Не го избегнувам одговорот, но ти ги избегнуваш сите одговори на Мики1, во нив е даден твојот одговор. Но, со сета почит, лошо е кога одговорот не сакаш да го видиш, а се наоѓа пред твоите очи
Тројството постоело отсекогаш, значи и кога имал Исус 2 години, и кога имал 10, 20, 33.
Адам не знаев дека е веровесник, или пратеник, туку само прв човек, маж на Земјата кој Бог го створил вдахнувајќи му душа.
и грешка си за Исус, Тој го објавил тројството, треба да цитирам од Библијата сега? И за џабе ќе биди оти пак ќе речите дека тоа е допишано!
Стариот завет е, исто така, завет на Троичното Божество, но со оглед на пројавувањето и улогата на лицата од Света Троица, местата во кои за нив се зборува можат да се поделат во три групи.
Првата група ја сочинуваат оние места каде што Бог зборува за Себе во множина, истовремено задржувајќи го поимот за Себе како за еден. Тие зборуваат дека во Бога има повеќе лица, а нивниот број не го одредуваат точно. Тие места се: „Потоа рече Бог: Да создадеме човек според Нашиот образ и подобие како што сме Ние..., и го создаде Бог човекот според образот Свој” (1.Мој. 1,26-27). „Ете, Адам стана како еден од Нас” (1.Мој. 3,22). Второ место е: „Рече Господ: Ајде да слеземе и да им го збркаме јазикот нивни за да не се разбираат еден со друг што зборуваат! И така Господ ги растури оттаму по целата земја, и престанаа да го ѕидаат градот и кулата. Затоа тој се нарече Вавилон, зашто таму го збрка Господ јазикот на целата земја” (1.Мој. 11,7-9). Во овие цитирани места Бог се советува и беседи со други лица во множина, Кои се рамни на Него. Од текстовите се гледа дека во Неговата една суштина постојат повеќе лица, иако тука не е прецизирано дека тие се три. Некои тврдат дека тоа се ангелите. Тоа не е точно, бидејќи тие не се собеседници рамни на Бога, а собеседниците во цитираниот текст се рамни на Него. Исто така, ангелите немаат творечка моќ, туку и тие се слуги и творенија Божји, а овде, увидуваме дека Бог со Своите собеседници заедно го создава светот и човекот, па сите имаат творечка моќ. На Бога не му треба помош од Неговите несовршени созданија и слуги. Други, пак, велат дека Бог беседел сам со Себе, како што прават некои луѓе за да се поттикнат за некоја работа. Но тоа не е точно. Бог е семоќен и не Му треба никакво поттикнување. Трети, пак, велат дека Бог за Себе говори во множина со “Ние” како што прават силните властодршци овде на земјата. Меѓутоа, овој обичај е од подоцнежно потекло, бидејќи самиот Мојсеј никаде за себе не зборува во множина, а исто така Бог е далеку од секаква човечка суета, та за Себе да се изразува така. Еве мало објаснува
Во втората група спаѓаат оние места кои го одредуваат бројот на Божествените лица како три, но помеѓу нив не се прави разлика и не се употребуваат лични имиња. Во овие места спаѓа она, во кое се опишува Божјото јавување на Аврам кај Мамрискиот даб, во облик на тројца патници: „Потоа му се јави Господ (на Авраама) кај дабот Мамре кога седеше пред вратата од шаторот свој, на пладнина. Откако ги крена очите свои, виде Троица мажи како стојат спроти него. Откако ги виде, им притрча во пресрет пред вратата на шаторот свој, и им се поклони доземи. И рече: Господи, ако сум нашол милост пред Тебе, немој да го одминеш слугата Свој” (1.Мој. 18,1-3). Овде јасно се гледа дека Аврам гледа Троица, а разговара со Еден. Господ во три лица рамни на Себе води разговор со Авраама во име на еден, па затоа разговорот завршува со зборовите: „И Господ замина, откако престана да зборува со Авраам” (1.Мој. 18,33). Црковното предание во ова јавување гледа богојавление, јавување на Света Троица. Блажени Августин вели: „Авраам среќава Троица, а се поклонува на Еден. Здогледувајќи Троица, тој ја дознал тајната на Света Троица, а поклонувајќи се на Еден, тој исповедал еден Бог во три лица”.
Слична објава на Света Троица е и серафимската песна што ја слушал пророк Исаија за време на своето видение од Бога: „Свет, свет, свет е Господ Саваот” (Иса. 6,3). Ова укажува на троичноста на лицата на Бога. Трикратното повторување на зборот свет, покажува дека се однесува на едниот Бог во Троица. Свети Атанасиј Велики вака го толкува ова место од Светото писмо: „Кога серафимите Го славословат Бога, говорејќи трикратно, свет, свет, свет е Господ Саваот, тие Го славословат Отецот и Синот и Светиот Дух... Зашто Отецот и Синот и Светиот Дух е Господ Саваот, бидејќи едно е Божеството и еден е Бог во три ипостаси”. Пророкот Го видел Господа како седи на висок престол и го слушал Неговиот глас кој зборува: „Кого да испратам и кој ќе отиде заради нас?” (Иса 6,8). Значи, Бог се обраќа со прашање на Себе рамните. Тоа го потврдува и евангелистот Јован (Јован 12,41), како и во книгата Дела на светите апостоли (Дела 28,25-26).
Третата група ја сочинуваат оние места на Стариот завет кои поодредено ги опишуваат и ја подвлекуваат разликата помеѓу лицата на Света Троица, нарекувајќи ги со нивните имиња. Така, за личноста на Синот и Неговото Божество се зборува во месијанските пророштва: „Господ ми рече: Ти си Син Мој, Јас денес Те родив” (Псал. 2,7). „Му рече Господ на мојот Господ: Седи од Мојата десна страна, додека ги ставам непријателите Твои во подножјето на нозете Твои... Те родив уште пред да постои ѕвездата Деница” (Псал. 109,1 и 3). Самиот Бог Отец Го нарекува Месијата Бог: „Затоа, Боже, Твојот Бог, Те помаза со елеј на радоста повеќе од Твоите соучесници” (Псал. 44,7). Кај пророк Исаија, Месијата се нарекува “Емануил” (Иса. 7,14) и уште се нарекува: „Советник, Чудесен, Бог силен, Отец вечен, Кнез на мирот” (Иса. 9,6). Сите овие места ја покажуваат самостојноста на Неговата личност и Неговото Божество.
На личноста и Божеството на Светиот Дух укажуваат следниве места: „Духот Божји лебдеше над водата” (1.Мој. 1,2). Бог преку пророкот Захариј вели дека: „Законот и зборовите ги испраќаше Господ Саваот преку Својот Дух до поранешните пророци” (Зах. 7,2). Најјасно сведоштво за Светиот Дух се наоѓа во месијанските пророштва: „Господ Бог ме испрати и Неговиот Дух” (Иса. 48,16) и „Духот на Господ Бог е врз Мене, зашто Господ Ме помаза за да им благовестувам на бедните... “ (Иса. 61,1). Псалмопејачот Давид покајнички се моли: „Не отфрлувај ме од лицето Свое и Светиот Дух Твој не одземај Го од мене” (Псал. 50,11).
Сепак, најјасно сведоштво во Стариот завет за Света Троица се наоѓа во книгата Мудрост Соломонова, каде богомудро се вели: „Волјата Твоја кој ќе ја познае, ако Ти мудроста не си ни ја дал и одозгора не ни го беше испратил Твојот Свет Дух?” (Мудр. Сол. 9,17).
Новиот завет е откровение на Света Троица за Света Троица. Во него Отецот го праќа Синот и дејствува преку Него, Синот Го открива Отецот и Го наговестува Светиот Дух, а Светиот Дух го продолжува делото на Синот. Се бива од Отецот преку Синот во Светиот Дух. Во Новиот завет се е од Света Троица и се е во Света Троица, зашто Спасителовата проповед на земјата е проповед за едниот Бог во три лица.
извор
