За време на бандиди една другарка дојде кај мене на гости и ја гледаше серијата. Најпрво пожолтев, после пожеленев и на крај помодрев од разочарување како некој кој сум го сметал за паметен може да гледа таква серија. Солзи ми потекоа од очите, грутка ми се насобра на срцето, ми отекоа нозете од срам дека во мое присуство се гледа нешто кое и ретардираните деца ќе го отфрлат. Срцето ми застана за миг кога помислив дека некој ова го гледа, ми падна жал за таквите и ги споредив со децата од Кенија, сиротите, душата ми се натажи.