Астрономија (истражувања, откритија, новости)!

[Human]

Хабл му помага на “Dawn”
13.10.2010


Вселенскиот телескоп Хабл направи нови слики од големиот астероид Веста, кои ќе им помогнат на научниците да направат мали промени во плановите за средба помеѓу вселенската летало “Dawn” и астероидoт во Јули 2011.

Слики на Веста направени од телескоп Хабл

Научниците направија видео од сликите кое ќе помогне да се подобрат иструкциите за поставувањето на “Dawn” во поларна орбита околу Веста. Анализите на сликите открија дека ориентацијата на половите или наклонот е околу 4 пати повеќе од претходно предвиденото. Ова значи дека промената на сезоните помеѓу северната и јужната хемисфера на Веста можеби ќе се случи еден месец подоцна од претходно очекуваното. Резултат на тоа е промена на сончева светлина која се очекува да го осветли астероидот. Тоа осветлување на “Dawn” му е потребно за фотографирање и некои мапирачки активности.

Вселенското летало “Dawn” беше лансирано во 2007, а по истражувањето на Веста ќе се упати кон џуџестата планета Церес која ќе ја истражи во 2015. Веста и Церес се најмасивните објекти во главниот астероиден појас помеѓу Марс и Јупитер. Научниците ги проучуваат овие тела како примери за градбени единици на карпестите планети како Земјата. Во мометов “Dawn” е оддалечен околу 216 милиони километри од Веста.

http://www.astronomija.com.mk/vest.asp?id=2014

 

[Human]

Откриено е најголемото јато на галаксии од раниот Универзум забележана досега Ова монструозно галактичко јато содржи околу 800 трилиони ѕвезди кои се наоѓаат во стотици галаксии. И сеуште нема завршено со растење.

Новонајденото јато е наречено SPT-CL J0546-5345 и е оддалечено приближно седум милијарди светлински години, што значи дека толку време и требало на светлината да стигне до нас. Поради ова астрономите го гледаат ова јато какво што било пред седум милијарди години. До сега најверојатно тоа е четири пати поголемо.

​

Универзумот е стар околу 13.7 милијарди години. “Ова галактичко јато ја освои титулата во тешка категорија” вели Марк Бродвин (Mark Brodwin) од Харвард Смитсониан центарот за астрофизика во Кембриџ (Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics) во изјава. “ Тоа се наоѓа во друштвото на најмасивните јата најдени на оваа далечина.”

Додека во поблискиот Универзум има поголеми јата, ако би можеле да го видиме ова јато какво што е денес, сигурно би се наоѓало во најголемите галактички јата кои што постојат. Бродвин и неговите колеги го пријавија ова откритие во едно од најновите изданија на Астрофизичкиот весник.

Ова откритие ќе им помогне на научниците подобро да ја проучат раната историја на нашиот Универзум и каква улога имала темната енергија во тоа време. Пред седум милијарди години нашиот Сончев систем, кој е стар околу 4.5 милијарди години, сеуште не бил создаден. Ова јато мора да е формирано релативно брзо по Големиот Прасок за да можело да натрупа толку “дебелина” толку рано. Веројатно е создадено во првите 2 милијарди години од постоењето на Универзумот.

Во денешно време новите галактички јата неможат да се формираат поради се побрзото ширење на вселената- секоја галаксија се оддалечува од другите со се поголеми брзини. Научниците мислат дека ова го прави мистериозната сила која тие ја нарекуваат темна енергија. Сепак не се сигурни дека таа воопшто постои.
Мерењето на масивни јата како SPT-CL J0546-5345 може да им помогне на астрофизичарите да ја проценат природата на оваа чудна работа.

​

Галактичкото јато беше забележано од новиот десетметарски телескоп на Јужниот пол, кој ја има предноста на чиста, сува и стабилна атмосфера која овозможува остри фотографии во висока резолуција. Таканаречениот Телескоп на Јужниот пол, кој е финансиран од Националната Научна Фондација во која работат научници од повеќе интернационални институции сега го привршува своето прво истражување на голем дел од небото во долга бранова-должина. Научниците се надеваат дека за време на ова истражување ќе најдат многу големи галактички јата кои претходно не ги виделе.


Астрономија

 

[Human]

Инфрацрвен поглед кон Галаксијата “Скулптор”
21.10.2010


На сликата подолу претставена е галаксијата Скулптор (NGC253) во повеќе нијанси на инфрацрвениот спектар. Главната слика е композит на четири различни детектори на инфрацрвена светлина.
Црвената слика ја претставува активната страна на галаксијата. Ѕвездите кои се создаваат во центарот на галаксијата интензивно ја загреваат, предизвикувајќи да гори со инфрацрвена светлина. Силните зраци кои излегуваат од центарот на галаксијата создаваат ефект на замагленост при поглед преку телескоп, каков се појавува само околу многу светлите ѕвезди.

Галаксијата Скулптор (NGC253)
Зелената слика го претставува појавувањето на младите ѕвезди, концентрирани во јадрото и во спиралните краци на галаксијата. Ултравиолетовата светлина од овие жешки ѕвезди се апсорбира од потемните остатоци од нивното формирање, што им овозможува на честичките да светат во инфрацрвениот спектар.
Најгорната, сина слика, ги претставува и постарите и помладите ѕвезди кои се наоѓаат низ целата галаксија.

Скулптор галаксијата е пронајдена во 1783 година, именувана е според соѕвездието во кое се наоѓа и е дел од јатото галаксии познато како Скулптор група на галаксии. Оваа галаксија е добро видлива и со двоглед за набљудувачите од јужната хемисфера.

NGC 253 е активна галаксија што значи дека огромен дел од енергијата која ја испушта доаѓа од масовното формирање на ѕвезди кое се одвива во самиот нејзин центар. Со далечина од 10,5 милиони светлосни години, толку силното зрачење кое доаѓа од оваа галаксија не може да се објасни само со формирање на ѕвезди во нејзиното јадро. Голема веројатност има да во центарот на оваа активна галаксија се наоѓа црна дупка.


Астрономија

 

[Human]

Планетата Земја го доби својот прв комерцијален космодром. Сонот на британскиот милијардер Сер Ричард Брансон е на чекор до целосно остварување.

Се што е потребно, како што најавил Брансон, е да се почне со летови, бидејќи пистата е готова и штотуку отворена.

Тоа според неговите зборови би требало да се случи во следните 18 месеци. Неговата компанија “Вирџин галактик“ ќе дава услуги за лет до самиот раб на вселената на речиси 400 туристи, кои длабоко посегнаа во своите џебови, за да купат место во историјата.






Извор

 

[Human]

Течен телескоп на Месечината
25.10.2010


Можеби, за човековата иднина во вселената ќе биде неопходно и вклучување на џиновскиот инфрацрвен телескоп со течни сочива на јужниот пол на Месечината, електростатичкиот радијациски штит над идната постојана база на тлото на нашиот најблизок сосед или на генетски модифицирани растенија, проектирани да можат да преживеат во екстремни услови кои владеат на Марс.

Уметничко прикажување на идниот концепт на течен поларен телескоп. Лево е прикажан астронаут поради размерот. Цилиндарот има за цел да заштити од зрачењето на Сонцето кое е секогаш на хоризонтот. Огледалото е направено од рефлектирачка течност, која рамномерно се врти и како што течноста се подига по ѕидовите на шолјата кога се меша, така и течноста на сочивата ќе ја заземе својата идеална положба. Рамномерната ротација и гравитација на Месечината, ќе создадат екстремно прецизна закривеност на сочивата.
Ова можеби ти изгледа како нафрлање на теми од научно фантастични романи? Не, ова се само некои од предложените проекти кои се развиваат во НАСА институтот за напредни планови (NASA Institute for Advanced Concepts – NIAC) и кои можеби во блиска иднина ќе станат реалност.
Како можеби најинтересна, е да погледнеме, на пример, предложениот телескоп. Предностите на предложениот концепт се повеќе значајни. Се проценува дека животниот век на таква опсерваторија би бил можеби 10 пати подолг, отколку слични вакви уреди во орбитата околу Земјата, а може и да послужи и како стабилна платформа за разни видови на телескопи во должината на електромагнетниот спектар. Релативно стабилната температура, исто така би претставувала предност, а намалувањето на гравитацијата, би овозможило, да се произведат огледала од 20,100, па дури и повеќе метри во пречник!
Како една од маните на ваквиот проект, сигурно претставува цената, бидејќи претходно е потребно слетување на Месечината од неколку пати за да се донесе опремата, а овде се и проблемите со прашината и прецизното управување на наведување на уредите. Ова е поради фактот што, таа улога нема да можат да ја вршат сега жироскопите, како што е тоа кај телескопите кои се наоѓаат во стабилните орбити околу Земјата.
Интересно е дека телескопите со течно огледало веќе постојат и се наоѓаат на Земјата. Еден од нив е 6 метарскиот живин телескоп во Британска Колумбија или 8 метарскиот зенитен телескоп ALPACA (Advanced Liquid – mirror Probe for Asteroids, Cosmology and Astrophysics) кој се наоѓа во Чиле.
Новиот лунарен телескоп би овозможил истражување на раната вселена во времето на создавање на првите ѕвезди и нивното групирање во протогалаксиите. Се очекува дека зрачењето на таквите објекти во мирување, e некаде на бранова должина од околу 0,1 – 1,1 μm и дека има црвено помрднување на редот со големина од околу 20.
Телескопот од “само” 20 метри во пречник, би можел да ги фати галаксиите кои имаат 100 пати послаб сјај од планираниот Џемсов инфрацрвен телескоп (JWST), најсилниот кој е планиран за сега, а за чие лансирање се предвидува да биде после јуни, 2013г.
Бидејќи, максималната бранова должина на кое се врши набљудувањето е ограничено со позадински зодијачки сјај, се очекува за вистинска острина на телескопот да биде потребна температура на огледалото од најмалку 150 К, а тоа ќе овозможи бранова должина од околу 4 – 4,3 μм.
По својата осетливост, лунарниот телескоп ќе биде претставник на следната генерација, наследник на HST и JWST телескопите. Бидејќи, JWST ќе има огледало од 6,5 м, огледалото на лунарниот телескоп ќе има пречник од најмалку 20 м (површина од 300м²), се очекува дека тој ќе биде преку 30 пати поосетлив, а доколку би имал 100 м во пречник (површина од 7.600 м²), би бил поосетлив за повеќе од 1.000 пати.
Само леќата би морала да биде направена од новите врсти на течност, бидејќи, живата замрзнува на 150 К. Според, зборовите на проф. Кен Седон, кој со својот тим задолжен за овој проблем, кандидати за ова се некои јонски течности, а многу ветуваат и безбројните течни неоргански соли.
Како што може да се забележи од досега кажаното, пред инженерите и технолозите се наоѓаат многу прашања кои треба да се решат, каде очигледно е дека напредувањето на човекот е несопирлив процес. Дали ова се однесува, за жал, само на технологијата, треба да покаже иднината.

ALPACA истражува повеќе од 3 кубни гигапарсека од вселената и се очекува да открие 70.000 ѕвездени јата и со тоа да го обогати SDSS каталогот.
CCD камерите на телескопот ALPACA снимаат долги ленти на небото широки 3 степени. Како Земјата ротира, така сите објекти поминуваат низ видното поле и стануваат измерени. Ефективната фокусна далечина е околу 10.000 м.
Основниот оптички дизајн на телескопот е модифицираниот Baker – Paulov 3 метарскиот систем, кој овозможува снимање на објектите помали од 0,25”.
ALPACA е во состојба да открие NEO астероиди, со големина од 50 м на оддалеченост од 1 А.Ј. или од 1 км, ако се подалеку од Јупитер (5,2 A.Ј.).
Секоја ноќ, овој телескоп открива околу 50 објекти во Кајперовиот појас.
Секоја година, половина од времето телескопот го троши во барање на промена во сјајот на ѕвездите во нашата галаксија. Секоја година се регистрираат околу 10.000 случаи на микролеќи, што можат да ги предизвикаат дури и вонсоларните планети.


http://www.astronomija.com.mk/vest.asp?id=2028

 

[smart ass]

Ова откритие ќе им помогне на научниците подобро да ја проучат раната историја на нашиот Универзум и каква улога имала темната енергија во тоа време. Пред седум милијарди години нашиот Сончев систем, кој е стар околу 4.5 милијарди години, сеуште не бил создаден. Ова јато мора да е формирано релативно брзо по Големиот Прасок за да можело да натрупа толку “дебелина” толку рано. Веројатно е создадено во првите 2 милијарди години од постоењето на Универзумот.

Во денешно време новите галактички јата неможат да се формираат поради се побрзото ширење на вселената- секоја галаксија се оддалечува од другите со се поголеми брзини. Научниците мислат дека ова го прави мистериозната сила која тие ја нарекуваат темна енергија. Сепак не се сигурни дека таа воопшто постои.
Мерењето на масивни јата како SPT-CL J0546-5345 може да им помогне на астрофизичарите да ја проценат природата на оваа чудна работа.

​

Галактичкото јато беше забележано од новиот десетметарски телескоп на Јужниот пол, кој ја има предноста на чиста, сува и стабилна атмосфера која овозможува остри фотографии во висока резолуција. Таканаречениот Телескоп на Јужниот пол, кој е финансиран од Националната Научна Фондација во која работат научници од повеќе интернационални институции сега го привршува своето прво истражување на голем дел од небото во долга бранова-должина. Научниците се надеваат дека за време на ова истражување ќе најдат многу големи галактички јата кои претходно не ги виделе.


Астрономија

Меѓу научните кругови постои мислење дека темната материја е ништо друго туку неутрини кои се остаток од постарите изумрени звезди истите распрскани низ вселената и се разбира немаат доволно маса за да создадат гравитационо поле имајќи предвид дека масата им е речиси НУЛА т.е 1/10000 од електронот. За детекција користена е хемијата т.е радиохемиски процес имено кога неутрино стапува во контакт со тетрахлороетилен(C2Cl4) истиот реагира со атомот на хлорот па така хлорот се претвора во аргон Ar.

 

[OnlyHuman]

Меѓу научните кругови постои мислење дека темната материја е ништо друго туку неутрини кои се остаток од постарите изумрени звезди истите распрскани низ вселената и се разбира немаат доволно маса за да создадат гравитационо поле имајќи предвид дека масата им е речиси НУЛА т.е 1/10000 од електронот. За детекција користена е хемијата т.е радиохемиски процес имено кога неутрино стапува во контакт со тетрахлороетилен(C2Cl4) истиот реагира со атомот на хлорот па така хлорот се претвора во аргон Ar.

Значи не постои темна енергија, а ако не постои тогаш универзумот нема да се шири забрзано бидејќи нема антигравитационо поле, така?

 

[smart ass]

Експанзијата на универзумот е последица на биг бенгот додека темната енергија(и материја) ја нарекуваа темна бидејќи не зрачи ништо па оттука не можеме да ја детектираме е сега ако темната материја се всушност неутрините тогаш најверојатно експанзијата ќе продолжи,втората опција е стринг теоријата која тврди пак дека не е ширењето бидејќи ѕвездите расфрлуваат неутрини низ просторот(а овие имаат мала маса па не можат да балансираат,а) туку дека постои честичка која се нарекува гравитон и таа е одговорна за гравитацијата,според стринг теоријата имаме паралелни универзуми и 11 димензии па поддржувачите на стринг теоријата велат дека ширењето е последица на "бегање" на гравитоните во друг универзум-ова е сепак тешко да се докаже но сега ЛХЦ со наредниот високоенергетски судир би требало да ја потврди или негира стринг теоријата едноставно ако имаме при колизијата ослабена гравитација значи гравитонот стварно избегал во друг универзум.

 

[Human]

Меѓу научните кругови постои мислење дека темната материја е ништо друго туку неутрини кои се остаток од постарите изумрени звезди истите распрскани низ вселената и се разбира немаат доволно маса за да создадат гравитационо поле имајќи предвид дека масата им е речиси НУЛА т.е 1/10000 од електронот. За детекција користена е хемијата т.е радиохемиски процес имено кога неутрино стапува во контакт со тетрахлороетилен(C2Cl4) истиот реагира со атомот на хлорот па така хлорот се претвора во аргон Ar.

Конечно некој да пиши...

Значи, да, темната материја е неутрини.
Имаше еден експеримент правеа, под земја, таму не знам неколку стотици метри надолу со контејнер полн со тетрахлороетилен (што го спомна погоре) за да го докажат постоењето на темната материја.

 

[Ipsissimus]

Конечно некој да пиши...

Значи, да, темната материја е неутрини.
Имаше еден експеримент правеа, под земја, таму не знам неколку стотици метри надолу со контејнер полн со тетрахлороетилен (што го спомна погоре) за да го докажат постоењето на темната материја.

Само некако ми е чудно темната материја да биде "остаток" од постари изумрени звезди! Нели според пресметките 90% од материјата во универзумот одпаѓа на темната материја, тогаш како може да биде остаток од звездите кој спаѓаат во обична материја?

 

[smart ass]

епа теоријата на гут за инфлациска епоха дава прифатливи резултати значи помеѓу 10 на 35таs и 10на31s големината на вселената се зголемила за 1о пати ова е всушност инфлациската епоха која се должи баш на разделувањето на нуклеарните и електрослабите сили па оттогаш експанзијата продолжува,сега нели има неслагање меѓу масата на вселената потребна за критична густина и "реалната" која е пресметана-ова е проблемот со масата која недостасува сепак има и втора алтернатива тоа е новата теорија т.н modified Newtonian dynamics која тврди дека на екстремно големи растојанија њутновите закони паѓаат во вода па оттука и нема потреба од дополнителна маса,ама сепак според радиоактивно датирање на ѕвездите пресметките се дека 200 000 години после биг бенг имаме ѕвезди па оттука неутрините се темните честички

 

[Human]

Само некако ми е чудно темната материја да биде "остаток" од постари изумрени звезди! Нели според пресметките 90% од материјата во универзумот одпаѓа на темната материја, тогаш како може да биде остаток од звездите кој спаѓаат во обична материја?

Види, според теоријата, првите ѕвезди настанале мноогу одамна, пред повеќе милијарди години, т.е. брзо по Биг Бенгот. Тие ѕвезди биле масивни и имале краток животен век. Потоа почнале да настануваат галаксии итн...
Според теоријата, од водородот настанале сите останати елементи во јадрата на големите ѕвезди, каде што се фузирале атомите на водород. Што значи дека секој атом од кој сме изградени некогаш бил во јадрото на некоја ѕвезда.

 

[Ipsissimus]

Види, според теоријата, првите ѕвезди настанале мноогу одамна, пред повеќе милијарди години, т.е. брзо по Биг Бенгот. Тие ѕвезди биле масивни и имале краток животен век. Потоа почнале да настануваат галаксии итн...
Според теоријата, од водородот настанале сите останати елементи во јадрата на големите ѕвезди, каде што се фузирале атомите на водород. Што значи дека секој атом од кој сме изградени некогаш бил во јадрото на некоја ѕвезда.

Абе јасно ми е тоа, не сум прваче! :pos2: Само не ми е логично 90% од материјата во универзумот (темната материја) да биде остаток од обичнава материја која е 10%!

 

[Human]

Абе јасно ми е тоа, не сум прваче! :pos2: Само не ми е логично 90% од материјата во универзумот (темната материја) да биде остаток од обичнава материја која е 10%!

 

[Human]

Американската вселенска агенција НАСА соопшти дека се подготвува да го испрати во вселената првиот хуманоиден робот.
Станува збор за робот тежок околу 135 килограми кој заеднички го создадоа НАСА и компанијата „Џенерал моторс“. Робонаутот има шлем на главата и раце кои излегуваат од гломазното торзо.
Иако има и нозе, ќе се движи со помош на тркала, додека неговите раце се дизајнирани така што можат да користат алати кои веќе се наоѓаат на Меѓународната вселенска станица.
Робонаутот 2, нагалено наречен „Р2“, ќе изврши еднодневен лет до МВС на вселенскиот брод „Дискавери“, на кого ова ќе му биде последно патување во вселената, имајќи предвид дека НАСА претходно објави дека ќе ја пензионира целата флота на овој тип летало.
Ова ќе биде првиот хуманоиден робот кој ќе биде испратен во вселената од Земјата.
Во НАСА се надеваат дека еден ден ова чудо од механика и електроника, вредно 2,5 милиони долари, ќе им помага на астронаутите од крв и месо за време на престојот во орбитата при чистењето и одржувањето на станицата, во извршувањето на повеќечасовни прошетки во вселената по екстремни горештини или студ и решавање на итни ситуации, како пожари или истекување на отровни материи.
„Р2“ утре ќе тргне на своето патување на МВС, заедно со шестчлен човечки екипаж. На почетокот „Р2“ на МКС ќе се движи во строго ограничен простор.

Извор