- Член од
- 7 август 2011
- Мислења
- 4.978
- Поени од реакции
- 15.317
Ау какво славје беше тоа.
Веројатно најтурбулентната сезона во РК. Прво испаднавме од магдебург/гумесбарх во кале со еден гол разлика и промашен зицер за победа. Се сеќавам ѕидовите се потеа, пеколна атмосфера имаше.
После тоа нерешеното во струмица и купот. Во купот се сеќавам имаше некои фрки во комити, лф навиваме од карши. Имавме напад за нерешено и сите на вујо му викаа да напаѓа со 7 играчи во поле, овој ладно се сврте и само ни кажа не.
Последната со металург си е приказна сама за себе. Кале мислам дека никогаш не било пополно, цела утакмица стоев буквално на една нога, чудо како не умре некој. Кога улетавме во терен се сеќавам само дека теренот се напуни, се вртам накај трибина и ја гледам трибината фулл крца, нема игла кај да се фрли, а веќе 500 луѓе имаш на терен.
Упм носталгија ми се разбуди, скролав по грулата на фб од маало, по 20 луѓе одевме само од две три улици, секој викенд обавезно дружби пред утакмица.
Веројатно најтурбулентната сезона во РК. Прво испаднавме од магдебург/гумесбарх во кале со еден гол разлика и промашен зицер за победа. Се сеќавам ѕидовите се потеа, пеколна атмосфера имаше.
После тоа нерешеното во струмица и купот. Во купот се сеќавам имаше некои фрки во комити, лф навиваме од карши. Имавме напад за нерешено и сите на вујо му викаа да напаѓа со 7 играчи во поле, овој ладно се сврте и само ни кажа не.
Последната со металург си е приказна сама за себе. Кале мислам дека никогаш не било пополно, цела утакмица стоев буквално на една нога, чудо како не умре некој. Кога улетавме во терен се сеќавам само дека теренот се напуни, се вртам накај трибина и ја гледам трибината фулл крца, нема игла кај да се фрли, а веќе 500 луѓе имаш на терен.
Упм носталгија ми се разбуди, скролав по грулата на фб од маало, по 20 луѓе одевме само од две три улици, секој викенд обавезно дружби пред утакмица.
