- Член од
- 3 септември 2010
- Мислења
- 6.789
- Поени од реакции
- 9.392
Во 1878 година, рускиот академик А. Куник во статијата „За сродството на Хагано-Бугарите со Чувашите според словенско-бугарскиот именик“, нагласува дека Шафарик, сепак, бил на вистинскиот пат и подобар од неговите претходници, го дознал турското потекло на коњаничкиот народ, кои потоа се измешале со Словените, забележал, заедно со тоа што - и, мора да се каже, многу темелно - дека со тоа што ги нарекувале Бугарите уралско-фински народ и ги класифицирале другите племиња поврзани со нив како дел од „Уралски Чуди“, внеле непоправлива конфузија по ова прашање. Оваа конфузија, според А. Куник, лежи во фактот што името „Чуд“ е едно од оние што цел век е причина за секакви недоразбирања во научната литература поради фактот што научниците можеле да не го следат правилно потеклото и развојот на овој поим; второто, вели Куник, возможно е само кога тие строго се разликуваат и во нивното потекло и во нивната употреба, сите различни форми под кои се среќава ова име кај различните словенски племиња во неговото етничко и општо значење...
Куник не се спротивставува на употребата на зборот „Чудски“ со значењето Фенски, доколку, вели тој, не се заборави дека во античкиот период на руската историја немало никаде народ што себеси се нарекувал Чуд. За да избегнат недоразбирања и забуни, Куник го користи терминот фенски (кај Тацит - fenni) за да го означи општото име на финските племиња и народи; тој предлага да се користи терминот фински за да продолжи да ги нарекува, како што тие претходно ги нарекувале, самиот народ Суоми (во Финска и во делови од Санкт Петербуршката и Олонецката губернија). Во најстарите руски извори, според Куник, името Чуд служи исклучиво за означување на Естонците, како и Водите во Водиската земја, која се наоѓала и просторно и лингвистички помеѓу Естонците и Финците. Подоцна, колективниот збор Чуд се применувал, иако исклучително ретко, за сите фински народи кои живеат на североисток. Сосема друга работа било да се пишуваат басни за некои чудотворни луѓе во Сибир“, вели Куник. Во спомениците од XVI век што дошле до нас, раскажувајќи за освојувањето на Сибир, зборот Чуд веќе се користи во значење на туѓинци (сп. црковнословенски пршш штуждь , полски cudzy, словенски tuy = alienus, всушност alieni-genus),
претходно непознати народи, како што се користеле зборовите „варварин“ или „автохтон“ во древните извори. Шафарик и останатите целосно произволно го прошириле името Чуд на другите фениски народи, во меѓувреме, дури и ако некогаш било можно да се докаже лингвистичкото родство на Татарите и Фените, тогаш во секој случај таквото родство во граматичка смисла ќе испадне многу далечно.
Куник ја нарекува финската теорија за потеклото на Бугарите халуцинација и вели дека не знае ниту еден сериозен доказ во корист на оваа теорија, бидејќи малкуте зборови на црковнословенски,цитирани за да го поткрепат ова мислење, немаат никакво значење, освен ако потесно не се проучат потеклото и историјата на миграцијата на овие зборови (стр. 124) итн.
Последно уредено:
