Во вселенските ветрови пуштено е Nanosail-D на НАСА
Уметнички приказ на сатеалитот Nanosail-D. Тој ќе биде првенец во технологијата за соларно едрење
Веќе 40 години соларните едра биле само идеја на инжинерите и ентузијастите за вселената, и затоа сега НАСА направи битен чекор со тестирањето на технологијата за соларно едрење, со цел да се искористи во иднина за вселенските бродови.
Вселенското летало Nanosail-D беше лансирано на грбот на друг сатеалит во Петок на 19-ти ноември во 20:25 часот од островот Кодиак во Аљаска. Двата сатеалита беа сместени во ракетата Минотаур 4, и Nanosail-D успешно се оддели без да ги отвори едрата. Ова е успех кој ветува многу за иднината на технологијата на соларните едрења и малите сатеалити.
Сатеалитот Nanosail-D кој најчесто се опишува како “векна леб“, се оддели од сатеалитот Affordable, Science and Technology Satellite (FASTSAT) во 1:31 часот на 6-ти декември. Ова за НАСА не е само прв обид да развива соларно едрење во вселената, туку е прв пат да еден нано-сатеалит е одделен од друг сатеалит, докажувајќи дека е можно да се испратат повеќе сатеалити заедно во орбита во исто време.
Nanosail-D е нано-сатеалит кој е дизајниран да го тестира потенцијалот на соларните едрења во атмосферските кочења. Вакви едра, направени од ултра-тенок и лесен материјал (во овој случај полимер ЦП1), може да се искористат за испраќање на вселенски брод надвор од нашиот Сончев систем. Nanosail-D ќе биде насочен во ниска орбита околу Земјата, околу 650 км во висина. Едрата ќе служат да покажат како може таа технологија да ги успори сатеалитите кога им е потребно да излезат од орбита.
Во моментот сатеалитите кои треба да излезат од орбита вршат маневри каде трошат многу гориво бидејќи го користат својот мотор. Nanosail-D ќе ги отвори своите соларни едра и ќе орбитира 70-120 денови, полека наближувајќи се до атмосферата на Земјата и ќе изгори.
Бидејќи ќе орбитира толку блиску до Земјата, неговиот потенцијал за тестирање за соларни едрења не е фокус на мисијата туку отворањето на едрата е огромен инжинерски потфат. Ова е совршен експеримент да се види дали начинот на отворање на едрата во вселената работи.
Овие денови треба да се исфрлат и отворат едрата и за неколку секунди тие ќе ја достигнат должината во обем од 10 м2.
Првиот Nanosail-D кој е отворен во лабораторијата заедно со тимот на мисијата
“Исфрлањето работи на начин спротивен од начинот на кој се мери должина со метро. Кога мериме со метро, го извлекуваме и тоа стои стабилно, а кога ќе го пуштиме слободно тоа веднаш се враќа во првобитна состојба. Со Nanosail-D ние го имаме обратното. Околу центарот на сатеалитот имаме поставено пружини кои за околу 7 дена по лансирањето се исфрлаат“ вели Дин Алхорн, кој е главен истражувач и воздухо-космички инжинер во Центарот за Вселенски Летови во Маршал.
Во минатото постоеле и други обиди за лансирање и исфрлање на соларни едра, но овој случај гласи како најдолг експеримент. До сега Јаха и Руската вселенска агенција имаат успешни експерименти со соларни едра. Јаха го имаат лансирано едрото кое личи на детелина во 2004 година, и тој траел околу 400 секунди. Тие исто така го имаат лансирано вселенското летало ИКАРОС во мај 2010 година кое во моментот е на пат кон Венера, и ќе одлета кон спротивната страна на Сонцето гледано од Земјата. Русите имаат успешно испратено 20 метарско огледало преку мисијата за набавки Прогрес М-15, до Мир во 1993 година. Огледалото е наречено Знамија 2, и тоа има направено светла точка на земјата со димензија од 5 км, и која се движела од јужна Франција до западна Русија, и орбитирала неколку часа пред да изгори.
Планетарното здружение е најмногу ентузијастично за подршката на технологијата за соларно едрење. Тие во моментот развиваат соларно едро, наречено Lightsail-1, кое е слично на Nanosail-D. Здружението пробало во 2005 година да лансираат едно соларно едро наречено Cosmos 1, но ракетата која го носела сатеалитот не го исфрлила за време на втората фаза, и леталото било изгубено.
Инаку Nanosail-D е втор обид, бидејќи првиот кој бил направен во 2008 година, одлетал со ракетата Falcon 1 и изгорела во атмосферата. Поради тоа инженерите ја развиле технологијата уште повеќе, и тие го создале Nanosail-D.
Даг Хјуи кој е техничар истражувач во Универзитетот во Алабама, го подготвува вселенското летало за пробното лансирање. Леталото е со димензии 10cm X 10cm X 33 cm, 4kg
Планетарното здружение за малку ќе работело заедно со тимот на Nanosail-D, но во последен момент тимот добил слободно место во лансирањето на FASTSAT. И поради сето ова, здружението работи веќе на Lightsail-D.
Астрономија
Најискрено очекував дека се работи за Титан, а не за езеро во Калифорнија!
