kolku slichnosti najdov vo tv.post - neverojatno :smir:Прво, мене е многу тешко некој да ме изнервира. Ако се почувствувам навредено се повелкувам. Давам и купувам време. Едното за да простам, а другото за да профункционира совеста кај другиот. На брат ми никогаш не сум му се налутила. А на сестра ми немав ни шанса да и се налутам, сеуште судбината не ми дала таква можност
А кога ќе сватам дека не ја бива работата бришам од список. лесно е...
nit da se pravdam, objasnuvam ili nategam- teoretska shansa nema . Teshko prostuvam - povekje od inat (zatoa shto nesakam , a ne deka nemozham) no ako neshto e sjebano- velam turi mu pepel i furaj ponatamu.
Знаеш нема што да се филозофира. Ако не сме се разбрале од прв пат, можеби е недоразбирање. Но, ако не сме се разбрале и вториот пат, тоа значи дека нема ни да се разбереме.kolku slichnosti najdov vo tv.post - neverojatno :smir:
i mene mnogu teshko nekoj da me iznervira- pogotovo ako ne mi e nekoj blizok (pa da sedneme i razjasnuvame)- za drugi muva ne me lazi - gi ignoriram u start - nek se jade samiot i nek se uchi na greshkite - valjda ke si gi sfati - a nervi da gubam na nekojsi nebitni - nema shansi -
Za bliskite e vekje druga pricha - mali -no slatki kavgi- (brat-sestra), toa se mozhebi i interesni momenti na koi podocna se prisetuvame niz smea - tie se zachinot-mirudijata na srekjnite momenti koi sledat potoa - i ponekogash mi nedostasuvaat - no se’ so vreme- znachi vremeto na tie napati detski nedoglasuvanja - odminalo - i sega se’ se reshava so razgovor i dogovor .
во потполност се слагам со тебе- втор пат(шанса) нема ни да има -доколку нема од прва разбирање
..Ме нервира тоа што мисли дека се што и дошло на памет е нешто што само на нејзиниот преинтелегентен мозок може да му текне и дека тоа е нешто посебно што на другите смртници неможе да им текне.Само тоа што она ке го каже е точно а другите смртници околу неа се прости луѓе кои не разбираат ништо.Сепак ме теши тоа што знам дека е пубертет и ке и помине за некое време само се плашам да не и остане мана зашто ВЕЌЕ ГИ ГУБАМ НЕРВИТЕ.И јас бев во пубертет ама ова е претеризам.Едвај 15 години има а се дигнала до облаци и со носот трага остава во облаците понекад ја зафркавам со тоа кога ке помине некој од оние авионите што оставаат траги и и викам кате ова од тебе е хахаххаха.Имам и шала со неа ама сепак поголемиот дел од денот разговорите со неа ми се карање зашто еден совет и една добронамерна реченица неможе да ја свати како што треба.ОСтаааааааааај меееееееееееее, станувај од компјутероттттттт, цел ден седиииииииииииииииииш.ИЧ НЕ СУМ СЕДНАЛА ДЕНЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕЕС само на фејсбук малце..ДАЈ ДА ВИДАМ ШТО ИМА НА ФЕЈС ПА КЕ СТАНАМ? И викам неможе и одма:Говедоооо, мајмун по цел ден седиш и не сум седнала од тебе на компјутер со месецииииии и ке се расплаче и ке отиде кај тато и после како да не ти пукнат нервите?
(и ја знам да нервирам, само тој ќе нервирал
