И тоа прауд фадер. Седеше малиот до 22.00 (има 4.5 години) одма до мене у гостински дрес на Арсенал со Габрегас на грбот и навиваше за Арсенал. Децата се учат уште од мали нели ...
jea:
Мило ми е...
За другиве форумџии, не се разочарувајте ! Како се чувствував целиот меч, никој не знае !? Ми трепереа рацете 98 минути, срцето чукаше забрзано, особено по голот на Бускетс, си велев уште 25 минути ќе се издржи, или па ако не, ќе одиме на продолженија, адреналиот беше на највисоко ниво, испив 4литри кока кола, надевајќи се на пласман.. Но, остана само надеж, и до таа 94 минута, кога си велев дека Вилшир ке укради топка и ке ја даде напред, но... Ништо од тоа..
Животот те учи некогаш да си победник, а некогаш губитник, било бо љубов, спорт, работа... Но, после секоја пораз, треба да си посилен, позрел, подобар.. Бевме такви, но тоа е тоа...
Можиме да ја спасиме сезоната.. Можиме, само имајте верба ганери