Не може да им рипне платата пошто е општа криза и се зголемува невработеноста, па логично е дека ако се побунат одма ќе ги заменат со друг.
Инаку на муабетот:
Стравот од заразата е речиси еднаков со стравот да се остане без работното место во некоја од штипските конфекции. Атмосферата на грубо и неправедно однесување на газдите продолжува, иако овој …
thenewzupdate.com
Преписките меѓу вработени во конфекции, до кои дојде „А1он“ илустрираат каква е состојбата, на што се подготвени работодавците во време на кризата и колку е голем стравот на работничките да проговорат за третманот врз нив.
„Ми вика – заразени, незаразени, ќе седите тука, кој преживее, преживее. Решив да не одам на работа, ама не знам кој ќе ги рани децата зашто и онака останаа без татко“, вели една од работничките.
Друга, пак, вели дека газдите не разбираат колку е голем стравот на сите 200 работнички, кои секојдневно патуваат со автобусите во кои веќе имало заразени.
„Не можеш да му докажеш колку се плашиме. Патуваме со автобусот во кои се возеа пет жени што веќе се заболени. Се плашам ако дознае дека се жалиме, ќе останам без денар, две деца имам“, вели таа.
Имало и отказни решенија иако ова е забрането додека трае вонредната состојба.
„За време на пандемијата ме одјавиле од работа. Каде да се жалам, имам 3-годишно дете?
Дали е вистина или не е дискутабилно, но познавајќи ги газдите на конфекциите многу поверојатно е да биде вистина.
