- Член од
- 30 јануари 2005
- Мислења
- 7.397
- Поени од реакции
- 1.308
И сега раскажете си за детството.
Читав и пар страни наназад некои ептен патетични мислења, ама вашиве на крајот нормално, ме испоровицраа сосема доволно.
Како тоа убави млади дами како вас, и старо паметно дртало како Д чоузен уан, сеуште ги гледаат работите црно-бели, особено на оваа тема, и нејзината подточка, дипломата?!
Д чоузен Уан, дипломата е општествена титула. Иако нашево македонско конкретно не можам да го поднесам воопшто, но кога веќе живееш во него дефинитвно е подобро да се прилагодиш ти на него, наместо тоа на тебе, и ако сакаш да социјализираш нормално, таа диплома ти е тикет до девојката од соништата која ќе ја загубиш по првиот разговор и ќе бидеш искрен со неа, односно ќе и кажеш дека ја немаш.
Сатори, Анастазија... да го бирате човекот на вашиот живот по степенот на образование кој е запишан во бирото за вработување не е трагично, туку е комично. Примерот кој Анастазија го даде страна наназад е очаен. Да, веројатно би го избрале она што и ти, но затоа грешките се неминовен дел од животот, и кој не ги прави не е жив. Подоцна секако ќе сфатиш дека дипломата која те прави горда на “големиот“ ум, со себе носи его и гордост кое те вади од кожа. Да имаш љубов со човек треба многу повеќе од докторат. Тоа знам дека ќе се сложиш.
И да, партнерот треба да парира на секое поле. Глупавиот пример со автомеханичарот од пред некоја страна убаво го доловува тоа. Иако пак ќе нагласам, не е се` црно и бело, но партнерите дефинитвно е подобро да бидат со блиска финансиска состојба, емоционална, возрасна, образовна, физичка, религиозна, политичка... бла... бла... бла... И на крајот на сето тоа, да постои хемија, да одговараат во кревет, да ја затвораат пастата на ист начин и да сакаат да спијат во ладно. И секако, да бидат клон на себе. :jaj:
Читав и пар страни наназад некои ептен патетични мислења, ама вашиве на крајот нормално, ме испоровицраа сосема доволно.
Како тоа убави млади дами како вас, и старо паметно дртало како Д чоузен уан, сеуште ги гледаат работите црно-бели, особено на оваа тема, и нејзината подточка, дипломата?!
Д чоузен Уан, дипломата е општествена титула. Иако нашево македонско конкретно не можам да го поднесам воопшто, но кога веќе живееш во него дефинитвно е подобро да се прилагодиш ти на него, наместо тоа на тебе, и ако сакаш да социјализираш нормално, таа диплома ти е тикет до девојката од соништата која ќе ја загубиш по првиот разговор и ќе бидеш искрен со неа, односно ќе и кажеш дека ја немаш.
Сатори, Анастазија... да го бирате човекот на вашиот живот по степенот на образование кој е запишан во бирото за вработување не е трагично, туку е комично. Примерот кој Анастазија го даде страна наназад е очаен. Да, веројатно би го избрале она што и ти, но затоа грешките се неминовен дел од животот, и кој не ги прави не е жив. Подоцна секако ќе сфатиш дека дипломата која те прави горда на “големиот“ ум, со себе носи его и гордост кое те вади од кожа. Да имаш љубов со човек треба многу повеќе од докторат. Тоа знам дека ќе се сложиш.
И да, партнерот треба да парира на секое поле. Глупавиот пример со автомеханичарот од пред некоја страна убаво го доловува тоа. Иако пак ќе нагласам, не е се` црно и бело, но партнерите дефинитвно е подобро да бидат со блиска финансиска состојба, емоционална, возрасна, образовна, физичка, религиозна, политичка... бла... бла... бла... И на крајот на сето тоа, да постои хемија, да одговараат во кревет, да ја затвораат пастата на ист начин и да сакаат да спијат во ладно. И секако, да бидат клон на себе. :jaj: