Мене пак, освен што ми е мило за успехот, мило ми е и за колективот бескичмењаци, анационални амеби, за целата багра политички полтрони кои што цитрони ни ги направија изминативе неколку години убедувајќи не колку е напредно и авангардно да си амфорна маса, јебена табула раса, како тоа национализмот е примитивен, нациите биле работа на минатото, национализмот немало да не однесе во Европа, за сега да дркаат колективно на европски настан чиј што главен атрибут е националната промоција на државите, настан каде што ќе се веат национални знамиња и симболи, ќе се пеат химни на суверени нации...настан кој што ќе биде натпревар на нациите, луѓе ќе урлаат и свршуваат во екстаза горди на својата национална припадност.
Се тоа за денес да ги гледам како се лигават, како лижат онаму каде што до вчера плукаа, како се дават во сопствените фекалии секој пат кога ќе треба јавно да оддадат признание за националниот успех и притоа ќе верглаат ,,нашата земја" ,,северна". Па дали има подобар призор? За нив секој национален успех значи неуспех на нивните политики за супресија на националниот идентитет.
Вака се влегува во Европа, еве му ја Европа матер му е*ам квислиншка.