол, ако сега јас биднам ОГРОМЕН оптимиста, и си речам, ај веќе не идам во школо не ми треба, сигурен сум дека ќе завршам, глеам оптимистички на тоа. И што правам?! Како што веќе кажав почнувам да живеам во илузија, при што целосо се уништувам себеси.ќе живееш како што мислиш дека треба...нема да се замараш што другите мислат, важно е да знаеш што ти мислиш, и да се задржиш на тоа, макар и да не си во право...најважно е ти да не си самокритичен и да бидеш тотално оптимистички расположен....
лее какви зборови искачаат од мене, сам не си веруем
не знам која поврзаност ја има ова со темава но ОК мило ми е што сакаш да разбираш body language а посебно пак кај политичари...
А дали тоа значи дека понекогаш ќе треба да го прегазиш и споственото јас за да не бидеш фрик во општеството?
Јако мислење...Иако не е за оговарање, туку за исклучување и исмевање во општеството...Иако си потполно во право и се согласувам со тебе:helou:
Кога сите се против нас, кога целиот свет не гледа од еден поинаков агол. Кога сме предавници на општеството во кое живееме. Треба ли да продолжиме понатаму или едноставно да го следиме интересите на останатите за да бидеме комплетно прифатени од сите...
) а имам замерка на твојот начин на живот.Кога се сите против мене и ме гледаат ''под око'' земам тенџерче,и пукам пуканки. That's one hell of a movie .Кога сите се против нас, кога целиот свет не гледа од еден поинаков агол. Кога сме предавници на општеството во кое живееме. Треба ли да продолжиме понатаму или едноставно да го следиме интересите на останатите за да бидеме комплетно прифатени од сите...
Кој смее да те нарече предавник на општеството,да ти набие вина,тешки зборови се тоа. И пак идеме до борбата...ок оптимизам ,борба. Бори се за своите интереси,да не почнеш да живееш за туѓите. Тоа е бедно.
